هرگونه ائتلاف در انتخابات رد شد!
رمضان بشردوست در گفت و گوی اختصاصی با کابل پرس
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
کابل پرس?: رمضان بشردوست نماينده ی مردم در پارلمان افغانستان، در گفت و گویی اختصاصی با کابل پرس، قاطعانه هر گونه ائتلاف با سایر نامزدهای انتخابات رياست جمهوری افغانستان را رد کرد.
چندی پیش برخی از رسانه های افغانستان گمانه زنی هایی را درباره ی احتمال ائتلاف داکتر رمضان بشردوست با نامزد يا نامزد های ديگر انتخابات رياست جمهوری آينده ی افغانستان طرح کرده بودند. روزنامه ی پیمان نيز چند روز پیش به نقل از يک منبع خود که نامی از وی نبرده و وی را منبع موثق معرفی کرده، نوشته بود که "دو تن از نامزدان ریاست جمهوری داکتر رمضان بشردوست و جبار ثابت ائتلاف می کنند". اين روزنامه همچنين نوشته بود که اين دو نامزد رياست جمهوری، در اين مورد با هم ديدار و مذاکره خواهند کرد.
داکتر رمضان بشردوست که از محبوبيت کم نظيری ميان اقشار مختلف جامعه برخوردار می باشد و مواضع سرسختانه ی او عليه مقامات بلندپایه و ناقضان قانون شهره ی خاص و عام است، به کابل پرس گفت که هيچ ائتلافی در کار نيست. وی تاکيد کرد که همچنان فقط برای مردم کار خواهد کرد و ننگ معامله و مذاکره بر سر حقوق مردم را نخواهد پذيرفت.
رمضان بشردوست تاکيد کرد که نمی خواهد حلقه ی غلامی کسی را به گردن داشته باشد و منافع مردم برای او اولويت اول است.
او همچنين به کابل پرس گفت که از مردم افغانستان در هر گوشه ی جهان می باشند می خواهد که برای بدست آوردن عدالت یاری اش کنند.
تنها وکيل در پارلمان افغانستان که اسناد فساد و اختلاس مقامات را بصورت گسترده افشا کرده و خواهان به محاکمه کشيدن آنان است، به کابل پرس گفت که به پشتیبانی مردم سخت نيازمند است. او می گويد که نمی خواهد برای کمپین انتخاباتی سال آينده دست گدایی بسوی کشورهای مختلف دراز کند و ترجيح می دهد از مردم کمک بخواهد.
حمايت گسترده ی مردم از کانديداتوری رمضان بشردوست برای انتخابات رياست جمهوری!
شنبه 26 آوريل 2008
چندی پيش که داکتر رمضان بشردوست از کانديداتوری خود برای انتخابات آينده رياست جمهوری افغانستان خبر داد، گفت که اگر تقلبی در انتخابات نشود، در اين رقابت ها پيروز خواهد شد.
رمضان بشردوست که با رای خيره کننده ای فارغ از تعلقات قومی و زبانی به پارلمان افغانستان راه يافته بود، اکنون در تلاش برای پيروزی در انتخابات رياست جمهوری ست تا بتواند اهداف خود را دنبال کند. گزارش ها حاکی از آن است که مردم استقبال گسترده ای از کانديداتوری وی کرده اند. مردم معتقدند که رمضان بشردوست مانند ساير مقامات نيست و تنها و تنها به فکر مردم و رفاه و آسايش آنان است. فقيرترين قشر جامعه بيشتر از ديگران حامی رمضان بشردوست محسوب می شوند، با اين حال او از محبوبيت گسترده ای نزد ساير قشرهای جامعه نيز برخوردار است.
جنگ سالاران و ناقضين حقوق بشر، قاچاقچيان مواد مخدر و کسانی که از غرب به افغانستان آمده اند و در کار اختلاس دارايی های همگانی می باشند، هيچگاه از انتقادات صريح و تند رمضان بشردوست در امان نيستند.
رمضان بشردوست تنها وکيل پارلمان افغانستان است که ارتباط بی واسطه ای با موکلين خود دارد. او تنها وکيلی ست که به تنهايی در خيابان های کابل قدم می زند و از احوال مردم آگاه می شود. اين در حالی ست که وکلا و مقامات ديگر در افغانستان با موتر های گران قيمت همراه با محافظين کاملا مسلح سوار بر چندين موتر به دنبال آنان، يک مزاحمت دايمی برای شهروندان کابل بوجود آورده اند.
رمضان بشردوست تنها وکيلی می باشد که اسناد فساد و اختلاس مقامات را افشا کرده و خواهان به محاکمه کشيدن آنان شده است.
جنگ سالاران و ناقضين حقوق بشر، قاچاقچيان مواد مخدر و دزدان اموال و دارايی مردم در پارلمان افغانستان، موانعی جدی را مقابل طرح های پيشنهادی وی گذاشته و می گذارند.
بشردوست برای تحقق اهداف زير وارد پارلمان افغانستان شد.
1- احضار وزرأ برای بازپرسی از نتایج کارهایشان
2- رأی عدم اعتماد به وزرای تنبل ، غیر مسلکی و استفاده جو
3- قطع معاشات گزاف دالری مشاورین خارجی ، شاهزاده گان غربی و جنگی
4- افزایش معاشات کارمندان ملکی و نظامی
5- افزایش معاشات متقاعدین
6- پاک کردن ادارات دولتی از بی قانونی ، بی عدالتی و فساد اداری
7- پاک کردن اردوی ملی و پولیس ملی از افراد غیر مسلکی
8- پاک کردن ادارات دولتی از قاچاقبران مواد مخدر و از بین بردن کشت کوکنار
9- اعمار مکاتب و مدارس دینی و تهیه میز ، چوکی ، کتاب ، بورس تحصیلی و لیلیه برای متعلمین و محصلین
10- تهیه مسکن ، فراهم کردن کار و امکانات درسی برای عودت کننده گان
11- توزیع زمین برای معلولین ، فامیل های شهدا ، معلمین، مامورین ، عودت کننده گان و محرومین
12- دوباره گرفتن زمینهای غصب شده دولتی و شخصی
13- محاکمه مسئولین حیف و میل اموال بیت المال
14- دادن حق اولیت به شرکت های داخلی در پروژه های بازسازی و نوسازی
15- منحل کردن انجوهای جنایت کار اقتصادی
16- دادن حق اولیت در استخدام کارگران و پیشه وران افغان
17- ساختن عاجل بندهای ذخیره آب و آب گردان برای زراعت و تولید برق
18- حمایت و تقویه صنایع و تولیدات داخلی
19- تقویه سکتور خصوصی برای انکشاف اقتصادی
20- کنترول جدی قیمت ها از طریق رقابت سالم
21- توسعه و انکشاف متوازن اقتصادی اجتماعی و فرهنگی
22- از بین بردن مالیات سنگین مستقیم و غیر مستقیم
23- بررسی ، کنترول و نظارت جدی بر کمکهای جامعه بین المللی
24- بستن زندانهای خارجی در افغانستان
25- همکاری جدی و صادقانه با جامعه بین المللی در مبارزه علیه تروریزم و بی امنیتی
26- مخالفت جدی با هر نوع معامله با ظالمان
27- تعیین سیاست خارجی بر اساس منافع ملی
28- اعمار عاجل کلینیک و شفاخانه های مجهز و مدرن
29- تهیه عاجل آب آشامیدنی و برق
30- باز سازی عاجل سرک ها و توسعه ترانسپورت عامه
31- حفظ و توسعه محيط زيست
32- مخالفت جدی با معاشات و امتيازات گزاف وکلای ولسی جرگه
رمضان بشردوست اکنون اميدوار است که بتواند با پيروزی در انتخابات رياست جمهوری و بدست آوردن صلاحيت های گسترده، علاوه بر اهداف بالا، هدف های ديگری مانند پيش بردن درست برنامه ی عدالت انتقالی را انجام دهد.
تاکنون مردم از کانديداتوری رمضان بشردوست استقبال گسترده ای کرده اند. با اين وجود رمضان بشردوست می گويد اگر تقلبی در انتخابات صورت نگيرد، رييس جمهور آينده ی افغانستان است.
برداشتن اولین گام در راه استقرارامنیت
پیشنهاد داکتر رمضان بشر دوست
پنج شنبه 6 دسامبر 2007
بودجه ی سال 86 زير ذره بين
پيشنهاد داکتر بشردوست برای حذف پروژه های غير مولد به منظور تمويل پروژه های عاجل از قبيل افزايش معاشات
گفتگوی اختصاصی داکتر بشردوست با کابل پرس
سه شنبه 17 آوريل 2007, نويسنده: کامران ميرهزار
سيری و گرسنگی در وزارت دفاع
همراه با افشای يک سند از اين وزارتخانه
سه شنبه 26 فوريه 2008, نويسنده: کامران ميرهزار
چاه کن خود در چاه می افتد
منشور عفو و بخشش، بهترين سند اثبات جرم می باشد
داکتر رمضان بشردوست، وکيل مردم در ولسی جرگه
يكشنبه 9 دسامبر 2007
سيلی مردم کابل به روی شاهزادگان جنگی
گفتگوی اختصاصی کابل پرس با داکتر رمضان بشردوست
يكشنبه 11 مارس 2007, نويسنده: کامران ميرهزار
سند چور و چپاول توسط پارلمان
داکتر رمضان بشردوست در گفت و گو با کابل پرس
سه شنبه 8 ژانويه 2008
پيام‌ها
21 آگوست 2008, 00:13, توسط سردار علی
برای یک نامزد انتخاباتی کافی نیست که تنها به مردم وعده داده شود. بلکه باید کاندیدا ها نشان بدهند که چگونه اهداف خود را جامهء عمل میتوانند بپوشانند. ترسیم مدینه های فاضله و خود را رهنمای مردم برای رسیدن به آن مدینهء فاضله قلمداد کردن کافی نیست. یک وکیل باید با واقعیت های جامعهء خود آشنا باشد و آنقدر مطالعهء درک، درایت و دانش داشته باشد که برای مردم نشان دهد، میتواند مشکلات را حل کند.
یک وکاندیدا (جه برای پست ریاست جمهوری و چه برای وکالت از مردم و چه برای هرکار دیگری) باید برای طرح های خود منابع خود را نیز نشان بدهد.
بیایید هیچگونه شکی در نیات نیک وخیرخواهانه و هم چنان صداقت و پاکدامنی جناب بشر دوست نکنیم. اما آیا وقتی بشردوست رئیس جمهور شود دیگران همه فرشته میشوند و یا به موجودات ماشینی یی تبدیل میشوند که به امر ایشان به حرکت آمده، آن که خواستنی باشد میماند و انکه ناخواستنی باشد، میرود؟
باید جناب بشر دوست نشان دهد که مثلاً چگونه میتواند جنگسالاران را از عرصه بکشد؟ چگونه جنگسالاران را تشخیص کرده اند؟ آیا بشردوست توانایی برون راندن گل آقای شیرزوی را که یک جنکسالار است، دارد؟ آیا بشردوست میتواند محقق و خلیلی و سیاف و مارشال فهیم و اسماعیل خان را برون براند؟ آیا کرزی نمیخواهد این ها را همه یک شبه سرببرد و گردن بزند؟ آیا کرزی میتواند چنین کاری را بکندو آیا توانست به این آرزو برسد؟
پس برای کردن کاری نیرو وامکانات باید فراهم شود. بشردوست با چه وسایل وامکاناتی میتواند برنامه هایش را عملی کند؟ با کدام افراد میتواند این برنامه های را عملی کند؟ برای چلاندن یک دولت هزاران نفر مسلکی و غیر مسلکی نیاز است. این افراد را از کجا می آورد یشتردوست و این هایی که در فساد غرق استند را کجا میبرد؟
جناب بشردوست با همه شرافت، صداقت و پاکیزگی یی که دارند، بیشتر ازان که در عالم امکانات و واقعیت زندگی کنند، در خیالات و اوهام مقدس غرق اند.
به نظر من زمان شعار بازی هاو سیاست های مبتنی بر ملامتبازی گذشته است. درین هفت سال گذشته دیدیم که ملامتگری ها جایی را نگرفت.
ما به سیاستمدارانی نیاز داریم که به جای ملامت کردن این و آن به ریشه یابی علل پسمانی، مداخلهء خارجی، فساد اجتماعی، جنایت، فقر، نقاق و سایر دردهای جامعه بپردازد.
کشور به افراد عملگراو واقعبین نیاز دارد نه به شعارسرایی ها و خیالبافی ها.
جناب بشردوست یکه تازی میکنندو به اصطلاح بچه ها میخواهند به تنهایی و شخصی گول کنند. این ممکن نیست. ایشان باید تیم کاری خود را داشته باشند. کار های بزرگی که جناب بشردوست وعدهء اجرای آنرا میدهند، به یک تیم متعهد و باورمند نیاز دارد. چه کسانی به دور ایشان اند؟ چه کسان دیگری در پهلوی ایشان ایستاده اند؟
مثلاً جناب بشردوست چگونه میتوانند وباکدام وسایل میتوانند درصورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری عطامحمد نور را از ولایت بلخ برکنار کنند؟ آیا برکناری عطامحمد نور هیچ پیامدی نمیداشته باشد؟ این پیامد های چه میتواند باشد؟ آیا جناب بشردوست توانایی حل کردن عواقب آنرا دارند؟ به همین طور است قضیه به ارتباط محقق، خلیلی، سیاف، حاجی دین محمد، دوستم، اسماعیل خان، مارشال فهیم، قانونی، شیرزایی، برادران کرزی و سایرین؟
جناب بشردوست باید بگوید که چگونه با میتواند این ها را از سرراه بردارد؟
مشکل اصلی ما درکشور طالبان است. چگونه با طالبان برخورد میکند و چگونه بلای طالب را از سر مردم کم میکند؟
مشکل مملکت به این سادگی یی که جناب بشردوست شعار میدهند نیست. باید جدی تر با مسایل کشور اندیشید. عواطف و احساسات خوب اند، اما هرگز جای عقل را نمیگیرند. برای حل مسایل کشور، عقل کاراست. عقل ها کار است...عقل جمعی.
21 آگوست 2008, 04:18, توسط مردمدوست خاین کش
من در پاک وشریف بودن بشردوست تا این لحظه شکی ندارم، اما چند نکته را میخواهم به ایشان خاطرنشان سازم:
مثلا او هیچگاهی نمیگوید که افغانستان کشور اشغال شده است و امریکا عامل اینهمه فساد و خیانت و جنایت در وطن ماست که نوکران تنظیمی اش را بر قدرت نصب کرده و دست شانرا در ارتکاب خیانتها و جنایتها باز گذاشته است و با طالبان هم موش و پشک بازی دارد تا مبارزه.
باید در عین حالیکه او مردم دوست است، دشمن دشمنان مردم ما هم باشد، که درینصورت جایی برای بشردوستی نمی‌ماند.
در جامعه مملو از تضادهای طبقاتی، بشردوستی فریب و نیرنگ است و عملا هیچ کسی ممکن نیست که "بشردوست" بماند!!
21 آگوست 2008, 12:40, توسط سردار علی
دشمن خوانی های اینچنینی و دشمن تراشی های ازین دست کار نظام هاو باور های توتالیتر است. دریک نظام توتالیتر و افکار توتالیتریستی، بیشتر معلول ها را به محاکمه میکشند نه این که به علت ها بپردازند.
دشمنی و دوستی در زمینه های به خصوصی ایجاد میشوندو در زمینه های به خصوص دیگری به ضد خود تبدیل میشوند و یا شاید هم اگر چانس بقا نداشته باشند مانند هر پدیدهء دیگری ازمیان بروند.
دشممن و دوست خطاب کردن و شعار سردادن کار آنهایی است که فکر تنبل داشته و درعین حال خواهان شهرت و یا هم هیاهو گری اند. درحالی که آدم های اندیشمند و با حوصله، آنهایی که برای حل مسایل میخواهند چاره بیندیشند، به قضاوت شتاب آلود و محاکمهء معلول ها نمی پردازد، بلکه به ارزیابی و علت یابی دست میزند. تا ریشهء "دشمنی" ها را در یابد.
آنچه آقای "مردمدوست خاین کش" میفرمایند، چیزی نیست جز آسان گیری مسایل. میتواند تنبلی فکری داشته باشد و یا شاید هم زرنگی. به این معنی که سرمایه گذاری روی عواطف مردم و خود را مردمدوست، و خاین کش معرفی کردن خود زرنگی است. اما این زرنگی دیگر رنگ باخته است...
کشور ما از ازین "مردمدوستان خاین کش" بسیار دیده است. می پذیریم که این دوست ما "بالقوه" مردمدوست و خاین کش استند. آیا نمونه هایی از مردمدوستی و خاین کشی خود را ارائه کرده میتوانند؟
مگر چه کسی است که دم از سیاست بزند و نگوید که "مردمدوست و خاین کش" است؟ هر سیاستمداری همین را میگوید. اما بیایید نشان بدهیم که چگونه با مردم میتوانیم دوستی کنیم و چگونه میتوانیم بیخ خاین و خیانت را ازین کشور برچینیم؟
"بگیر و ببند و سپارش بدست من پهلوان"
این دوستان "همیشه پهلوان" که هرگز کشتی هم ممیگیرند، میخواهند به اصطلاح مفت بری کنند. این ها به هیچ کارعملی دست نمی زنند، حتی حوصلهء تفکر و تحقیق در مورد مسایل را هم را ندارند اما میخواهند همیشه قهرمان هم بمانند. و دلیل شان اینست که خود را "مردمدوست خائن کش" لقب داده اند؛ واین کافیست؟!
ما به چنین "پهلوانان" ریا کار نیازی نداریم. اگر پهلوانی راه را نشان بده؟ چه باید کرد، و چگونه باید کرد؟ با کدام وسایل؟ تو جناب پهلوان باید نشان بدهی که راه کدام است و چه وسایلی برای رسیدن به هدف نیاز است و جناب پهلوان تا چه حدی توانایی فراهم آوری این وسایل را در دسترس دارد و این وسایل را چگونه فراهم میکند...
ایشان از ملالی جویا سخن میگویند. آیا به جامعهء روشنفکری ما شرم نیست که دل به شعار و دشنام یک دختر جوان تربیت یافته در یک سازمان توتالیتریست همچو راوا، دل خوش کنند؟
اگر کار ملالی جویا مبتنی بر احساسات محض انسانی بوده و دران اهداف خاص سیاسی یک گروه دخیل نباشد، شاید بتوان به ایشان ارزش و مقام یک انسان با درد وطن را داد. اما هرگز نمیشود به او به دیدهء یک کارشناس و مداوا گر درد ها دید. چرا که ایشان نه دانش درک روابط اجتماعی و رمز وراز سیاست را دارند و نه هم توانایی تجویز دارویی برای درمان این درد ها.
میزان درک ملالی جویا از درد های وطن هیچ چیزی بیشتر از درک همگانی نیست. اما میزان درک ایشان از جامعه به مراتب پایینتر از سطح آگاهی عام مردم است. چرا که عام مردم میدانند که با شعار و داد و فریاد مشکل حل نمیشود، اما ملالی جویا همین اصل پیش افتادهء متعارف را هم نمیداند...
تمنای بنده به مثابهء یکی از خوانندگان کابلپرس، از همهء قلم بدستان و روشنفکرانی که چیزی مینویسند یا اینجا پیام میگذارند اینست که به طرح عملی، واقعبینانه و خردبنیاد مسایل بپردازند.
آیا بس نیست، شعار های احساساتی، زرنگانه، و مفت بری هایی از قبیل "مردمدوستی و خاین کشی" ارائه کردن؟
9 جون 2009, 19:05
بعد از انتخابات میتوانم نظر دهم که حق با آقای "سردار علی" است یا "مردمدوست"
21 آگوست 2008, 00:39, توسط اتش
( برادر محترم بشردوست )در راه رسیدن به ارمان های مردم رنجدیده افغانستان موفقیت تانرا از خداوند(ج)خواهانم همه مردم رنجدیده از شما دفاع میکنند کامگار باشید
21 آگوست 2008, 03:03, توسط احمد از پغمان
هموطنان گرامی و زجر دیده افغانستان فکر میکنم شعر پایین در مورد کافی است :
ز بس فریبی گلی خورده ام در این گلشن
همه گل ها به چشم من بسان خار آید
21 آگوست 2008, 04:31, توسط مکی نور
این جمله دقیق نیست، وکیلی که این مسایل را افشا کرد و خواهان محاکمه جانیان شد، ملالی جویا بود که تا به حدی خاینان را در قوطی کرد که بالاخره بصورت غیرقانونی او را از پارلمان اخراج کردند.
البته طبعا آقای بشردوست هم نقش بسزایی در افشای پارلمان و دولت داشته است.
21 آگوست 2008, 13:18
سید رحمن غور بندی
برادران گرامی !
در پشتو یک متل است که میگوید:دخلکوزور دخدای زور دی. چراحکومت آقای کرزی موفق نیست ؟ برای اینکه ریشهء مردمی ندارد.اعضای حکومت مامورین عالی رتبهء دولتی همه تاگلون در فساد اداری غرق اند. ببینید چرا پولیس ماموفق نیست ؟
اول ینکه فاسد است .دوم از همکاری همه جانبهء مردم بر خور دار نیست.در جوامیع مترقی وقتی یک حادثه صورت میگیرد . از جانب مردم همکاری همه جانبه صورت میگیرد.به ادارهء پولیس در مورد حادثه ازطرف مردم معلومات به دسترس پولیس قرارداده میشود .در کشور ما بر عکس چون جنایت کاران از طرف حکومت محافظت میشوند لحاضا مردم جرءت نمی کنند که خود را در خطر به اندازند. حالا اگر اقای بشر دوست به حمایت مردم به سر قدرت بیاید ومردم حس کنند که مورد حمایت قرارمیگیرند خس وخاشاکی مانند ربانی نور برادران کرزی محقق اسماعیل شیر زی وسایرین کاری را انجام داده نمیتوانند. چرا امروز طالبان قوی هستند ؟ برای اینکه دولت کاری برای مردم انجام داده نتوانست وطالبان هم از همان حربهء دینی استفاده میکنند.واز قوانین سختی که دارند بین مردم ترس ووحشت راه می اندازند وحتی بعضی موقع به هم فکران خود هم رحم نمکنند.
ببینید در ولایت سر پل یک دختر خورد سال از طرف پسر وکیل شوری مورد تجاوز قرار میگیرد و کرزی بسیار دیر از خود عکس العمل نشان میدهد . اگر آقای کرزی درهمان روز اول مثله راجدی میگرفت ومتجاوز را مجازات میکرد. شاید حالا از چندین تجاوز دیگر جلو گیری میشد.
به امید پیروزی حق بر باطل سید رحمن غور بندی
21 آگوست 2008, 06:32, توسط علی شنگی
من معتقد هستم که آقای بشر دوست بیشتر در عالم رویا زندگی مینماید تا درک واقیعت های جامعه موجود شاید خواننده گان محترم بیاد داشته باشند که آقای بشر دوست هنگام کمپاین انتخاباتی خویش برای شورای ملی اهداف خویشرا طی ۳۲ ماده اعلان که در بخشی از شعار های انتخاباتی وی چنین آمده بود:
اگر وزیران تنبل نمی خواهید به بشردوست رای بدهید.
اگرمیخواهید انجوهای جنایت کار به محاکمه کشیده شوند به بشردوست رای بدهید.
اگر میخواهید پارلمان بیدون جنگسالاران داشته باشید به بشر دوست رای بدهید.
اگر میخواهید .......... همه آن ۳۱ اهداف رویائی دیگر که هرهموطن ما خواهان تحقق آن می باشد.
خوب با آن وعد های بزرگ که آقای بشر دوست بمردم نمود مردم آقای بشر دوست را با بیشترین رای به پارلمان کشور فرستادند متاسفانه آقای بشردوست نتوانست ازآن لست طویل اهداف بلند بالا و وعده های انتخاباتی خویش حتی نیم فیصد آنرا عملی نماید و ما همه شاهد هستیم که فساد و سوء استفاده دردستگاه اداری کشور درجریان پنج سال گذشته به اوج خود رسید.
اکنون برای کمپاین انتخاباتی اقایی بشر دوست باز شروع به دادن همان وعده های غیر قابل تحقق و رویائی نموده است ،چرا برای مردم وعده های داده شود که امکان عملی شدن حتی نیم فیصد آن نیز وجود نداشته باشد آقای بشر دوست با کدام تیم کاری خویش این همه وعده های خویشرا عملی مینماید اگر آقای بشر دوست که با رای فوق العاده زیاد مردم به پارلمان فرستاده شد میتوانست یک فیصد از وعده های که در انتخابات شورای ملی بمردم نموده بود انرا عملی می نمود اکنون میشد به تحقق وعده های آن باور نمود.
آیا با وعده های چرم ونرم و غیر قابل تحقق مردم را فریب دادن و از آنها رای گرفتن خودش بی انصافی و جفا در برابر این ملت نیست؟
23 آگوست 2008, 07:30, توسط مرتضی
هموطنان ما با نظرات حمایوی ، تخلیلی و اننقادی خود کماکان از خوبی ها و ارزش ها حمایت می کند نه از فرد که یکی از خصلتهای و تفکر ریشه ای است که به کاستی اختلافات شخصی کمک می کند. گرچند نظام بادشاهی قبلی که منشا ای شخصیت پرستی است سرتاسر جامعه ای مارا فرا گرفته که در نتیجه آن ما همه به یک نوعی به طرف کسی و یا قومی بطور غیر منطقی گرایش داریم. اما
غلامی همتی آنم که در زیر چرخ کبود
ز هر چه رنگ تعلق بیگیرد آزاد است
از وضع موجود تا وضع مطلوب:
بشر دوست از وضع مطلوب گب می زند که نماد خواسته های هر فرد افغانستان است. اما وضع موجود با پیچیدگی و چالشهای زیادی روبروست که که برای حل آن ما تنها از یک نفر نمی توانیم توقع داشته باشیم باید همگی دست روی هم دست گذاشته به آن بپردازیم. و باز همچنان اکثر برادران ما بدون در نظر گرفتن پیچیدگی و مشکلات وضع فعلی خواسته های شان مثل خواسته های مردم آمریکا و یا اروپا از سیاست دولت شان است . ما هنوز به بسیار وقت و توانای بیشتر نیاز داریم تا اول به پا خویستن را یاد بگیریم بعد راه رفتن را.
دولت فعلی کرزی بسیار طرح های خوبی روی دست دارد که واقعا بیسیار متاثر کننده است اما حیف که آن فقط بخاطر فریب مردم و کمکهای بین الملل استفاده میشود.آنچه کمبود است صداقت و خلوص است نه طرح و امکانات که فعلا فقط و فقط در چهره بشردوست دیده می شود.