جشن گل بادام و يادی از نسخه خطی

در يکی از طنزهای نسخه ی خطی چنين آمده بود:

حامد کرزی سکته مغزی شد:

پزشکان معالج هر چه شوک الکترونيکی ايجاد می کنند تا دايکندی را به خاطر کرزی بياورند؛ ولی، تاکنون موفق به بازگرداندن حافظه کرزی نشده و دايکندی همچنان در فراموشی به سر می برد.

اين نوشته ی کوتاه طنز به اندازه کافی خود گويای بسیاری چيزهاست.

ابوسعید در شماره سوم، سال اول دو هفته نامه ی نسخه ی خطی در سرمقاله اش درباره "جشن گل بادام" نوشته بود. دايکندی سرزمين بادام است و همه ساله اوايل بهار، شکوفه های بادام به دايکندی چهره ای ديگر می دهد. کشاورزان بعد از چند ماه مراقبت و نگهداری از درختان بادام، محصولات خود را برای فروش به کابل و غزنی می برند. گرچه آنان ناچار می شوند بادام کاغذی را مثلا، بادامی که با دست پوست از هسته جدا می شود را از روی ناچاری و به سبب عدم حمايت و توجه مقامات فاسد کابل، با قيمت ارزانی به فروش برسانند اما بادام بهتر از خشخاش است. گرچه در اين مملکت آنکه خشخاش می کارد مورد لطف و عنایت قرار می گیرد، کمک های بین المللی و توجهات خاص دولتی همراهش می شود اما مردم دایکندی بادام را به خشخاش ترجیح داده اند.

ابوسعید نوشته بود که هموطنان گرامی دايکندی! بياييد از سال آينده و از نوروز آينده، روزی را اختصاص بدهيم برای شروع نو شدن و روزی را برای " جشن گل بادام".

اين طرح ابوسعید نيز با استقبال خوب مردم روبرو شد اما متاسفانه اين جشن امسال برگزار نشد.

به اين خبر سازمان آکسفام دقت کنيد:

آکسفام: ولایت دایکندی، جایی که زندگی نیم میلیون انسان به کشاورزی وابسته است، ریاست زراعت در سال 2007 فقط دو هزار و چهارصد (2400) دالر امریکایی بودجه بخاطر کشاورزی منطقه داشته است.

با اين وجود ديگر چه توقعی می توان از حکومت فاسد حامد کرزی داشت؟

در دايکندی چه می گذرد؟

برای خواندن شماره های نخست نسخه ی
خطی از پيوندهای زير استفاده کنيد: