انحلال شرکت های امنیتی بخاطر گفتگو با طالبان
کرزی بر این مبنا استدلال خویش را برای انحلال شرکت های خصوصی شکل داده است که اکنون دولت مرکزی افغانستان حاضر نیست شریک ناخواسته در قدرت خویش داشته باشد. و به این ترتیب توانایی خود را در حذف نیروهای خصوصی امنیتی به نمایش می گذارد. اما از نظر سیاسی این توانایی و اقتدار طلبی زمانی زیر سوال رفته بود که کرزی به هر پیشنهاد پاکستان و طالبان برای مذاکره و آتش بس، گردن نهاد و طالبان را رسمن به عنوان نیرو و دولت در حال انتظار قبول کرد.
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
تروريزم، کوچی طالبان، طالبان و القاعده
بدون شک موجودیت چهل هزار نیروی خصوصی امنیتی در کنار نیروهای دولتی توان موازی نظامی در کشور به وجود آورده است. اما تهدید برای حاکمیت نیست، شاید افراد این شرکتها در برخی جرایم شرکت داشته باشند اما حد اقل مجرمین ثبت نام شده هستند و درآمد ماهوار دارند. انحلال این شرکت ها چهل هزار دزد و رهزن بدون معاش و آدرس به وجود خواهد آورد. تفنگداران خصوصی و انجوهای غیر دولتی سهم مساوی درایجاد اختلال دارند. دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد و انجوهای خارجی و داخلی دارای ماموریت و صلاحیت های موازی با حکومت مرکزی است. با آنکه کرزی خود ادعا می کند بخش از فساد اداری در افغانستان ناشی از انجو ها است اما اقدام به انحلال آنها نکرده است و حتا از انحلال حدود دوهزار سازمان غیر دولتی توسط وزیر پلان پیشین رمضان بشردوست جلو گیری کرد.
گروه ترور در افغانستان و پاکستان
اکنون که بحث گفتگو با طالبان مطرح است پیش شرط هایی مانند آزادی جنگجویان طالب از زندانهای دولتی، برون آوردن نامهای رهبران و فرماندهان طالبان از لست سیاه دولت افغانستان و حتا تلاش برای کشیدن نامهای طالبان از لست سیاه سازمان ملل، اقداماتی است که پس از برگزاری جرگه ملی (؟) روی دست گرفته شد. بخاطر روشن نبودن چگونگی طرح مذاکره با طالبان، نگرانی های وجود دارد که ممکن است دولت افغانستان اقداماتی را برای نزدیکی با گروه طالبان انجام دهد که خلاف منافع و ارزشهای مردم بوده و بر اساس پیشنهادهای زیر زمینی تشکیلات پاکستانی باشد. به نقل از منابع دخیل در این پروسه انحلال شرکت های خصوصی از جمله اقدامات است که به عنوان پیش شرطها ویا زمینه سازی برای مذاکره با طالبان انجام می شود.
حضورشرکتهای خصوصی امنیتی پس از نیروهای ارتش افغانستان قوی ترین نیروی باز دارنده توسعه حاکمیت طالبان در افغانستان به حساب می آید، با تفاوت اینکه ارتش تحت فرمان کرزی است و این شرکت ها خارج از فرمان دولت در راستای حفاظت از مشتریان شان و مبارزه به اصطلاح تروریزم عمل می کنند. بنظر می رسد راهبرد کرزی برای قانع ساختن جامعه جهانی در جهت گفتگو بدون شرط با طالبان این باشد تا با توسعه حاکمیت طالبان در شمال افغانستان و کشاندن جنگ به مناطق آرام، کشورهای غربی را که عمدتا مدافع ارزشهای دموکراتیک و شهروندیست و این ارزشها را از دست آورد های خود می دانند مجبور به پذیرش شروط طالبان سازد. به این ترتیب ارزشهای قبیله ای بر شهروندان نیز تطبیق شود و خارجی ها نیز از تاکید بر این ارزشها صرف نظر کنند. به این اساس به نظر می رسد افزایش نا امنی توسط طالبان به صورت مقطعی از برنامه های دولت است. نیروهای خصوصی امنیتی بارها با گروه های طالب درگیر شده اند و درگیری های طالبان با تصمیم کرزی برای انحلال این شرکت ها بی ارتباط نیست. در آخرین مورد درگیری نیروهای یک شرکت خصوصی امنیتی با طالبان در ولسوالی سنگین ولایت هلمند ده ها کشته از هردو جانب به جا مانده است. کرزی بخاطر عدم دسترسی مستقیم به فرماندهی این شرکت ها نگران برهم خوردن میزان خشونت ها با طالبان است .
بر فرض اینکه ادعا های دولت مبنی بر دست داشتن این شرکت ها در جرایم درست و واقعی باشد. سوال اینجا است که پس از انحلال، جلو چهل هزار دزد مسلح را با پولیس ناتوان چگونه می توان گرفت، حد اقل اکنون این نفرات در قید یک نهاد شناخته شده امنیتی با درآمد ماهانه هستند؛ زمانی این درامد ماهانه تضمین نباشد و زمینه جذب به نیروهای دولتی نیز محدود باشد آیا می توان فکر کرد که این افراد بدون ایجاد درد سر دنبال راه شان خواهند رفت؟ واقعیت موضوع این است که کرزی نگران افزایش جرایم نیست، فقط به عنوان نشان سبز به طالبان و یک گام دیگر نزدیک شدن به خواسته های آنها از طریق برداشتن و انحلال یک تهدید بازدارنده، راه را برای برنامه گفتگو با طالبان باز و بازتر می کند. انحلال شرکت های خصوصی را در صورتی می شود گام عاقلانه برای تحکیم دولت مرکزی پنداشت که همزمان با این اقدامات برای انحلال انجو ها و نهادهای خصوصی موازی دولت نیز گام برداشته شود تا جلو اختلال در دولت داری گرفته شود و مسئول واقعی اوضاع و پاسخگوی مردم یک مرجع و آن دولت باشد. بجای نهادهای موازی مالی ، اداری و امنیتی خصوصی و خیریه دولت نیازمند و مسئول زمینه سازی برای سرمایه گذاری های خصوصی در بخشهای توسعه ای زیر بنایی و خدماتی است و نیز نیازمند تقویت جامعه مدنی از طریق حمایت نهادهای حقوق بشری ، مدافعین حقوق زنان و رسانه هاست. اما متاسفانه سیاست های غلط وعقده مندانه قومی بر اساس منافع شخصی و گروهی مانع تطبیق شیوه های پذیرفته شده جهان ما برای دولت داری سالم می شود.
گتی ایمیج
کرزی بر این مبنا استدلال خویش را برای انحلال شرکت های خصوصی شکل داده است که اکنون دولت مرکزی افغانستان حاضر نیست شریک ناخواسته در قدرت خویش داشته باشد. و به این ترتیب توانایی خود را در حذف نیروهای خصوصی امنیتی به نمایش می گذارد. اما از نظر سیاسی این توانایی و اقتدار طلبی زمانی زیر سوال رفته بود که کرزی به هر پیشنهاد پاکستان و طالبان برای مذاکره و آتش بس، گردن نهاد و طالبان را رسمن به عنوان نیرو و دولت در حال انتظار قبول کرد. اکنون مردم افغانستان از خود سوال می کنند برای چی از دولتی حمایت کنیم که ارزشهای مارا زیر پای دشمنان ما خورد می کند.
اقدام برای انحلال شرکت های خصوصی ظاهرا اقدام درست با طرح و زمان بندی نادرست است، عجله برای انحلال این شرکت ها خود نشانه از زیر فشار بودن کرزی از جانب نا معلوم که باید همان پاکستان و طالبان باشد است، آمریکا فقط پس از بازگشت مجدد سناتور جان کری از اسلام اباد به کابل حمایت خود را از این طرح اعلام کرد در حالی که کاخ سفید در اولین واکنش با دید شک نسبت به این اقدام می نگریست.
پيامها
24 اكتبر 2010, 14:08
با عرض احترام
بعد از مطالعه مضمون جالب شما به حالي افراد مترقي وطن تعصف ام امد كه داد از پيشرفت وديموكراسي حرف ميزند ولي با چهل هزار دزد ورهزن اميد پياده كردن ان را دارند
25 اكتبر 2010, 16:03, توسط Roshan
قبیله پرستان زیر فرمان داود عمر زی که برتری قوم پشتون را در ارگ وسایر وزارت خانه های کشور را تطبیق میکرد اکثرا ازاد اندیشان دیگر اقوام را که حاضر به قبول کردن یک مفعول درانی به حیث بابا را نداشتند نوکر ومزدور ایران خطاب میکردند در حالکه مابارها گفته بودیم که طبق شواهد واسناد این بابای انها یک بیریش ایرانی بوده وسلسله این بیریش بودن ها تا امروز ادامه دارد. نیویورک تایمز کشف کرده که داود عمرزی یکی از جواسیس رژیم ایران در ارگ است ورابط کرزی با دولت ایران است وایران با پرداخت پول به کرزی از طریق نواسه جاسوس قدیم خود (یعنی احمدشاه ابدالی) کرزی را تشویق میکند تا دربرابر غرب مقاومت کند.
مسله انحلال شرکت های امنیتی خصوصی هم به تشویق دولت ایران وحمایت مالی ان صورت گرفته است زیرا ایران درک کرده است که انحلال شرکت های امنیتی باعث ضفعف امریکا در افغانستان میگردد بنا داودخان با دریافت پول به این مسله دامن میزند