غزل
پنج شنبه
30 جنوری 2014
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
ما په سترګو کي ساتلی یو جهان دی
دوئ نارې کړې چي (نثار) خو بې ایمان دی
د جلاد په تشهد چي بدګمان یم
تر چاړې لاندي سر پروت د مسلمان دی
په سرور چي زندګي و مرګ ته سپارم
دا سوغات هم له طرفه د جانان دی
زموږ وحشت ته به یزید سي زاره چاودی
چي مو څنګه لا پر سر ولاړ اسمان دی!
که دي غېږ د محبت ور نه کړه پوه سه
د ورور لاس کي دي تیار د بل کمان دی
ما ویل چي هغه ستا له غمه مړ سو
خو هغې ویل (صالح) څنګه انسان دی؟
شاعر: نثار‹‹صالح››
آنلاین : http://hask.blogfa.com/post/630
