خدا بیامرزد مادر طالبان را

در هفته گذشته در خبرها آمده بود که یک پیر زن پاکستانی درحالی که تمام بدن خود را با مواد منفجره پوشانده بود وبه گمان خود می خواست خودش جام شهادت بنوشد و در کام مردم بیگناه ما زهر ترور را بریزد ، در شهر جلا آباد افغانستان دستگیر شد. یک هفته نگذشت که یکی از مهم ترین خبرهای روز روی تلکس خبرگزاریها قرار گرفت: بوتو ترور شد!

همه این خبرها نشانه هایی هستند که این روزها در منطقه شناور تر شده و بدون تردید این دالها دارای مدلولهای اسرار آمیز ی هستند که چندان روشن نیستند، چون مدلول ها را فرهنگ مردم منطقه نساخته اند، بلکه در سایه اشباح ساخته شده اند. به راستی در میان این دالها ومدلول های سرگردان ، دال مرکزی کجا است؟ شاید پاسخ این پرسش به این زودیها بدست نیاید ولی عجالتا می توان گفت که دال مرکزی کنترل مراکز انرژی هسته ای در منطقه است .

نگارنده از ترور وخشونت سخت متنفر است ، اما از آنجا که یک تبعه آواره افغانستان است وزهر خشونت را با گوشت وپوست خود لمس کرده است ، نمی تواند درته دل بر فرجام خواهی خداوند وعدالت وی و نیز برحقیقتی که در پس اشک های یتیمان و خون های جاری شده پدران شان نهفته است، درود نفرستد. البته از کودکی به ما یاد داده اند که وقتی نامی از مردگان می بریم باید بگوییم : خدا بیامرزدش !

از روزی که سیاست دوستونی ایالات متحده در منطقه خاورمیانه با سرنگونی مهره بد فرجامی به نام شاه ایران، فروریخت و ایالات برای مبارزه با ویروس کمونیسم ، آلترناتیوی به نام پاکستان به جای رضا شاه پیدا کرد، ستاره بخت مردم افغانستان افول کرد وهنوز که هنوز است ، روزگارما سیاه است و مردم افغانستان قیمت این جا به جایی را می پردازد. دراین بازی بزرگ وبه عبارتی در این جنگ اشباح بوتو فقط یک مهره بود وبس ، مهره ای که آخر خر مهره شد. حقیقت مطلب این است که بوتو مادری بود که در سر یک چهار راه استراتژیک آستن طالبان شد و آن را درافغانستان وضع حمل کرد. پدر اما کی بود؟ هنوز معلوم نیست ولی نگارنده اعتقاد دارد که روزگاری چهره ها آشکارتر شده ودر پیشگاه تاریخ سیه روی خواهند شد. متاسفانه سرزمین ما افغانستان محلی است که وقتی مادران بد کاره روزگار در فاحشه خانه های اطراف افغانستان حامله می شوند، در برهوت افغانستان وضع حمل می کنند. این است که افغانستان هرروز جنگ است وجنگ است وجنگ و... آیا روزی خواهد آمدکه سرزمین ما از فرزندان نامشروع و خیابانی پاک شود؟

بازهم سخنی را از بزرگی تکرار می کنم که گفت بود : بگذار این روز های حرام بگذرد!

بگذار تا حتی پیر زن پاکستانی جوان مارا در خاک وخون بکشد و جوان پاکستانی مادران مارا سیه پوش کند ولی روزی این چرخ طوری دیگر خواهد گشت.

از حقایق آمیخته به طنز که بگذریم وکمی جدی تر سخن بگوییم، بی نظیر بوتو که روزگاری کارگردان اصلی پروژه طالبان به شمار می رفت وخود نیز می دانست که وی نیز جزئی ازیک پروژه بزرگ تر است، ولی هرگز به چنین روزی نمی اندیشید که شریک ویا شرکای وی در مرگ وی تنها ابراز تاسف کنند ودر ته دل بر بازیهای روزگار بخندند.

با تحلیل نشانه های شناور در منطقه می توان حدس زد که دست اندر کاران سیاست جهانی بعد از حضور دوامدار در افغانستان و عراق وتعطیل کردن موقتی پرونده ایران با انتشار یک گزارش خود ساخته وخود بافته ، اینک بحران را به کشوری هدایت می کنند که دارای سلاح های کشتار جمعی است و بیش از حد به لانه تروریسم بدل شده است. آنها به خوبی آگاهند که اگر بیش از این به القاعده در پاکستان اجازه فعالیت بدهند، ممکن است بهایی سنگین تری بپردازند. تازه با ایجاد یک بحران جدید در منطقه می توان به خوبی آب را گل آلود کرد وماهی های فربه تری بدست آورد.

اینک از قضای روزگار وبه طور اتفاقی گوی بحران در زمین کشوری افتاده است که سالها است بحران سازی در کشور مارا مدیریت می کند واین تنها یک شانس طلایی برای سیاست گذاران کشور مااست که آیا می توانند از این فرصت استفاده کرده وخود را به جای یک مهره چندین ساله در منطقه جا بزند وبدین ترتیب دال مرکزی را پشت سر گذاشته و یک گام به پارادایم نزدیک ترشود؟