زمرد در افغانستان

یک غرش از اثر انفجار در معدن کوه های هندوکش به صدا در آمد. این صدادر عمق شصت متری سوراخیکه احمد جاوید چکش و اسکنه رابرای استخراج زمرد سبز در نزیکی خنج، یک قریه از ولایت پنجشیر افغانستان بکار می برد، طنین افگند.

آقای جاوید 22 ساله، در حالیکه مصروف کار با چراغ گازی بود، چکش خود را پائین گذاشت و شروع به ایجاد سوراخ در گرانیت با مته (جبل) کرد. رحیم الله 27 ساله، یکی از کارگران آقای جاوید، یک پلاستیک مملو از پودر مواد انفلاقیه را همرای یک چوب برای داخل بردن آن در سوراخ های ایجاد شده آورد.

آن هنگام، اکتوبر 2007 بود و آقای جاوید ازمیان نسل جدید افغان های بود که زندگی خود را از طریق ایجاد سوراخ در کوه ها جهت تصاحب سنگ های قیمتی افغانستان می ساخت.

انجنیر عبدالواسع، رئیس عمومی سروی جیولوجیک افغانستان ( (AGS که از تحقیقات علمی جیولوجیک افغانستان نظارت می کند، گفت: معادن لاجورد بدخشان بیش از 5000 سال قدامت دارد. آن سنگ های

لاجورد در اهرام مصر بکار می رفته است. آقای واسع افزود که از سکه ها و اسبابیکه ما یافت کردیم معلوم می گردد که معدن مس عینک بیش از 2000 سال قدامت دارد. معدن طلای زرکشا ن ولایت غزنی بیش از 2000 سال قدمت دارد. زمرد سبز دومین قیمت ترین شی بعد از الماس است. این منبع دریافت پول است.

اهالی قریه گفتند که در جریان تجاوز روس ها در افغانستان در دهه 1980، رهبر مقاومت پنجشیر، احمد شاه مسعود، مجاهدین را از طریق سود ناشی از زمرد که در کوه های پنجشیر یافت می شود تمویل می کرد.

در حالیکه سایر افغان ها به کشت مواد مخدر و شاهدانه برای زندگی شان رو آورده اند، این اهالی پنجشیر، کسانیکه زمین محدود برای برزگری دارند، کوشیده اند تا توسط استخراج زمرد از سنگ های کوه از فقر بیرون شوند.

صبح بعد از این که انفجارانجام شد، آقای جاوید و همکارش به معدن بر گشتند و دوپر کاری دیگر را در سنگ ایجاد کرده و انفجار (دیگری) را انجام دادند. بعد ازاینکه گرد و خاک پاک شد، آنها بیل و سکنه زده و سنگ های فروریخته را با دست کنار زدند. همانطور آنها یک رگهً را که امید وار بودند تا آنها را به سنگ سبزیکه می جستند رهنمایی کند را تعقیب می کردند. این بار آن ها بدون نتیجه ماندند. نومید ولی بدون اینکه از پا بنشینند، معدن چینان از سراشیبی سنگی که بطرف کلبه آنها منتهی می شد پائین شدند.

زمانیکه طالبان در 2001 سقوط کردند، اقای جاوید مصروف حفظ قران در یک مدرسهٌ محلی بود و درمعدن هم کار میکرد. او که خسته از معدن کاری در شش سال اخیر بود، خواست تا کشور را قانونی یا غیر از ان ترک کند تا یک زندگی خوبتر را بیابد.

خانوادهٌ او نگران از اینکه زندگی در غرب او را فاسد خواهد کرد، مانع او شدند. از همین رو آقای جاوید خودش پولش را پس انداز میکرد. او که همرای برادر خود، سه پسر کاکا، یک مستخدم و49 شریک مضارب کار میکرد، 10000 دالر از مجموع 26000 دالر زمردیکه در ماه های اخیر یافته بود را بدست آورده بود.

کارگران در این کار خطرناک دو چند سهم بدست می آورند. شرکای مضارب آنها سهم واحدی را بدست می آورند و حکومت خواهان 15 فیصد این سود است. این یک مزد حیاتی به مقایسه مزد کارمندان ملکی که 60 دالر در ماه است می باشد ولی نسبت به هزینهٌ پرواز به خارج از کشور کم است.

قیمت زمرد در افغانستان توسط راه ها نسبت به نوت های کاغذی سنجیده می شود. برهان امین 56 ساله شریک و پسر کاکای جاوید تکلیف گرده داشت که در اثر سال ها معدن کاوی باعث شده بود و نیروی کاری او را به تحلیل می برد. به عوض مصروف شدن به کار شاقهٌ سنگ کاوی، امین برای همکاران خود که از خاک پوشیده بودند برنج، نان، گوشت و چای آماده می کرد. با وجود کار سبک او، گاهی او احساس مریضی شدید در جریان کار می کرد. او گفت: من اکثراً مریض هستم.

در روز شنبه، معدن چینان قاطر ها را از قوطی های گاز، چوب، مواد انفجاریه و برنج پر کرده تا برای هفته آینده آماده باشد.

همینکه آفتاب در پنجشیرطلوع می کند، معدن چینان مرکب ها را از غذا، گاز، برنج و مواد انفجاری برای هفته بعد در معدن کاوی زمرد در کوه های بالای خنج آماده می کردند.