صفحه نخست > دیدگاه > «باری جهانی » يا انتحاری جهانی ؟

«باری جهانی » يا انتحاری جهانی ؟

بهروز باختران
چهار شنبه 14 سپتامبر 2011

زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )

همرسانی

تفسير دليرانه و تحقير آميز سياهسنگ که حتا يک عنوان اهانتبار يعنی( باری جهانی يا انتحاری جهانی؟) نيز برای مقاله اش برگزيده است ، به نظرمن ، استحاله آشکار و سرآغاز مبارکی برای نگارش و نمايش واقع گرايانه و مردم گرايانه است که ميتواند برای سياهسنگ ، اعتبار و بهاری سبزينه بار آورد!

«باری جهانی » يا انتحاری جهانی ؟
بقلم بهروز

نقد و تفسير متفاوت و جسورانه داکتر صبور الله سياهسنگ از شعر باری جهانی ، از متنفذان و تابو های زبان و ادب پشتو ،موجب شگفتی اين قلم شد!
تا اکنون سياهسنگ در نگارش ، به شدت محافظه کار بوده است و فقط من مطلب « سه تفنگدار ...» اورا ديده بودم که بسيار با ملايمت خواسته است از سران سه تنظيم ، خرده گيری کند!
اما تفسير دليرانه و تحقير آميز سياهسنگ که حتا يک عنوان اهانتبار يعنی( باری جهانی يا انتحاری جهانی؟) نيز برای مقاله اش برگزيده است ، به نظرمن ، استحاله آشکار و سرآغاز مبارکی برای نگارش و نمايش واقع گرايانه و مردم گرايانه است که ميتواند برای سياهسنگ ، اعتبار و بهاری سبزينه بار آورد!
راستش ، تفسيری که سياهسنگ از شعر ميهنی جهانی ميدهد ، چندان هم با متن شعر ، همخوانی ندارد؛اما گويا اين برداشت سياهسنگ با شخصيت و جهان بينی شاعر( يعنی باری جهانی) تا حدی هماهنگی دارد و اين نکته همواره مورد تاييد من است که شعر را نميتوان از شخصيت شاعر منتزع کرد و به تفسير کشيد!
شعر ، ديالوگی ميان يک مادر و پسر جوان اوست که پسرميرود تا راه و رسم طالبان را بر گزيند ؛ « انتحاری » شود و با « کافران» بجنگد ! ،اما مادر با الحاح و ابرام از فرزند ميخواهد ، ازين گزينه خطر آفرين ، اجتناب کند !
فکر ميکنم اين گفت وگوی ، ميان فرزند و مادر ، در متن شعر جناب جهانی ، به شدت ، طبيعی و آگنده از احساس و حرکت و هيجان است !اما سياسنگ ، ورای کلمات می انديشد و تفسير او بر « چيز های نوشته نشده » است!
بهر حال ، وقتی مناظره و مقابله سياهسنگ و جهانی، چندی پييش ، روی رسانه ها افتاد ، باری جهانی در نخستين واکنش با لحن متفرعنانه نوشت ( ... زه دغه سری نه پيزنم ..) يعنی اين سياسنگ کيست؟ کجاييست ؟ اين گنجشک ، چرا با فيل ميجنگد !واينک سياسنگ ، چون شاهين ، بر چشمان فيل نشانه رفته است ...

شعر جهانی و نقد سياهسنگ از وبسايت پندار ، عينا نقل ميشود :

موری رخصت راکوه ځم درڅخه
==================
عبدالباری جهانی/
... ماته مُلا ماته می پیر ویلي ماته د ټول جهاد امیر ویلي
د کتاب توري یی په ځیر ویلي / هر څه یی زما له پټ ضمیر ویلي
پر کلي کور باندي فرنګ راغلی / لښکر د کفر بیا په جنګ راغلی
وخت د غزا او د غورځنګ راغلی / زړو وسلو ته نوی شرنګ راغلی
وخت د جهاد او پاڅیدو راغلی/ د جنګ میدان ته د ورتلو راغلی
د سره کفن د اغوستو راغلی / د خپلو وینو تویېدو راغلی
د مدرسو څخه غازیان راوزی/ تنکي زلمي او ماشومان راوزي
جنګ ته روان دي د اسلام پوځونه / کفن په غاړه شهیدان راوزي
د دین دښمن دي ورکوم درڅخه !
موري رخصت راکوه ځم درڅخه !

پرون ملا صاحب کیسې کولې/ پرله پسې یې مسلې کولې
څه یی د حورو افسانې ویلې / څه یی د میو د پیالې کولې
ویل پلټني دي د ښکلو حورو/ تر شیدو سپینو نازولو حورو
تر بلوړ سپیني وي تر ګل نازکی / مثال یی نسته د ښاغلو حورو
هر جنتي ته ور رسیږي حوری / په شهیدانو به نازیږي حوری /
له میو مستي به زنګیږي حوری / لکه کوتري به نڅیږی حوري
هغه نړۍ له نعمتو ډکه ده / هم له عسلو هم شیدو ډکه ده
هم بنګلې لري د سرو او سپینو / هم له باغونو او میوو ډکه ده
دا کنډواله نړۍ پریږدم درڅخه
موري رخصت راکوه ځم درڅخه
زویه دا پشتډه مور دي چاته پریږدې / هغه رنځوره خور دي چاته پریږدې
هغه ماشوم ورور به دي مري له لوږی / دا نړېدلی کور دي چاته پریږدې
سپیني شیدې می درکولې زویه / په رنځور ځان به مي روزلې زویه
چي اوږدې شپې می روڼولې زویه / چی مدرسو ته مي لېږلې زویه /
ما ویل زوی به مي ډاکټر سي راته / له ښو او بدو به خبر سي راته
یا به مامور یا به افسر سي راته د درد او رنځ مخ ته به سپر سي راته
ته چي مي لوی کړې لېونی سوې ولی / له خپل کهول څخه پردی سوې ولی /
دا ګډي وډي دي له چا زده کړی / لکه چرسي او سارانی سوې ولی /
ما په پلو قسم درکړی مه ځه /
زویه د خدای روی مي دروړی مه ځه /
موري حکمونه له اسمانه راځی / له کتابونو له قرآنه راځي
د دین او خاوري دښمنان راغلی / ږغ د جهاد له هر آذانه راځی/د شهادت مقام ګټمه ځمه / سر مي تر دین قربانومه ځمه
خپله وعده پوره کومه ځمه / تاسي پر خدای باندي سپارمه ځمه /
ځمه د خدای په لارکی ځان وژنمه / څو بی ایمانه کافران وژنمه
ځاله د شر او دشیطان سوځوم / څو منافق او بي دینان وژنمه/
ما په سینه پوري مرګی تړلی / زما په تندي کی شهادت لیکلی
/ په قواله مي دی جنت ګټلی / ما مي تقدیر د خپل خالق منلی
/پیوند د میني می شلوم درڅخه /
موري رخصت راکوه ځم درڅخه /
بلا دي واخلم میړنیه زویه / زما نازولې زما زلمیه زویه/
د ابا مېنه دي ستا لاس ته ګوری/ په زړه غښتلې توریالیه زویه
ستا امیران خو زموږ کورونه سوځی / کلي، بانډې سوځي ښارونه سوځی /
بزګران وژني شنه فصلونه سوځی / مسلمان وژني جوماتونه سوځی /
وایی پیسې له پاکستانه راوړی / پخه ډوډۍ له بل دیګدانه راوړی /
که یی راکټ دی که توپک ورسره / څه له اورس څه له ایرانه راوړی /
که ته د بل په توره جنګ کړې زویه / که خپل تربور مړ په خدنګ کړې زویه !
ما مي شیدې درته بخښلي نه دی / که لاس د چا په وینو رنګ کړې زویه /
په شوګیرو مي یې لوی کړی مه ځه /
زویه د خدای روی مي دروړی مه ځه

موري زه نور پاته کیدلای نه سم / ستا پر زاریو غوږ نیولای نه سم /
د شهادت مقام بایللای نه سم / د جنت حوري پریښودلای نه سم/
راته ګیلې راته زاری مه کوه / ماته کیسې د ګمراهی مه کوه
/لار د شیطان د وسوسو مه نیسه/ خبري زما د تباهی مه کوه
نن یا سبا هغه ګړی رسیږی/ چی بیرغونه د اسلام رپیږي
د تکبیرونو به نارې خپریږی/ نوم به د کفر له نړۍ ورکیږی/
زه مي امیر پرون بللی یمه زه/ په همزولو کی ښاغلی یمه/
نن شپه محفل د شهیدانو ته ځم/ زه یی جنت لره ټاکلی یمه/
شپه مي تر حورو رسوم درڅخه/
موري رخصت راکوه ځم درڅخه/
زویه د بل د پاره ځان مه وژنه په خپل جومات کی مسلمان مه وژنه
زړه مورکۍ دي په هجران مه وژنه راته له لوږي ماشومان مه وژنه
ستا مولوي ساده زلمیان غولوي څوک په جنت څوک په ایمان غولوي
چی تا جنت ته وړي پخپله نه ځي موږ غولوي او که خپل ځان غولوي
ستا امیران دي خپل عیشونه کوي د کافرانو عادتونه کوي
که یی زامن دي او که ځواني لوڼي ټول په بهر کی تعلیمونه کوي
تا لره اور ځانته ګلونه غواړي تا لره ګور ځانته کورونه غواړي
ځان ته په دې دنیا جنت جوړوي تا ته د قبر دوږخونه غواړي
زما د شیدو یی پوروړی مه ځه
زویه د خدای روی مي دروړی مه ځه
موري ایله نصیحتونه پریږده خوشي زاری او فریادونه پریږده
نور دي ګریوان په اوښکو مه لندوه د ستنولو می خواستونه پریږده
ما له خپل هوډه اړولای نه سې ما له ایمانه ګرځولای نه سې
ما د جنت کیلي پرون اخیستې ما له باغونو ستنولای نه سې
ما ته به خدای خپل جنتونه راکړي زما د ځوانی به عوضونه راکړي
ستا د شیدو به خپل عوض درکوي د شیدو شاتو به رودونه راکړي
موري پرما ناوخته کیږي ځمه زما مي هدف رانه تیریږي ځمه
نوردي پر ساندو غوږ نیولای نه سم د جهاد نیت مي خرابیږي ځمه

ځان تر قیامته بېلوم درڅخه
موري رخصت راکوه ځم درڅخه
زویه د خدای روی می دروړی مه ځه
موري رخصت راکوه ځم درڅخه
زویه د خدای روی مي دروړی مه ځه
موري رخصت راکوه ځم درڅخه

****
باری جهانی يا انتحاری جهانی ؟
صبور الله سياهسنگ

پاسداری از زبان پشتو و فرآورده های فرهنگی هنرمندان پشتون را همواره ارج مینهم تا آنجا که در این راستا بدخواهان فراوانی نیز کمایی کرده ام و هرگز از کرده پشیمان نیستم
...
البته، یگان بار دندان روی جگر گذاشته، به خود گفته ام: "از نوشته ها یا سروده های فلان آقا یا بانو چشم پوشیده و خموشانه میگذرم. باری جهانی یکی از همانهاست. آزمونهای پیشین آشکارا نشان داده که تا بگویی بر چشـــم فلان سروده ات ابروست، خودش و "لشکر طیبه" اش از سنگر چندین رسانه سر برمی آورند و گروه گروه دشنه و دشنام بارانت میکنند

پس از دو نقد "جهان جهانی" و "جولان جهانی" در ماههای جون و اگست 2010، با خود پیمان بسته بودم دگر کارش نداشته باشم. امروز، یازدهم سپتمبر، با خواندن چکامه "موری رخصت راکوه ځم درڅخه"/ مادر! اجازه بده، از پیشت میروم/ به سخن پارینه ام باورمندتر شدم: ترانه های هیجانی جهانی "مانیفست فاشیزم" است

سرود "موری رخصت راکوه ځم درڅخه" گفت و شنود دنباله دار فرزند انتحاری با مادرش است. اینجا موضعگیری آگاهانه آقای جهانی که چگونه منطق نیرومند "توجیه کننده و مشروعیت بخشنده" انتحار را به دهان فرزند میگذارد و در برابرش چند دلیل سست و لرزان را به دهان مادر، از چندین نگاه درنگ میخواهد

در سراسر گفتگو، فرزند خیلی مستدل با پشتوانه نیرومند آگاهی سیاسی و مذهبی در نقش آزاده مرد با شهامت(!) در کفه سنگین ترازوی گفتمان نشانده شده و "برنده" نمایانده میشود، و مادر در نقش سبک و آرام در کفه دیگر: بیچاره، زبون و در فرجام "بازنده" و ورشکسته

موضعگیری آقای جهانی افزون بر آگاهانه بودن، رندانه نیز هست: درین سروده از "خطبه ملا، نیت جهاد، فوج اسلام، پول پاکستان، راکت روس و تفنگ ایران" فراوان یاد میشود – زیرا رسانه های بزرگ نیز چنین میگویند! – ولی از "ناتو و ایساف" نشانی نیست. مادر و فرزند دوراندیش خوب میدانند که اگر خدانخواسته از "یورش ارتش زمینی و هوایی ایالات متحده امریکا" نام ببرند، به سراینده اش که سی سال آزگار در یکی از زیباترین شهرهای امریکا زندگی میکند و در رادیو "صدای امریکا" جایگاه بلندی دارد، آسیب خواهد رسید. شگفت اینکه فرزند پیوسته میگوید "میروم و خود را میکشم"، و نمیگوید چرا، برای چه و از دست چه کسانی! زرنگی باشد، همین رنگی باشد! مگر نه؟

سرایش ترانه "موری رخصت راکوه ځم درڅخه" تلطیف هنرمندانه اندیشه های "شاغلی انتحاری" است. به بیان دیگر، کارنامه خونین "انتحاری" را شاعرانه ساختن به این میماند که داوران دادگاه وارسی پرونده های آدمسوزان نازی، به جای فرمان کیفر، تابلوی ظریف مینیاتوری آدولف هتلر را بلند کنند و بگویند: "میدانید این هتلر عاشق پیشه به دلبرش بانو ایوا براون چه نامه های زیبای عاشقانه مینوشت؟

واژه آرایی در "موری رخصت راکوه ځم درڅخه" به نوشاندن همه مردابهای جهان به نوجوانان پشتو زبان میماند و در فرجام گفتن چنین شادباش بزرگوارانه: فرزندانم! گلوهای تشنه تان را این آب زمزم گوارا باد

دیر نخواهد بود روزی که "موری رخصت راکوه ځم درڅخه" کوچه به کوچه، گذر به گذر و سنگر به سنگر، "سرود ملی" نوجوانان انتحاری گردد. و این است آنچه آقای جهانی میخواهد

بدا به روزگار سرزمینی که نوجوان نادان و سالمند خردمندش همگون و همزمان دست به خودکشی میزنند
[][]
sss
کانادا/ یازدهم سپتمبر 2011

كارنامه

گالری عکس

آنلاین :
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره

مجموعه شعر بی نظیر از 125 شاعر شناخته شده ی بین المللی برای مردم هزاره

این کتاب را بخرید

پيام‌ها

  • جالا ما منتظریم که آقای " بلال غزنوی" وهزار چهره های دیگر دراین زمینه ابراز نظر فرمایند.

    • نوشته داکتر صاحب سياسنگ واقعا آموزنده است ، وی در حقيقت يک افشاگری تاريخی کرده است و آن افشای نيات شومی است که پشت برخی کلمات ، پنهان است . آيا آدم های مانند باری جهانی، خليل هاشميان و روستار تره کی در جنايات انتحاريون ، شريک نيستند ؟ من می انگارم تا حد زيادی شريک اند ، تا نظر ديگران چه باشد !

    • قسمی که صبور سیاهسنگ خود ذکر نموده اند ایشان گویا دو بار جواب نامه ئی به آدرس باری جهانی نوشته اند که تا حدی قابل ستایش میباشد،اما این که ایشان با خود پیمان بسته باشند که در مقابل چرندیات (( جهانی )) خاموشی اختیار نمایند هم تا جایی قابل نکوهش هست،به باور این قلم هیچ گاهی چنین نبوده برعکس سیاهسنگ از همان گاه تا حال انتظار چنین روز را داشتند تا به قول عوام باری جان را آخرین neck out وارد نموده میدان را رها نمایند،ولی یک سوال همیشه نزد مخالفین فاشیزم پشتون از آن زمان تا حال حل نشده باقیست و آن این که چرا صبور سیاهسنگ که همیشه ستایشگر قبیله پرستان در افغانستان بودند با باری جان جهانی این چنین سر دشمنی را ورداشته اند ؟؟؟؟؟
      با حرمت

  • دوستان درود ! با شخصیت و نوشته های محترم صبور سیاهسنگ آنقدر زیاد آشنایی ندارم که مشخص در مورد شان تبصره نمایم ، اما همینقدر میدانم که وقتی راوا با شخصیت سیاهسنگ و افکارشان دشمنی دارد ، بدین معناست که سر شان به تن شان می ارزد . امید از ایشان نگاشته های پر ارج و پر باری مانند این نقد نوشته در آینده نیز بخوانم . پیروز باشید .

  • باقی سمندر
    سنبله سال ۱۳۹۰ خورشیدی
    ۱۴ سپتامبر سال ۲۰۱۱ میلادی

    سلام به خوانندګان ارجمند کابل پرس?
    سلام به آقایان بهروز باختران و صبورالله سیاه سنګ

    نقد کوبنده صبورالله سیاه سنګ برفرق مانیفست فاشیسم راخواندم و لحظه ای پیشتر وقتی عکسها ی دندان های ریخته شده جوانان پناهنده سرزمینم را در يونان دیدم که به زور مشت ولګد نیو فاشیسم سروصورت پناهندګان خون آلود شده بود و تنها دیروز برخورد فاسیستی داردوسته طالبان را در کابل همه دیدیم وخواندیم -ارزش نقد صبورالله سیاه سنګ برایم بیشتر ګردید . بخاطرم آمد که چندی پیش در مورد عبدالباری جهانی و صبورالله سیاه سنګ مطلبی نوشته بودم و در تارنمای ګفتمان منتشر ګردیده بود اما از سنګ صدا برآمده بود و از عبدالباری جهانی نه . اینک همان نبشته را برایشما در اینجا باردیګر برای نشر میسپارم تا اندکی به دیدګاه های عبدالباری نسبت به سیاه سنګ و دیګران روشن تر ګردد .
    باقی سمندر

    8میزان 1389

    سپتامبر 2010-09-30

    سخنی با عبدالباری جهانی

    چندیست که در تارنماهای فردا و افغان جرمن و... نوشته هایی از عبد الباری جهانی و صبور الله سیاه سنگ را که باهم دیگر در پاره از مطالب وموضوعات بزرگ و نه چندان خرد جروبحث دارند ، بسیاری از خوانندگان به خوانش گرفته و من هم با دقت کامل سخنان جهانی وسیاه سنگ را خوانده و بنزد خودم به سنجش گرفته ام. من با نگاشتن این یاد داشتهایم هرگز مایل نیستم تا گویا توانایی نوشتن خودم یا به اصطلاح در سفتن یا از آسمان تا ریسمان بافتن را به رخ خواننده ای عزیز بکشم.

    در نقد ای عبدالباری جهانی برنقدی صبور الله سیاه سنگ جمله هایی را خواندم ودر موردش اندیشیدم. نخست شما را به خواندن نقد عبدالباری جهانی دعوت مینمایم.

    نقد را باهم میخوانیم ومن نگرانی ام را با شما نیز در میان میگذارم.

    عبد الباری جهانی نوشت که :

    "هر گاه غم خستگی خوانندگان نمیبود همگی این شعر را اینجا میاوردم ولی گمان میکنم که برای سیاه سنگ و سیاه سنگی هاکه چشم های شان بسته است همین یک قسمت بخاطر باز کردن چشم های شان کافی است.سیاه سنگ برایم از حوزۀ شاعری کسی را میتواند نشان دهد که از قلل کوه های خود شعری به این زیبایی گفته باشد؟ چنان شاعری را میتواند نشان دست که شمشیر های سپید دلاوران کندهار را ستایش کرده باشد. به شمول خودش شاعر و نویسنده ای را میتواند معرفی نماید که درین چند سال اخیر به قتل عام واشکریزی مردمان منطقه ای بزرگ قندهارکم از کم دلسوزی اظهار نموده باشد. "

    من - که نامم باقی – سمند ر است ،میخواهم با نگاشتن یاد داشتهای تند نویسی ام بخاطر عبدالباری جهانی بسپارم که :

    من در مورد شمشیر های سپید نه بل در مورد شمشیرهای خونین که باخون گلگون کفنان در قندهار و از کران تاکران افغانستان آغشته شده است ، کم ننوشته ام. شمشیرهای سپید را شمشیرهای در نیام گفته اند و آنچه در غلاف باشد ، نسزد شخصی را که درموردش کم یا زیاد بنویسد.

    من پیش از اینکه بخواهم در مورد دلسوزی شاعران و نویسنده ای و یا دیگران که درمورد "قتل عام واشکریزی مردمان منطقه ای بزرگ قندهارکم از کم دلسوزی اظهار نموده باشد. " بنویسم ودر مورد چند سال اخیر صحبت نمایم ، میخواهم برای عبدالباری جهانی یاد آور گردم که من شاعر نیستم و نه میتوانم با شعر خودم در مورد قتل عام قندهار نمونه ای بیاورم اما اگر تصادفا عبدالباری جهانی من رانویسنده ای بخواهد بشمارآورد ، باز خواهد خواند که در مورد قتل عام و اشکریزی های مردمان قندهار چه نوشته ام.

    در سالهای 1357 یعنی چند روز بعد از کودتای ثور در مورد گرفتاری دلاورانی مبارز که از قندهار بودند و توسط دستگاه جاسوسی اگسا گرفتار شدند و آنوقت ها سلیمان لایق همه کاره ای در دستگاه رادیوو اطلاعات فرهنگ وحزب گویا دموکراتیک خلق بود ، من در موردگرفتاری یک عبدالباری دیگر و سید عبدالقیوم از قندهار و سایر دوستان توسط اگسا و یاران سلیمان لایق در داخل افغانستان نوشتم و گزارشم در 23 ثور ارگان اتحادیه عمومی محصلین افغانی در خارج از کشور منتشر گردید . نمیدانم عبد الباری جهانی تاحال همچو نشراتی را به چشم سر دیده است یا خیر ؟

    فکر مینمایم اگرشما عبد الباری جهانی همچو نشراتی را میدیدید ، ممکن همچو ادعایی نمیکردید .

    بازهم در مقاله هایی متعددی که در سایت ها یا تارنماهای منتشر شده اند ، در باره مظالم و استبدادی که مستبدین رنگارنگ بر مردم دلاورقندهار روا داشته اند ،کم ننوشته ام. لطفا یکبار خود را

    زحمت بدهید و درجستجو گر گوگل نگاهی بنام باقی سمندر بنمایید تا در یابید که داوری شما در مورد دیگران تا چه اندازه دور از واقعیت است !

    در برج عاج نشستن و دیگران را نفرین کردن شیوه درست نیست.

    در مورد شاعران بایست خاطر نشان نمایم ، خشنودم که من شما را در محفلی که بپاس بزرگداشت از شاعر گرانمایه هاتف در ویرجنیا دایر شده بود ، آشنا شدم و نه در کدام محفل دیگری.

    از اینرو بخاطر شما میسپارم که نه تنها شاعران و نویسندگانی که در آن محفل در کلبه درویشان مانند شماحضور داشتند ،از محنت مردم قندهار بیغم اند، بلکه با غم واندوه مردم سراسر افغانستان و جهان خود را شریک میدانند ولو خود را جهانی نگفته اند ویا نخوانند.

    من در پایان این یادداشت کوتاه یادی از خانم فرهیخته بهار سعید شاعر مطرح در کشور مان افغانستان نموده ونمونه کلام شان را بخاطر شما می آورم.

    خانم بهار سعید در شعری به زیبایی درخشش خورشید میسراید :

    آزاده

    من از این آزاد گی شادم که شد ارزانیم

    قومیت بندی نزد در نبست انسانیم

    نه اسیر شرق وغربم نه شمال وجنوب

    از کجایم؟ کیستم؟ مانند تو افغانیم

    ( 4-2-1379-جنگ چادر- صفحه 105 )

    غمین

    میهن ما غصه دارد نوبهارانش غمین

    لاله در خونابه روید دشت ودامانش غمین

    بسکه نرگس دید کشته از شگفتن گریه کرد

    رنگ چشمان ز بشگفتن پشیمانش غمین

    دست وپای نوجوانان روی خاک افتاده است

    نونهالی شاخه های خوشه افشانش غمین

    سبزه ها تا ریشه بوی خون آدم میدهد

    میچرد ترسیده آهو در بیابانش غمین

    طاقت باران نباشد خانه بمب خورده را

    کلبه ها ماتم گرفته برج نیسانش غمین

    از نفاق افتاده توفانی که ویران میشود

    " قندهار" و " کابل"و"بلخ" وبدخشانش" غمین

    12 -1-1377-همان اثر- صفحه 99 )

    جدا

    اگرخونین دلم یاقوت گردد

    به کانی در"بدخشانش"گذارید

    زمرد گر شود آوازه پرداز

    به " پنجشیر"نگین خیزش سپارید

    اگرنرگس شوم شب بو بجویم

    به " ننگرهار" رویم دسته دسته

    وگر قد میکشم در نارون ها

    زخاک "قندهارم" ریشه رسته

    سر راه" بهار بلخ" ریزید

    شگفته از لبم گر لاله هایی

    دلم دامن زده در ارغوان ها

    بیافشانید در " خواجه صفایی"

    شوم خورشید هرجاییکه تابم

    غروب افتاده در " بند امیرم"

    وگر در مه بتابم شاعرانه

    ره گلگشت پغمان را بگیرم

    جدا از میهنم گر خاک گردم

    ز گور تیره خاکم را تراشید

    عبیر آگین سازیدش زشعرم

    بهاری در بر"کابل" بپاشید

    20-8-1375

    همان جنگ – صفحه 91 و92

    آرزو

    چشمان مرابه "بلخ " زیبا ببرید

    دستان مرابه لمس " بابا" ببرید

    خاکستر قلب داغ هجرت زده ام

    برسینه داغدار " بکوا" ببرید

    یا پیکر من روان " آمو " دارید

    یا روح مرا به جسم دریا ببرید

    سوز جگر نشسته در خونم را

    برمرهم " قندهار " بی ما ببرید

    خشت وگل وسنگ از استخوانم سازید

    برساختن " کابل "فردا ببرید

    صدها بوسه عاشقانه از لبهایم

    بر چهره سنگ سنگ کوه ها ببرید

    دامن دامن شگفتن شعرم را

    برجلوه لاله های صحرا ببرید

    ( 19-9- 1365- جنگ شکوفه بهار )

    نمیدانم که شعر بالا را کدام آهنگساز ماهر برای کدام آهنگسرایی شناسا یا ناشناس سپرده است . تا جایی که گوشهایم بخاطرم می آورند ، اهنگسرایی که شعرهایی عبدالباری جهانی را سراییده است ، شعری از خانم فرهیخته بهار سعید را نیز سراییده است.

    با شعری از بهار سعید این یادداشت را بپایان میرسانم.

    رهبر

    وحشتگران قرن که سر ها بریده اند

    دل ها کشیده اند و جگر ها دریده اند

    سنگین دلانه کودک شیرین خفته را

    در پیش چشم مام به خنجر کشیده اند

    شب ها به قصد دخترکان اسیر ترس

    در قریه ها برای چپاول چپیده اند

    آتشزنان بی وطنانی که روی دشت

    لب تشنه تشنه سوخته اند وچریده اند

    مسوول درد دربدرانی که روی کاه

    در دخمه ها علیل و هراسان خزیده اند

    دردا! همین قبیله در اندیشه های خویش

    از ره برای رهبری ما رسیده اند

    (16-4-1380- همان جنگ چادر صفحه 123 )

    یار زنده و صحبت باقی

    • دوست عزیز مزاری ؛درود به شما!
      من نیز تا چندی پیش درمورد موضعگیری سیاسی سیاه سنگ مثل شما دچار شک وتردید بودم. از بس که برخی از دوستان متعصب و تمامیت خواه علیه سیاه سنگ سوء ظن پراکنده بودند من تصور می کردم که او یک عنصر چند چهره است و به توجیه فاشیسم پشتونی گرایش دارد. ولی پس از آن که نقد بسیار صریح و منطقی وی درباره ی اندیشه های سیاه باری جهانی را خواندم به اشتیاه خویش پی برده و درک کردم که او اانسانی می اندیشد و گرایش قومی ندارد. شما درست تشخیص داده اید؛ فقط راوا ، عناصر قبیله گرا و افراد عقده مند وحسود اند که تقلا می کنند تا این نویسنده را سیاه نشان دهند. ولی دم درازان خرد باخته ووجدان فروخته نمی توانند با حقیقت بستیزند.

    • تفسير آقای سياسنگ ، از شعر، گمراه کننده است !

      تفسير دور از واقعيت و خصمانه محترم صبور الله سياهسنگ از شعرخوب و ميهنی استاد باری جهانی ،مرا به اين باور می رساند که سياسنگ مطالب خود را در تاريکی می نويسد يا زير تاثير جريان ها و تنظيم های می نويسد که مطلقا با زبان و ادبيات پشتو ، مخالفت دارند!
      جناب سياهسنگ ، تفسير و تعبيری که از شعر جهانی صاحب ، به دست ميدهد ، ساخته و پرداخته يک ذهن نا سالم است ، گمراه کننده است و دور از انصاف ؛ استاد باری جهانی ، هرگز چيزی را که سياسنگ ، ادعا ميکند ، در « متن » نياورده و اين نقد محترم سياسنگ ، يک سلسله دروغ و اتهام محض است!
      اگر جهانی ، سياسنگ را به يک محکمه عادل بکشاند،به فکر اينجانب، سياسنگ محکوم ميشود و لا جواب می ماند!
      محتوای شعر، يک گفت و گوی خانوادگی و پر احساس مابين يک مادر و فرزند است که پسر، ميخواهد مادر برايش رخصت و اجازه دهد ، با « کافران» بجنگد ، به درجه رفيعه شهادت نايل شود و بهشت و حور بهشتی را تصاحب کند!
      اما مادر به پسر خود می گويد « از جنگ و خونريزی پرهيز کند، به فريب و دغل « اميران » جواب منفی دهد و مادر را را به ماتم خود ننشاند » ! مادر ميگويد ، کسانی که ترا به زعم خويش ، به بهشت موعود روانه ميکنند ، خود در همين دنيا ، ثروت اندوزی ميکنند و همين جهان ر ا برای خود « جنان» ساخته اند !
      معلوم نيست آقای سياسنگ،نقد و تفسيرخود را بر کدام قسمت شعر استوار کرده است !
      اين روز ها ، اتهام زدن به شخصيت های تاريخی و ملی ، گمان ميبرم بر اساس « نيات شوم پشت پرده» استوار است که شايد محترم سياسنگ ، نا خواسته و ندانسته ، ملعبه دست يک عده تاجران فرهنگ و سياست قرار گرفته است!

    • افرسیاب خان !!!سوختن و خاکستر ساختن اصفهان و هندوستان را در چانته جهانی (اوغان وجهانی شدن)چگونه توجیه میپرمائید؟؟

  • بدوستان درود ! اگر این شعرگونه ، شعر خوب و میهنی باشد که انتحار و منطق انتحار را در چوکات یک سروده به دید نوجوانان پختون میدهد ، نفرین به این شعر خوب میهنی ! درونمایه این شعرگونه بر اصل دینداری ، وطنپرستی و احترام به مادر استوار است که آقای باری جهانی دانسته آنرا جمعبندی نموده اند .

    نخست دینداری : استدلال انتحاری سرچشمه از آیات سورۀ صف میگیرد که می فرماید (ای مسلمانان آیا دلالت کنم شمارا به تجارتی که برهاند شما را از عذاب درد دهنده (10) ایمان آرید به خدا ورسول او و جهاد کنید درراه خدا با اموال خود و با جان های خود این بهتر است برای شما اگر میدانید (11)) آیا ملای پختون این فهم ، درک و دانش اسلامی و مذهبی را دارد که مفهوم (جهاد با جان ها ) را به غیر از انتحار و خود کشی ، انسانی تر و عقلانی تر آنرا تعبیر و تفسیر نموده به مغز جوانان پختون پیچکاری نماید ؟ آیا مسلمانی توانایی ستیغ و بغاوت با این آیات را دارد ؟ هرگز ، حتی پدر و مادر حق ندارند فرزند خود را مانع عملی ساختن خط قرآن گردند !

    دوم وطنپرستی : منطق جوان انتحاری ، دفاع از وطن ، جنگ با اشغالگران و کافران به خور شنونده گان و خواننده گان داده شده که اگر از دیدگاه و منطق باری جهانی ، روستار تره کی و هاشمیان به مطلب ببینیم ، به حقیقت کشور مان اشغال شده است و وظیفۀ هر باشنده این سرزمین است که جهاد کند و وطن خویشرا از شر کافران و بیگانه گان برهاند و نجات دهد . اما ، پیآمد پیروزی این جهاد ، انتحار و مبارزه علیه اشغالگران به چی می انجامد ؟ درین جاست که منطق و استدلال انتحاریان و تشویق گران قانون انتحار می لنگد . ایشان به خوبی میدانند که هدف نهایی شان چیست ولی هرگز به این نکته باریک تماس نمی گیرند تا مبادا مشت شان باز شود .

    سوم احترام به مادر : جوان پشتون با پشتوانه آیات و وظیفه میهنی و وطنی به جهاد و انتحار میرود و آرزوی گرفتن اجازه از مادر را دارد . مادرش با آنکه شیرش را نمی بخشد که فرزندش اگر کسی را بی گناه بکشد و رفتش به سوی انتحار و خود کشی را پلان دشمنان پاکستانی و ایرانی میداند ، با آنهم فرزند دلیرش به قیام خود استوار است و دلیلش قناعت بخش . مادر پختون فرض عین فرزندش را که همان دفاع از دین و وطن است را فراموش میکند و دلیلی میآورد که در پیش دینداران بی آزرم کفر است . این چگونه مادر است که فرزندش را مانع عملی ساختن سخن خدایش میشود ؟ این چگونه مادر است که فرزندش را مانع حراست از خاک وطن نیکه و بابایش شده ؟ منطق مادر در مقابل فرزندنش به پشیزو کاهی نمی ارزد . این زاری وتقلای مادر بیچاره بی منطق و تصمیم نهایی فرزانه فرزند با استدلالش را آقای باری جهانی بشکل بسیار زنده به شعرگونه اش گنجانید است که آقای صبور سیاهسنگ هم به همین نکته ، انگشت نقد و انتقاد گذاشته است . شعرگونه آقای باری جهانی تشویق کننده جوانان پختون بسوی انتحار ، خودکشی و بسوی عملی نمودن آیات قرآنیست . اینکه فردا چی میشود و با این انتحار اسلامی این پختون مسلمان ، جان چقدر مسلمان دیگر اوغانستانی گرفته میشود برای آقای جهانی بی ارزش است . آنکه میداند هدف چیست نقد میکند و آنکه نمی داند فکر میکند شعر خوب میهنی خوانده است . درین برگه با شمائیم آقای سیاهسنگ پیروز باشید . احمد خلیل نبیل مزاری

  • باقی سمندر
    ۲۴ سنبله سال ۱۳۹۰ خورشیدی
    سپتامبرسال ۲۰۱۱ میلادی

    سلام به خوانندګان ارجمند کابل پرس?
    سلام به آقای افراسیاب
    آقای افراسیاب

    نوشته شمارا خواندم و شما دراخرین بخش چنین نتیجه ګیری نموده ایدکه :
    یک-
    « معلوم نيست آقای سياسنگ،نقد و تفسيرخود را بر کدام قسمت شعر استوار کرده است- »
    دو-
    «اين روز ها ، اتهام زدن به شخصيت های تاريخی و ملی ، گمان ميبرم بر اساس « نيات شوم پشت پرده» استوار است که شايد محترم سياسنگ ، نا خواسته و ندانسته ، ملعبه دست يک عده تاجران فرهنگ و سياست قرار گرفته است »
    خوانندګان ارجمند !
    سراپای شعر آقای جهانی را درنخستین بخش اصلی مقاله در بالا خواندیم و برداشت سیاه سنګ وتبصره دیګران را نیز ـ نګاهی به چند بیت باهم مینماییم – نخست بخشی ازمتن شعر را در پشتو میخوانیم :

    « موري ایله نصیحتونه پریږده خوشي زاری او فریادونه پریږده
    نور دي ګریوان په اوښکو مه لندوه د ستنولو می خواستونه پریږده
    ما له خپل هوډه اړولای نه سې ما له ایمانه ګرځولای نه سې
    ما د جنت کیلي پرون اخیستې ما له باغونو ستنولای نه سې
    ما ته به خدای خپل جنتونه راکړي زما د ځوانی به عوضونه راکړي
    ستا د شیدو به خپل عوض درکوي د شیدو شاتو به رودونه راکړي
    موري پرما ناوخته کیږي ځمه زما مي هدف رانه تیریږي ځمه
    نوردي پر ساندو غوږ نیولای نه سم د جهاد نیت مي خرابیږي ځمه »

    من برګردان به زبان روزمره ونثری نه شاعرانه ازشعر آقای باری جهانی را در پایان مینویسم وامیدوارم شعرا خودشان بازبان شعری پشتو پیام باری جهانی را درست تر بدانند .
    مادر!
    نصیحت های بیجا
    را
    بګذار !
    ګریه هاوزاری ها
    و فریاد ها را
    بګذار !
    مادر !
    ګریبانت را
    با اشکها
    میالا
    خواسته های
    بیهوده را
    بګذار
    من !
    کلید
    بهشت را
    دارم بدست
    خدا
    جنت ها
    بمن
    وبه عوض من
    ارزانی میدارد
    جوانانی را

    خدا
    به عوض شیرات
    شیری
    که بمن داده ای

    میګرداند
    جاری
    دریا های شیررا
    مادر !
    برایم
    بالایم
    ناوخت
    میګردد !
    من
    میروم !
    من !
    ازهدفم
    رویګران نیستم ،
    من
    میروم !
    دیګر
    به ګپ هایت
    ګوش فرا
    نمیدهم !
    نیت ام در جهاد
    نیتم برای جهاد
    خراب وتراب
    میګردد
    من !
    میروم .
    ( پایان ګفت وشنود طالب با مادرش )
    آقای جهانی حالا در این دیالوګ از دوزبان سخن میګوید – از زبان مادر و مادری که مهرومحبت مادری دارد و پسری که عشق به جنت ورودبار شیردارد و ارزوی جهاد !
    فرزندی که شیر نقد مادر را فراموش کرده وشیر نسیه بهشت را به شیر پاک مادر ترجیح داده است و این شیپور را باری جهانی نواخته است –
    شیر پاګ مادر را که نقد است ،
    نقد را بګذار وبرای رفتن در بهشت کلید را در ګردن بیانداز وخود ودیګران را بکش !
    اینکه بهشت پریروزه طالب در کابل - تعمیرنیمه آباد در چهارراهی عبدالحق در کابل بود حتمن ګادرها و سیمهایش با استخوان های سایر فرزندان ایکه که به شیر مادر بی اعتنا اند – ساخته خواهد شد و اینکه آیا کودکان روی سرک در جاده وزیر اکبر خان در بهشت میروند یا طالب ها – این را ز را خدا میداند و شاید هم باری جهانی و افراسیاب نیز بدانند چون از« نیات شوم پشت پرده » آکاهی دارد وچون پرده بیافتد – خیام داند که کی ماند وکی نماند !
    باری جهانی امروز مبلغ طالب ودیروز یار ویاور سلیمان لایق بود !
    باری جهانی در سی سال اخیر بارها از یک خط به خط دیګر رفته است .
    درهمین شعر باری جهاری – زره ای از بار ترقی – پیشرفت- استقلال وآزادی دیده نمیشود – درهمین شعر باری توهین به مادر و پشت کردن به مادر خود ومادر میهن هویداست .
    دیدیم که فرزندی که به مادرخود ګفت ناوخت شده ومیروم – پریروز در کابل چه بالایی بالای مادر میهن آورد واشک چندهزار مادر را ریخت !ومادرخون را به سوګ وماتم روی کلیم سیاه نشاند .
    در شعر باری جهانی – اګر باری جهانی میخواست و فکر میکرد – میتوانست چنان بنویسد !
    فرزندم !
    همراهانت
    جویها و رود بار شیر
    بهشت وفردوس برین
    نه ،
    بل
    جویبارخون
    خانه هاسرنګون
    دامن
    مادر میهن
    آغشته بخون
    کردند !
    باش
    کجا میروی ؟
    اګر بروی
    شیرم
    برایت
    نابخشوده باد
    باش
    کلید جنت
    زیر پای منست
    زیر پای مادر است
    باش !
    کجا میروی !

    اما افراسیاب مینویسد :
    «اين روز ها ، اتهام زدن به شخصيت های تاريخی و ملی ، گمان ميبرم بر اساس « نيات شوم پشت پرده» استوار است که شايد محترم سياسنگ ، نا خواسته و ندانسته ، ملعبه دست يک عده تاجران فرهنگ و سياست قرار گرفته است »
    دیده خواهد شد که کی ها ملعبه دست تاجران فرهنګ سیاست و یا از آن بالا تر ملعبه دست تاجران خون وجنایت و دهشت وبربریت قرار ګرفته اند –
    هنوز راه دراز است و خواهیم دید که صبورالله سیا ه سنګ تا کجا خواهد رفت و باری جهانی در کجا خواهد ماند یا تغیر مسیر خواهد داد ؟
    جبهه اعلان ناشده با مانیفست نا نوشته شده برضد فاشیسم – استعمار نوین وتجاوز رنګارنګ - وحشت وبربریت- استبداد و زور ګویی ها دارد ګسترش می یابد-
    ورود علاقمندان مبارزه برضد فاشیسم وتجاوز رنګارنګ در جبهه ضد فاشیسم وضد تجاوز آزاد است – مبارزه برضد فاشیسم وتجاوز دریک جبهه ګسترده – جبهه برضد ایدولوژی فاشیسم – سیاست فاشیسم – فرهنګ و نظام فاشیستی با ابعاد ګسترده اش جریان دارد .
    جایګاه خردمندان ونخبه ګان ملی- شاعران ونویسندګان آزاده در پیشاپیش جبهه ضد فاشیستی روی چشمان باقی سمندر قرار دارد .

    • تقدیم به سیدموسی هستی عزیز حق ګو وحق نویس درعالم ناشناسی

      محک باستانی

      ۱۵ سپتمبر ۲۰۱۱

      سیا سنګ وجهانی در جنګ اند
      باقی با مزاری هیزم کش اند
      مژاری شیطان خبیث است
      استادش بابک بی ضمیر است
      میکنند چاپلوسی براهل قدرت
      تاشوند هریک صاحب عزت

      شادګل خان ! تویی یک جنګ انداز
      که داری خیلی حرص وآز
      بقدرت وشهرت کاذب

      نیست در وجودت غیرت افغان
      که بوده ای همیشه نمک خور وغلام باکستان
      می سزد که کنند اماله ترا از راه دبر
      هم طالب وهم ملا وهم کیسه بر
      ګر ندانی غیرت افغانی ام
      چون به میدان آمدی میدانی ام
      میفرستد باستانی لعنت خویش برخاینین
      هم به بابک هم به باقی ودیګر اخوانی های لعین

      ختم
      محک باستانی

      میکنی هرطرف دهنت را چو سک

    • باری جان شده واه واه انتحاری ++ محک دبر گرفته از برایش افتخاری

      محک ستیزه کار است باستانی ++ گهی خادیست و گاهی طالبانی

      محک دجال آن آستان است ++ محک مانند موش باستان است

      محک وز وز کند بر خوان باری ++ که نوشد جرعۀ با عذر و زاری

      اگر باری سروده شعر خون را ++ محک می خواند اینک سحرخون را

      محک بوزینه وار آواز سر آرد ++ که کشتزارش ثمر از لر بر آرد

      محک جان هم شده امروز بمیدان ++ که خون زردش هم ریزد بمیدان

      محک احتیاط اینجا جای تو نیست ++ محک اینجا سرای بوی تو نیست

      محک ! تو ایزکی ، رو ایزکی کن ++ بمال از باری و خرم تره کی کن

      محک ! گرعاقلی بس کن جفنگ را ++ ار بخواهی جان جور و ک .. تنگ را

    • غیرت اوغانی ات را در شنوار و پاکستان و اوغانستان همه دیده اند !!از بزرگان غلام هم تاریخ فراوان یاد کرده چون بابا ومسلی, بابا و نادر شاه افشار, صوفی و گلبدین ..................

      و اوغان غیرتی ات افتخار دستخط نمودن صد ها ماهده معتبر با خارجی ها را دارد !! چیزی که عیان است چی حاجت به بیان است !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

      غیرت اوغانی را خود با ذکر داشتن کدام دوست ایرانی ات عیان کرده یی !!

      ما که از اوغان و پاکستان خوش ما نمی اید یک دوست پاکستانی و اوغان نداریم حتا حرف زدن با انان را عار میدانیم !!

  • هموطنان عزیزم!
    کوشش ننمائید از یک آدم مریض ونا تکمیل شخصیت جور نمائید.هر چه قدر ما در مورد آقای انتهاری صحبت کنیم به همان اندازه بهاری به خود می بالد که البته من کسی هستم که بالایم تبصره می نمایند.به طور مثال از یک آدم معیوب آنهم معحمد عمر مطبوعات از آن یک شخصیت تقلبی جور کردند ویا اینکه با باهای تقلبی ونیکه های تقللبی برای مان جور کردند.نشود خدای تاخواسته یک فرد مریض دیگر در تاریخ به صفت نویسنده بالای این مردم تحمیل شود.

    • ! آقای سياسنگ حق به جانب است ؛ تفسير سياسنگ ، بر « زاويه نهان » متن استوار است ! باری جهانی خيال کرده با زرنگی ميتواند سر ملت کلاه بگذارد و بگذرد!
      هر آدم باسوادی ميداند که جهانی ، آگاهانه و موذيانه ، مادر را منطقا « شکست اجباری !» داده است و منطق پسر انتحاری را ، « پيروز و قابل دفاع و موجه» جلوه داده است!
      از باختران نيز بخاطر طرح اين مطلب عبرت آموز ، متشکرم . احترام .

    • درونمایه ی این" شعر" جهانی چیزی نیست جز تبلیغ مانیفست طالبان که در واقع آمیزه ای از ظلمت اندیشی وبربریت قبیله ای با جهاتی از تعالیم اسلام درافغانستان است. تلاش بیهوده برای وارونه جلوه دادن محتوای این شعر کار ابلهانه ای است.

    • کلاه بگذارد !!!!!!, متشکرم !!!!!!!!!!!!!!!!

      خلق را تقلید شان بر باد داد - ای دوصد لعنت بر این تقلید باد

  • دوستانو ته سلام!

    ۱. یوه ورڅ زما یو ایرانی دوست یو ډیر ښکلی فارسی شعر په انګریزی ژبه زما بل انګریز ملګری ته ترجمه کاوه په دی لړ کی یو ځای را ورسید چی (ابرویت دمب مار) په انګریزی ترجمه شو. چی ګورم انګریز دوست مو بیخی حیران شو او له ورایه معلومید چی غواړی وخاندی خو نزاکت یی مراعات کړ او ځان یی ټینګ کړ او ځو شیبی یی د مار په لکی ټوکی کولی چی قیصه یی اوږده ده۰
    د شعر په معنی او خوند هغه څوک پوهیږی چه یا د ویل شوی شعر په ژبه ښه پوه اوسی یا له هغی معاشری سره ښه بلد وی چی شعر ور څخه را پاڅیدلی او یا هم حد اقل مثبت ذهنیت ولری۰

    ۲. شعر یو هنری اثر دی چه د انسان ناقص ذهن سنجولی وی۰ دوستان باید پوه شی چی یو خو د انسان ذهن مکمل ندی او بل تر اوسه هیڅ بی عیبه هنری اثر په دنیا کی نشته۰ موږ که ځیر شو نو ډیری نیمګړتیاوی د نړی په سطحه د مشهورو شاعرانو او هنرمندانو په آثارو کی پیدا کولی شو۰

    ۳. د هری خبری او عمل لپاره رنګارنګ ترجمی او مختلف برداشتونه کیدای شی۰ د ترجمو او برداشتونو ډول د اشخاصو تربیه۰ سابقه۰ سیاسی او قومی ذهنیت او داسی نورو عواملو پوری اړه لری خو په ټولو ترجمو او برداشتونو کی یوه د اصلی پیښی۰ عمل یا خبری منطق ته نژدی او واقعی ترجمه یا برداشت وی۰ د جهانی صاحب شعر ډیر واضع دی . خوند لری او د ملا په ذریعه د یو غولول شوی ځوان او مور ډیالوګ دی۰
    ما ته ډیره د خندا وړ خبره ده چی سیاسنګ ته د مور په پرتله د ځوان خبری منطقی معلومیږی (جار شم ککره).

    زه خو وایم چی د کرزی او نورو وزیرانو دی خونه ړنګه شی چی د سیاسنګ غوندی منطق او عقل ژوندی دی او دوی خپله چوکی نه ورته پریږدی۰

    • سلام . من عبیداله هزاره استم از تورنتوی کانادا که علنی می گویم تاریخ ادبیات شرق شاعری به مثل و مانند باری جهانی نداشته و ندارد و نخواهد داشت . محترم جهانی هم مافوق بیدل و حافظ و مولینا جلال الدین بلخی است و هم مافوق رحمن بابا و خوشحال خان ختک . هر شعری که باری جهانی می گوید از سویه مردم عادی بسیار بلند است . کسی تا امروز پیدا نشده که توان نقد کردن اشعار جهانی صاحب را داشته باشد . این شعر هم از سویه منتقدین بلند است والسلام

    • شاغلی دولی لخوا
      اگر دوست شما بر ترجمه شعر فارسی (( ابرویت دمب مار )) خنده کرده باشد ، شعر انتحاری باری جهانی قندهاری را برایش ترجمه کنید که از بالا قبض شود و از پایان اسهال ! همان دکتور سیاهنسگ ما خوب به مذهب باری جهانی شما می فهمد . یک دفعه شنیدم که باری جهانی از ترس سیاهسنگ دیگر از شعر گفتن توبه کرده بود باز شعر گفت و باز بی عزت شد . حالا به آن دوست تان بگوئید که این پیام را هم به باری جهانی به پشتو ترجمه کند زیرا من یقین دارم که پس از مطالعه نقد دکتور سیاهسنگ رنگ از رخ اش پریده ، خواب و خوراک از پیشش مانده باشد

    • اوغون غول مثل سک دروغ گفتی.

    • مگر یک هزاره شعر باری جهانی را در تشناب خانه اش بخواند. تو اوغوی غول چرا از نام هزاره سوء استفاده می کنی؟

    • مه چی میگوم دنبوریم چی میگه.

    • ولا ولی جان گپ ازی قرار اس که از امو اول هم ما مردوم دینگ دینگ شماره پوه نه شدیم و ای که تینگ تینگ دنبوره تانه شما نه فامیدین گناه ما نیس ! همو دینگ دینگ شما و همی تینگ تینگ دنبوره تان برابر در برابر .

      او وروره ! اگه میخاستین کدام سور او لی ده شلنگ سوتی تان بگیرین ، اول باید هرو مرو شلنگ سوتی تانه سور کنین که مردم پوه شون ده غیر صورت انیتو غلط فامی میشه . اینجه خو غژدبلی ام نیس که مردوم شعر باری صاحبه غوگ بگیرن او بگفته شما از شعر شان خوند کنن . امی که شما از لوستلش خوند کدین و فامیدن بر کل ما بس اس . ای چی رقم شعر اس که یکی نمشته میکنه که بد کده و یکی دیگه نمشته میکنه که نفرین به این شعر او یکی دیگه هم نوشته میکنه خوند کدوم . په چختن تالا قسم که ما فامیدیم باشیم که ای چی رقمش اس .

      او مردم ، اینیتو شعر بوگوین که کوله گی ره کله ونگ کنین ده فامیدنش . ولا که بیدل و شکسپیر ما هم نمی تانن ایتوشعر بگوین اگه هفت خر سیا هم هنگ بزنه . او مردم ، بورین هرکس ای شعره مانا کده تانست ، شادگل بریتان یک اتن میکنه ! دنگ دنگ دنگ الا دنگ دنگ دنگ

    • به سگ بیچاره توهین نکنید. سگ کجا دروغ گفته و انتحار کرده و شعری گفته که کل جهان از تفسیر آن عاجز است؟ کمی انصاف داشته باشید دوستان.

    • د کوڼډی زویه سلام۰

      غم مکوه د ټس قوم همیش اول ټس وهی بیا کوشش د ځان پوهولو کوی۰ ته یوازی نه یی۰ زه پوره باور لرم چه د پورتنی شعر په اصلی معنی خدایږو که د ټس له قومه یو هم سم پوه شوی وی خو هسی چټی ټسونه وهی۰

      بیا دی هم کور ودان

  • های مردم! بگزارید که باری انتحاری هر چه مبگوید بگوید شما خو آدم استین وباری خر ،چرا شما خود را مصروف تحلیل وتجزیه چرندیات باری انتحاری میکنید
    از باری انتحاری شما چه توقع دارید؟
    اوغان است واضح بگویم خر است

  • خوانندگان محترم و کارکنان سایت عزیز کابل پرس?

    من فرزند پکتیا استم ولی در کابل بزرګ شده ام و چون مادرم اهل کابل و دری زبان بوده متأسفانه من و چهار برادر و سه خواهرم همه از لذت و افتخار پشتو نوشتن و پشتو خواندن محروم شده ایم و من تا زنده باشم این ګله را از پدر و عمۀ مرحومم که تا اخیر عمر با ما زندګی میکرد در دل خواهم داشت که با ما پشتو صحبت نکرده اند و ما را با زبان زیبای پشتوی وطن ما تا اندازه ای بیګانه ساخته اند. البته آنقدر می فهمم که مفهوم شعر جهادی جهانی صاحب را درک کنم.
    جناب باری جهانی،
    شعر حماسی « موری رخصت راکوه ځم در څخه» را خواندم و به شما تبریک میګویم. شما توانسته اید احساس نجیب دفاع از وطن را به نحو احسن به جوانان وطن با مهارت عالی انتقال دهید.
    من از مسوولین سایت تمنی میکنم آن قسمت شعر را که از زبان مادر گفته شده، البته به اجازۀ شما حذف کنند و تنها آن قسمت از شعر را که از زبان پسر با شهامت و وطن پرست افغان که در راه رهایی خاک و وطنش از شر اشغالگران سروده شده به مطالعۀ مردم بگذارند که تأثیر آن هنوز هم بر جوانان و مدافعین وطن دو چندان گردد.
    چرا ؟
    برای اینکه گفتار و فریاد زن چه مادر باشد و یا نباشد در افغانستان، کشوریکه به زن دو توت هم ارزش قایل نیستند، نه تنها مؤثر نیست بلکه در کنار سخنان شهامت بار و حماسه ساز فرزند مجاهد و مبارز وطن، وزن ِ بقیۀ شعر را که دعوت به جهاد و دفاع از خاک وطن و خود کشی در راه آن است ضعیف می سازد. از جانب دیگر زن در افغانستان سائلی بیش نیست! که با آواز بی صدا عشق می طلبد، رحم و عدالت می خواهد، ولی دست بی صدای غریقی است که از آب برون شده. جهان زن، جهان تنهایی است و جهان بی صدایی.
    بیدل صاحبدل پیغمبر و سردار شعرا چه خوش گفته است :

    گوش ترحمی کو کز ما نظر نپوشد
    دست غریق یعنی فریاد بی صداییم

    پس اجازه بدهید سخنان بی صدای مادر از کنار این شعر پر صدا و طوفان زا کنار برود و این سرودۀ دفاع و مبارزه از سینه به سینه نزد جوانان و نو جوانان سفر کند و کتله های زیادی را برای دفاع از وطن، از ناموس وطن و از دین و مذهب و عقیدۀ مردم وطن خود را در راه این همه فدا کردن آماده سازد.
    باز هم آفرین به جهانی صاحب که توانسته با چه توانایی این پیام وطن پرستی را به جوانان خاصتاً به جوانان و نو جوانان طالب انتقال دهد.
    با عرض سلام
    کجیر سورګل از ګردیز پکتیا

  • هر نفر را در طویله خاص او
    بسته اند اندر جهان جستجو (مولانا)

    شاعر در شعر خود بزرګترین پدیده طبعیی عشق و محبت را که خالق عالم در وجود مخلوق خود خلق نموده فدای دین وی بخاطر سیاست میکند. خالق عشق و محبت مادر و فرزند را در تمام موجودات قبل از دین خود خلق کرده چون اساس و پایه زندګی را تشکیل میدهد. اساسات دین اخلاق است نه بر عکس.

    از نګاه روانشناسی شاعر به یک مشګل سیاسی مواجه بوده که با ریختن آن در این شهکار خود را آزاد و دیګران راممکن نالان و سر ګردان.

    مرا ساقی درون جان است بنګر
    دمادم میدهد نقلم ز ساغر (عطار)

  • با قی سمندر
    سنبله سال ۱۳۹۰ خورشیدی
    سپتامبر سال ۲۰۱۱ میلادی

    سلام به خوانندګان ارجمندکابل پرس
    به نظر من اخرین تبصره جوان ای از پګتیا ګفته های صبورالله سیاه سنګ را ثابت میسازد که باری جهانی - برای انتخاری جهانی سروده است .
    فردی که از میان شعر میتواند زن ومادر را به آسانی حذف نماید - در روابط اجتماعی زنده به زن هیچ نوع ارزشی قاعل نیست .
    یارزنده وصحبت باقی

  • با مطالعه پیام های دوستان و چند نوشته در سایت های دیگر از جمله سایت ګران افغانستان خواستم چند نکتۀ دیگر هم احترامانه عرض کنم:

    • قبل از همه با الهام از سخن استاد گرامی رحیم الهام که خدا کند هنوز هم در قید حیات و صحتمند و سلامت باشند که میگفت " امان از دست روشنفکران چیز فهم" میگویم که امان از روشنفکران احساساتی و خود پرست چون صبور الله سیاهسنگ که قبل از اینکه آب را ببیند موزه را از پاه میکشد و به شکل نهایت پیش پاه افتاده و با کلمات که شایسته هیچ روشنفکر و منتقد ادبی نیست شعر شاعر بزرگ افغانستان شاغلی باری جهانی را با نوشتن چند سطر کوتاه به باد توهین گرفته است. اصلا انتخاب عنوان " باری جهانی یا انتحاری جهانی ؟" نشاندهنده این حقیقت است که احساسات طفلانه هنوز در وجود سیاهسنگ زنده و سالهای دیگر طول خواهد کشید که از وجود او زدوده شوند.

    اینرا من به خاطری میگویم که اول شعر بیان احساسات است و احساسات یک شاعر مانند اشعار مولانای بلخ میتواند به اشکال مختلف تعبیر شود - آنرا با کلمات چون "مانیفیست فاشیزم" خطاب کردن ، نشاندهنده سقوط منتقد به ورطۀ انحطاط اخلاقی و افول به سطح آنانی است که میخواهند برای مقاصد گروهی یا شخصی شان از هر چیزی و هر سخنی تعبیر مغرضانۀ خودشانرا داشته باشند و به خور دیگران هم بدهند.

    شعر شاغلی محترم باری جهانی اما به نظر من مانند آفتاب روشن است. البته این برداشت من است ولی اگر برداشت دیگر هم میداشتم آنرا مانند منتقد کبیر ؟؟!!! " مانیفیست فاشیزم " و " انتحاری جهانی" خطاب نمیکردم . در این شعر مادر به فرزند خود میگوید که همان ملا ، همان امیر کل جهاد ، همان مولوی و ... جوانان ساده مانند ترا گاهی به نام دین و گاهی به نام ایمان و گاهی هم به نام جنت فریب میدهند.... آنها که قریه خودما ، خانه های خود ما ، شهرهای خود ما را میسوزانند .... آنها که فصل های دهقانان بیگناه را از بین میبرند و مسلمان و مساجد شانرا میسوزانند .... آنها که از پاکستان ، روس و ایران سلاح و راکت میگیرند و تو نباید با شمشیر دیگران و کسانی که خود عیش و عشرت میکنند خون بیگناه را بریزی. ........

    شعر همچنان واضحاً نشان دهنده این حقیقت است که پسر خود نمیداند و تمام حرفها را از زبان ملا ، امیر جهاد ، مولوی وغیره به مادر قصه میکند و میگوید که این حرف ها را آنها به او گفته اند.

    این شعر به نظر این حقیر بر خلاف ادعای سیاه سنگها و سفید سنگها برای اولین بار به این شکل عالی ، شاعرانه و روشن حملات انتحاری را بر علیه مردم ، ملت، قریه ، شهر و مادر وطن ما ، فریب محض شمرده که فقط به نفع بیگانگان و دشمنان دین و ملت ما تمام میشود.

    من به حیث یک افغان عادی در کنار میلیونهای دیگر از سالها داد میزنیم که آنچه جهادی های نامسلمان بعد از سقوط دولت نجیب الله در کابل کردند و آنچه طالبان وحشی و امیر الشیاطین ملا عمر و شیطان الدین حقانی میکنند نه اسلامی است و نه انسانی و دولت باید تبلیغات وسیع در زمینه روی دست بگیرد تا به جوانان و نوجوانان وطن رسانیده شود که حملات انتحاری و در مجموع جنگ کنونی بر ضد کفر نیست بلکه بر ضد وطن خودشان است و این حملات و این جنگ بی مفهوم در حقیقت به بیگانگان موقع میدهد که بیشتر و طولانی تر در افغانستان باقی بمانند. ولی متاسفانه اینک که برای اولین بار یک شاعر بزرگ شهکار آفریده و آنرا به زبان شعر در آورده است هیجکس دیگر نه بلکه همان های که خود را روشنفکر ، منتقدان بزرگ و عقل کل حساب میکنند ، سر بلند کرده آنرا با کلمات که روش اشخاص فروخته شده چون عبدالخبیث حرام است ، تمجید ؟؟!! میکنند.

    این حرفهای من بود و خدا کند که من اشتباه نکرده باشم ولی اگر اشتباۀ شده باشد لطفاً با نظریات سازندۀ تان آنرا اصلاح کنید
    وسلام

    • آقای شهروند!
      فقط یک پرسش کوتاه را اګر جواب بګویید که آیا عبدالباری جهانی وسایر نویسنده ګان پشتون هویت قومی وزبانی غیر پشتونها را برسمیت می شناسند؟

    • برو جان کاکایش
      غیر پشتون ها هویت قومی و زبانی از کجا کردند ؟
      آیا شخصی می تواند یک شی را که وجود خارجی نداشته باشد برسمیت بشناسد

    • پشتون ها همیشه پس مانده پاکستانی ها را خورده اند و خواهرانشان در بغل پاکستانی ها ست و یک مسله دیگرذ اینست که آنها از افغانستان نیستند سگ های ویله گرد کدام جای دیگر هستند مثل پاکستان

    • آقای بابر که حالا بنام شهروند کابلی تغیر نام داده اید:

      به این جملات خویش دوباره مرور کنید:حملات انتحاری و در مجموع جنگ کنونی بر ضد کفر نیست بلکه بر ضد وطن خودشان است و این حملات و این جنگ بی مفهوم در حقیقت به بیگانگان موقع میدهد که بیشتر و طولانی تر در افغانستان باقی بمانند.

      پرسش این است : درعربستان سعودی وکشورهای خلیج که جنګ نیست چرا بیګانګان اتراق کرده اند وموجودیت قوای امریکا طولانی هم شده است؟
      اګر جنګ نمی بود، چرا قوای امریکا وناتو حالا باطالبان خواهان مذاکرات استند ودرقطر برایشان دفتر نماینده ګی میسازند؟

    • باقی سمندر

      سنبله سال ۱۳۹۰ خورشیدی
      سپتامبر سال ۲۰۱۱ میلادی

      سلام به خوانندګان ارجمند کابل پرس?

      آقای ی شهروند کابلی نا کابلی !

      آنچه نوشته اید یکباردیګر بخوانید !
      « برو جان کاکایش
      غیر پشتون ها هویت قومی و زبانی از کجا کردند ؟
      آیا شخصی می تواند یک شی را که وجود خارجی نداشته باشد برسمیت بشناسد »

      همین جملات خودت با زبان کابلی ها نوشته شده است - جان کاکایش !
      یکبار بطرف ګوه آسه مایی وشیر دروازه نګاه کن تاجز از اجزای هویت کابلی ها وغیرپشتون ها را بهتر از حد تصورت بدانی .همین زبانی که زبان فکری ونوشتاری ات شده است- زبان غیر پشتون هاست - من هیچکاه بزبان و هویت پشتون ها توهین نمی نمایم ونکرده ام اما به خودت هم اجازه نمیدهم تا چنین ګستاخانه ما غیر پشتون هارا فاقد هویت « قومی وزبانی » بدانی !هویت ما یک شی نیست - شی وجود فزیکی یا خارجی دارد اما هویت شی نیست - هویت ماجز فرهنګ وتاریخ و زبان ما است !
      جان کاکایش !
      تو شی را میدانی اما هویت را نمیدانی - بهتر است در باره هویت خود اندکی فکر نمایی که شی است یا غیرشی - چګونه هویت ترا دیګران به رسمیت بشناسند ؟ از دیګران توقع داری تاهویت ات را به رسمیت بشناسند وهویت دببګران را انکار مینمایی ؟
      جان کاکایش !
      هوشدار جان کاکا یش !
      اګر از ګذشته ها سخن نګویم وفقط از هزار وسه صد سال اخیر برایت بنویسم - کابل توانست هزاران غیراز کابلی اعم از هر قوم پشتون و غیر پشتون را در وادی خود تحمل نماید و باری هم کورستان فرمانروایان را در کابل دیده میتوانی که نمونه شهیر آن مقبره عبدالرحمن خان ویا نادر شاه است - غیر پشتون ها در کابل همیشه زندګی نموده اند وخواهند نمود و ما دیدیم که در کابل قبرستان عرب و انګلیس وروس و ګوره در کجاست و هیچ فرمانروایی نتوانست ونخواهد توانست هویت وزبان مارا از ما بګیرد . درهزار سال پیش دیګران نتوانستند و درهزارسال بعد نیزشماها ناتوان خواهید بود - جان کاکایش !
      مطمن باش جان کاکایش
      داګزا و دا میدان
      جان کاکایش

      کاکایت
      باقی سمندر
      از کابلستان

  • جان کاکایش !
    اوغانها در وطن فروشی نام بسیار بلند دارند و از هویت خو هیچ گپ نزن که اوغان ویا پشتون برعلاوه که هویت ندارند بلکه معنی هویت را هم نمی دانند و از دوندن ها خو خبر داردید .خفه نشوی و زورت هم نته

  • محترم بابر صاحب !
    شما نګرانی مرا در مورد اینکه مبادا طالبان ازین شعر استفاده نادرست کنند رد کرده و فرموده اید که آنها هرګز ( سرود مرګ و تصدیق جهالت ) خود را ترانه نمی سازند
    با تکرار اینکه من به زیبایی شعر و به انسان دوستی جهانی صاحب سخت باور دارم ، از شما میپرسم که اګر طالبان از ابیات ذیل یک ترانه جنګی ثبت کنند ، آیا سرود مرګ و تصدیق جهالت شان خواهد بود؟
    تصور کنید ابیات ذیل به آواز یک ترانه خوان ، با صدای تاثیرناکی ثبت شده باشد ـ باز هم به حرف خود ایستاده اید ؟
    پر کلی کور باندی فرنګ راغلی
    لښکر د کفر بیا په جنګ راغلی
    وخت د غزا او د غورځنګ راغلی
    زړو وسلو ته نوی شرنګ راغلی
    وخت د جهاد او پاڅیدو راغلی
    د جنګ میدان ته د ورتلو راغلی
    د سره کفن د اغستو راغلی
    د خپلو وینو توییدو راغلی
    د مدرسو ځخه غازیان راوزی
    تنکی زلمی او ماشومان راوځی
    جنګ ته روان دی د اسلام پوځونه
    کفن په غاړه شهیدان راوځی
    د دین دشمن دی ورکوم در څخه
    نوری رخصت راکوه ځم در څخه
    اګر طالبان ازین بحش شعر ، سرود حماسی بسازند آیا هوشیاری شان خواهد با جهالت ؟
    با احترامات فراوان

    • ازقدیم گفته اند که دفع فاسد به افسد نمی شود. طالب که خود مخلوق پاکستان، عربستان وامریکا است؛ چگونه می تواند ترانه ای علیه آن ها بسازد؟ قبیله پرستان ریا کاری و گزافه گویی را از حد گذشتانده اند.

  • من خودم بحیث یک پښتون کاملا با برداشت آقای صبورالله سیاسنګ وخواهر نجیبه قانع موافق هستم نه با آقای بابر یا شهروند کابلی یا فردی بنام افراسیاب.
    اګر باری جهانی واقعا طرفدار این می بود که انتحار را دربین پشتونها یک عمل ضد اخلاقی وضد اسلامی معرفی کند این نوع تمجید وتقدیر را اززبان پسر انتحاری برزبان نمی راند. معنای سخن این است که باری جهانی با بسیاری ازخواسته های پسرک انتحاری موافقت دارد.
    اګر باری جهانی درد پشتونها را وخصوصا مادران پشتون را احساس ولمس میکرد هرګز به چنین خرافه ګویی مبادرت نمی ورزید. بیایید حالا این شعر را با شعر یک پشتون دیګر آقای محمد امین بسمل به مقایسه بګیریم وبعد قضاوت را بخواننده ها بګذاریم آقای بسمل درشعرشان چنین می نویسند:

    راغلـي نا بللي

    محمد امین بسمل

    خپل ځان او بل پرې وژني خو وسلې پردۍ پردۍ دي

    سرونه یې غټ غټ خو ارادې پردۍ پردۍ دي

    پوهېږم له مېړانې را وتلي یاست ډګر ته

    شپه ورځ سرونه ښندئ خو نقشې پردۍ پردۍ دي

    ډېر مه ورته ګډېږه را نسکور به شې کمبخته

    نڅاد ډېره وکړه خونغمې پردۍ پردۍ دي

    دلوی دښمن مزدورو هم مو وژني هم پرې نازئ

    باور پرې کوئ تاسوخو وعدې پردۍ پردۍ دي

    سبابېګالګیا درته راوړي دکرکې توري

    منم، کاتبان ستادي خوکیسې پردۍ پردۍ دي

    دا تاسو یې چې څښئ پکې زهرجنې غوندې ښکاري

    شراب به مو دځان وي خوپیالې پردۍ پردۍ دي

    ور واچوه واسکټ دې چې استاد دې جنتي شي

    زموږ په قبرستان کې خو جنډې پردۍ پردۍ دي

    دا نه وینې، چې زانګي بېګناه پاس په هوا کې

    سرونه دي زموږ خو غرغرې پردۍ پردۍ دي

    دخدای لوی جهان تنګ کړي لکه سپم دوړې ستنې

    زاهد مو کلیوال خو موسلې پردۍ پردۍ دي

    قومي مشران راوژني طبیبان او معلمان هم

    جامې یې زموږ په شان دي خوڅېرې پردۍ پردۍ دي

    لس کاله شوو، چې خوب مو یوه شپه هم سم ونه کړ

    بانډې زموږه خپلې خو چاپې پردۍ پردۍ دي

    جانانه ځه چې جوړه کړو جونګړه په ځنګل کې

    په دې کلابند ښار کې خو ګزمې پردۍ پردۍ دي

    پخپلو کې موږهیڅ وخت سره لاس اوګرېوان نه وو

    دوروڼو قومو مینځ کې خوفتنې پردۍ پردۍ دي

    دعلم او معرفت په ځای یې سره اورونه راوړل

    یو بل تورنوو خو دسیسې پردۍ پردۍ دي

    تنکي تنکي ګلان راماتوي دوی در په در کړې

    په لر بر پښتونخوا کې خوحملې پردۍ پردۍ دي

    زموږ دکلي مینځ کې نړیواله جګړه پیل شوه

    هستي مو دبابا ده خوتوبرې پردۍ پردۍ دي

    له سلو قصابانو غوا مرداره شوه هغه ورځ

    دوی هر یو ښه ماهر و خو چړې پردۍ پردۍ دي

    پرون یې دکرزي ترږیره لاندې بارخر تېر کړ

    داته څلوېښتوملکو خو پهرې پردۍپردۍ دي

    راغلي نا بللي دې خدای ژرله سیمې ورک کړي

    بسمله ملک زموږخو ادارې پردۍ پردۍ دي

    سعیدی : درینجا احساس وشعور شاعر کاملا قابل درک است که شاعر بحیث یک پشتون از عمق قلب خویش به پشتون می فهماند که هرکاری که میکنی ولی بازهم متوجه باش که آمرین وامیرانت همه بیګانه ها اند وترا به هلاکت می اندازند. من با خانم نجیبه کاملا موافق هستم که اګر چند مصرع را که مادر به پسر ګفته است از آن حاذف شود باقی شعر جهانی می تواند به حیث یک سرود جهادی وانتحاری ازطرف کامپوزیتور های طالبان تبدیل میګردد. برباری جهانی است که از نشر این شعر در وبلاک خویش ممانعت بعمل آورده واز آقای سیاه سنګ وغیره منتقدین معذرت بخواهد.

  • «باری جهانی » يا انتحاری جهانی ؟ 20 سپتامبر 00:42, بوسيله ى baqi samandar

    باقی سمندر

    سنبله سال ۱۳۹۰ خورشیدی
    سپتامبر سال ۲۰۱۱ میلادی

    سلام به خوانندګان ارجمند کابل پرس?

    آقای ی شهروند کابلی نا کابلی !

    آنچه نوشته اید یکباردیګر بخوانید !
    « برو جان کاکایش
    غیر پشتون ها هویت قومی و زبانی از کجا کردند ؟
    آیا شخصی می تواند یک شی را که وجود خارجی نداشته باشد برسمیت بشناسد »

    همین جملات خودت با زبان کابلی ها نوشته شده است - جان کاکایش !
    یکبار بطرف ګوه آسه مایی وشیر دروازه نګاه کن تاجز از اجزای هویت کابلی ها وغیرپشتون ها را بهتر از حد تصورت بدانی .همین زبانی که زبان فکری ونوشتاری ات شده است- زبان غیر پشتون هاست - من هیچکاه بزبان و هویت پشتون ها توهین نمی نمایم ونکرده ام اما به خودت هم اجازه نمیدهم تا چنین ګستاخانه ما غیر پشتون هارا فاقد هویت « قومی وزبانی » بدانی !هویت ما یک شی نیست - شی وجود فزیکی یا خارجی دارد اما هویت شی نیست - هویت ماجز فرهنګ وتاریخ و زبان ما است !
    جان کاکایش !
    تو شی را میدانی اما هویت را نمیدانی - بهتر است در باره هویت خود اندکی فکر نمایی که شی است یا غیرشی - چګونه هویت ترا دیګران به رسمیت بشناسند ؟ از دیګران توقع داری تاهویت ات را به رسمیت بشناسند وهویت دببګران را انکار مینمایی ؟
    جان کاکایش !
    هوشدار جان کاکا یش !
    اګر از ګذشته ها سخن نګویم وفقط از هزار وسه صد سال اخیر برایت بنویسم - کابل توانست هزاران غیراز کابلی اعم از هر قوم پشتون و غیر پشتون را در وادی خود تحمل نماید و باری هم کورستان فرمانروایان را در کابل دیده میتوانی که نمونه شهیر آن مقبره عبدالرحمن خان ویا نادر شاه است - غیر پشتون ها در کابل همیشه زندګی نموده اند وخواهند نمود و ما دیدیم که در کابل قبرستان عرب و انګلیس وروس و ګوره در کجاست و هیچ فرمانروایی نتوانست ونخواهد توانست هویت وزبان مارا از ما بګیرد . درهزار سال پیش دیګران نتوانستند و درهزارسال بعد نیزشماها ناتوان خواهید بود - جان کاکایش !
    مطمن باش جان کاکایش
    داګزا و دا میدان
    جان کاکایش

    کاکایت
    باقی سمندر
    از کابلستان

  • ؛؛شعیب؛؛
    سلام به همه خونندګان
    من نمیخواهم تبصره داشته باشم، ولی یک حقیقت را میخواهم بګویم که همه دنیا کمر به بریادی پشتونها وغرور آزادمنشی شان بسته است.
    مغل، چنګیز، تیمورلنګ، روسها، انګلیسها، وآمریکایی ها - همچنان از خونریزان معاصر چون مسعود نوکر وخاین ملی، مزاری، عطا غدار، ربانی، ګلبدین، مزدور ملاعمر، مزدور حقانی، شیطان فضل الرحمن و احمقانی همانند شان، نه توانسته اند ونه هم میتوانند که ذره ای از غرور این قوم دلیر وخداجو را کم نماید.
    با وجود اینکه کرزی هم فقط به نام پشتون است ولی از هزاران ګلبدین، مسعود وربانی و... بدتر ریشه پشتونها را دارد میزند، چون نان نوکری را میخورد،
    این قوم را خدا نګاه داشته وخواهد داشت. حتی اګر در لحظه شکست باشد، با یک قطعه شعر ملالی وملالی روز(جهانی) دشمن را تار ومار میسازد.
    سیاه سګ که در خارج زندګی میکند، نوکر خارجی ها بوده وهست، ونمیتوان بر او انتقاد کرد که چرا دامن پر از کلوخ به جان پشتونها برداشته است، چون او وظیفه نوکری خود را ادا کرده است. جهانی را که جب وطن دارد وملت دارد، زیر حسادت نقد واهانت ګرفته است.
    من به صراحت میګویم:ګلبدین، حقانی، عمر، ظاهرکل(بابای ملت) وکرزی مزدور هیچګاه نمایندګی از پشتون ها کرده نمیتواند و نه خون خوران ونوکرانی مانند اینها به قوم پشتون خود را متعلق میدانند، فقط از نام پشتون به خاطر بقای قدرت خویش استفاده کرده و میکنند وبیشترین قربانی را مردم بیګناه پشتون داده است.
    یک واقعیت اینست که شما مردم غیر پشتونها هیچګاه مردم پشتون را درک نکرده اید ونشناخته اید فقط کور کورانه مارا از اندیشه های ملاعمرها، وګلبدین های خونخوران تفسیر کرده اید.
    ما هیچګاه جنایات ، خیانت ها وخونریزی های مسعود وربانی را پای قوم تاجیک ننهاده ایم، واز مزاری را پای قوم هزاره، ونه غپ غپ کردن شاعران وساستمداران مزدور چون سیاهسنګ و امثالش را. بلکه در مناطق خود با همه مهربان بوده ایم(آن غیر پشتونهای که بامردم پشتون زندګی کرده اند خوب درک میکنند) ولی برعکس در مناطق فارسی نشین به ما اهانت شده است وهنوز هم میشود. امیدوارم این ذهنیت منفی را کنار ګذاشته همدیګر را بپذیریم و به خاطر یک شاعر ویا مزدوری چون سیاهسنګ وهمردیفانش تمام ملت را به باد استهزا‌ء نګیرید.
    از دست جنګ سالاران مزدور به خاک وخون نشستیم بس نیست که حالا به خاطر یک شعر هم سګ جنګی میکنیم؟!!!
    ؛حرمت؛

Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

تازه ترین ها

اعتراض

ملیت ها | هزاره | تاجیک | اوزبیک | تورکمن | هندو و سیک | قرقیز | نورستانی | بلوچ | پشتون/افغان | عرب/سادات

جستجو در کابل پرس