فراموش شدگان

شهرکوپنگ درجزیره ی تیمور غربی درشرق مجمع الجزایر کشوراندونزیا واقع شده است که در فاصله ی نزدیکی با شمال کشوراسترالیا وبخصوص جزیره ی هاشموری ریف استرالیا واقع شده است لذا خیلی ازقایق هاوکشتی های پناهجویان هموطن ما درصدد عبورازین مسیرهستند که ازدریای تیمور میگذرد.درچندین مورد پلیس دریایی اندونزیا کشتی های این پناهجویان رامتوقف وآنهارابازداشت نموده است هرچندکه تعدادی ازین هموطنان موفق به فرارازدست پلیس اندونزیا شده اند ومجددا حرکت خودبه قصداسترالیا ازسرگرفته اند.

درگفتگویی که با یکی ازهموطنانی که مدت سه ماه هست دربازداشتگاه شهرکوپنگ به سرمی برد توانستیم اطلاعات دقیق ازوضعیت وتعداد هموطنانی که دراین بازداشتگاه بسرمی برند رابدست آورده که دراینجا برای اطلاع رسانی هموطنان وخوانندگان وبلاگ به نشرمی رسد. آقای علی ازولایت بامیان دراکتبرسال ۲۰۰۹ همراه ۶۰ نفرازسایرهموطنان ما ازشهرماترم سواربرقایق بزرگی شده وبه سمت دریای تیموروبه مقصدهاشموری ریف حرکت نموده بودند که بعدازدوشبانه روزحرکت متوالی درحوالی جزیره ی روتی اندونزیا با گشت های دریایی پلیس اندونزیا مواجه می شوند.درابتدا پلیس اندونزیا ازایشان مبلغ ۵۰۰۰۰ دلارامریکایی رشوت مطالبه میکند مسافرین سعی میکنند هرآنچه پول نقد همراه داشته اندراجمع نموده وبه آنها بدهند که شاید آنها اجازه بدهند قایق به حرکت خودبه سمت استرالیا ادامه بدهد اما ازآنجاییکه مبلغ جمع آوری شده درنهایت از۳۰۰۰۰ دلاربیشترنمی شود پلیس های اندونزیایی راضی نمی شوند وازمسافرین میخواهند که حرکت شان رابه سمت استرالیا متوقف کنند وبه سمت اندونزیا برگردندتا پلیس اندونزیا برای ایشان تصمیم گیری کند!مسافرین که تمام تلاش دوشبانه روزی خودرابرباد می بینند ازدستورپلیس دریایی سرپیچی میکنند وبه حرکت خودادامه میدهند .گشت های دریایی مذکوربدون اخطارقبلی وبطورمستقیم به طرف سرنشینان کشتی تیراندازی راآغازمیکنند که دراین میان دونفرازپناهجویان زخمی می شود اولی که مرمی (گلوله) به پای اواصابت میکند ودومی که نوجوانی ۱۷ ساله بوده است ازناحیه دست راست خودمورد اصابت مرمی (گلوله ) قرارمیگیرد وبدین ترتیب کشتی آنها متوقف میشود.اگرچه ماجرای این پناهجویان به رسانه های استرالیا واندونزیا کشیده میشوداما پلیس اندونزیا هرگونه رشوت خواری ودرخواست رشوت را ازطرف گشت های دریایی این کشورانکارمیکند! درنهایت ماجراکاملا برعکس میشودوتمام مسئولیت حادثه به دوش پناهجویان انداخته می شود! این هموطنان بوسیله ی کشتی نیروی دریایی به شهرکوپنگ منتقل میشوند که درهمان روزاول دونفرازاین هموطنان که آقای علی ازولایت بامیان هم جزواین دونفربوده است بعلت شکایت ازرفتارپلیس بشدت مورد لت وکوب آنها قرارمیگیرند.تمامی این ۶۱ نفررابه زندان اداره مهاجرت کوپنگ منتقل میکنند وبعدا ۵ نفررا به علت نامعلوم ازمابقی زندانیان جداکرده وبه جاکارتا اعزام میکنند که دراینجابا پرداخت ۲۰۰۰ دلار آمریکایی موفق میشوند که اززندان آزاد شوند.مدت سه ماه هست که این هموطنان بعلاوه ۷ هموطن دیگرکه نزدیک به یکسال واندی هست که دراین بازداشتگاه زندانی هستند دراین کمپ (زندان) بدون کدام تعیین تکلیف بسرمی برند.دراین اواخربه گفته ی آقای علی تعدادی اززندانیان با پرداخت ۳۳۰۰ دلاربه یک دلال توانسته اند که آزادی خودرابخرند وبه جاکارتا منتقل وآزاد شده اند. درحال حاضرکه این گزارش نشرمی شود به تعداد ۳۸ نفرازهموطنان ما هنوزدراین جزیره بدون کدام تعیین تکلیف وجرم دربازداشت پلیس شهرکوپنگ هستندواگرتوانایی مالی پرداخت ۳۳۰۰ دلاررابه دلالان نداشته باشند معلوم نیست که تا چه زمانی باید دراین زندان بازداشت باشند.به گفته ی آقای علی همه ی ۷ زندانی که ازسال ۲۰۰۸ دراین زندان هستند بعنوان رفیوجی ازطرف سازمان ملل متحد درامورپناهندگان شناخته شده اند اما هنوز هیچ اقدامی برای آزادی شان اززندان نشده است وهمچنان دربازداشت نامحدودبسرمی برند.