رسانه های خاموش!!!

نیم نگاهی بر توجه کم رسانه ها به ورزش در افغانستان

مصدق پارسا

سه شنبه 30 دسامبر 2008

زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )

همرسانی

رسانه همانا مهمترین عنصر اطلاعاتی جامعه است که تاثیر خاصی بر افکار عمومی در یک سرزمین دارد. ایجاد موج بی شماری از رسانه های صوتی ، تصویری و چاپی از جمله مواردیست که میتوان آنرا جزی مهم از پیشرفت های افغانستان در 7 سال گذشته دانست.

آزادی بیان مهمترین عامل ایجاد این رسانه ها در افغانستان تلقی میشود. هرچند در بسیاری از موارد گروه های مختلف از جمله دولت به این اصل پایبندی کامل نشان ندادند اما به هر صورت این نکته را میتوان از انگشت شمار موارد مثبت در کارنامه نچندان موفق رئیس جمهور کرزی دانست. تعداد زیادی از برنامه های رسانه ها در افغانستان بر حول موضوعات سیاسی و اجتماعی میچرخد. و تعدادی از رسانه ها نیز با هدف تبلیغاتی به سود اشخاص و گروه های مشخص فعالیت میکنند. اما توجه رسانه های افغانستان به ورزش به عنوان یک پدیده فرهنگی ، اجتمایی و بخصوص به ورزش افغانستان نا چیز تر از حد نیاز است. در حالیکه بیشتر وقت این رسانه در پخش برنامه های نه چندان موثر خارجی و یا پخش فیلم های کارتون میگذرد اما آنها هیچ گاهی به ورزش که مهمترین راه برای رهایی از فساد در جامعه است بهایی مناسب قایل نیستند. در حالیکه آنها میتوانند نقش مفیدی در بهبود بخشیدن وضیعت اسفبار ورزش این مرز بوم داشته باشند.

کنون نیم نگاهی بر انواع مختلف رسانه در افغانستان و محتویات ورزشی آنها می اندازیم.

رسانه های تصویری:

مهمترین برنامه ورزشی در بیش از ده رسانه تصویری همانا برنامه های اندکیست که بیشتر به ورزش دنیا میپردازد تا ورزش افغانستان ، و یا هم پخش اخبار ورزشی در تعدادی از رسانه ها که برای دو و یا سه دقیقه روی آنتن میرود و بیشتر خبر های ورزشی خارجی را به تصویر میکشد.

رسانه های صوتی:

در بیش از 80 رسانه صوتی در افغانستان چیزی فراتر از اخبار ورزشی نمیتوان شنید و اگر رادیویی برنامه ورزشی هم پخش کند زمانش کم است و آنهم به ورزش جهانی بهای بیشتر میدهند.

رسانه های چاپی:

رسانه های چاپی بیشتر از دیگر رسانه ها به ورزش توجه کرده اند. اما کماکان میتوان گفت این توجه بسیار اندک است. در حال حاضر حدود 300 رسانه چاپی فقط در کابل فعالیت دارند اما فقط یک یا دو رسانه مخصوص ورزش وجود دارد که آنها هر هفته یکبار به نشر میرسند.

بحر حال وضیعت ورزش افغانستان نیاز به یک کار دسته جمعی دارد که رسانه ها باید در آن نقش مهمی را بازی کنند. امید واریم رسانه ها با درک این مسئولیت مهم خویش به ورزش سرزمین مان اهمیت ویژه قایل شوند تا روزی شاهد اهتزاز پرچم این خطه مقدس بر بلندای ورزش دنیا باشیم.

کابل پرس ورزشی

کابل پرس^? ورزشی از علاقمندان دعوت به همکاری می کند!

پيام‌ها

29 دسامبر 2008, 13:25, توسط توفیق

"بز در غم جان و قصاب بفکر چربی"

مردم افغانستان از گرسنگی و حملات انتحاری و خارجی ها قتل عام میشوند ولی بعضی ها در فکر نشر نشدن اخبارورزشی میباشند...

30 دسامبر 2008, 00:40, توسط حنیف رستم

روزی شاهد اهتزاز پرچم این خطه مقدس بر بلندای ورزش دنیا باشیم.
سلام خدمت کارمندان کابل پرس^? و خواننده گان ارجمند !
در این شکی نیست که رسانه ها در افغانستان یکی از پیشرفت های چشمگیری در افغانستان تلقی می شود . ودر هر نظام دیموکراسی رسانه ها باید منحیث پل ارتباط بین مردم و جامعه باشد و صدای ملت و خواست های و نظریات مردم را باید در دیدگاه دولت و مردم قرار بدهد . و مشکلات مردم و خواست های انانرا به دولت ها گوشزد کنند .
اما در افغانستان متاسفانه از رسانه ها برداشت های دیگری را مبتوان استنباط کرد به این معنی که ، رسانه در خدمت مردم نه بوده بلکه اکثرا اهداف سیاسی خودرا براورده بسازند .
معمولا رسانه ها را چنانچه نویسنده محترم نیز تذکر داده است می توان چنین تقسیم بندی نمود .چاپی ،تصویری ،و شنیداری که رول رسانه ها در جوامع کشور های دیگر و افغانستان نیز فرق می کند به این معنی که در کشور عزیز ما افغانستان رسانه های چاپی از ارزش اندکی بر خوردار هستند زیرا اکثر مردم ما از نعمت سواد محروم هستند و رسانه های چاپی تنها در ولایات بزرگ کشور و برای کسانیکه انها سواد دارند نشر می شوند .
اما در قسمت رسانه های تصویری که از ارزش و یژه ای بر خوردار هستند و رول انها در جامعه از هر لحاظ بیشتر هست می توان از ان در صورت داشتن برنامه های علمی و تحقیقی ، برنامه اموزشی برای جوانان ونوجوانان بسیار استفاده مثبت نمود .
اما در افغانتسان به تناسب رسانه های تصویری و چاپی چون تلویزیون ،مجلات و اخبار ها رول رسانه شینداری بسیار زیاد و هم چنان مفید است بخاطریکه در کشور عزیز ما افغانستان چون تمام مردم دسترسی به برق و تلویزیون ،ندارند بنا رادیو را می توان پرقدرت ترین رسانه نامید .
و هرکس می توانند از رادیو که مصارف ان هم انقدر زیاد نیست استفاده نمود . اما درافغانستان همانطوری که از هرچیز انقدر استفاده مثبت صورت نمی گیرد رول رسانه ها هم در اگاهی دادن برای مردم و جامعه انقدر زیاد نیست . به این دلیل که رسانه ها در خدمت کشور های خارجی و احزاب سیاسی قرار دارند و بسیار اندکی از رسانها هستند که مسایل خوبی را در رابطه به اگاهی دادن مشکلات مردم و ازدرد و رنج مردم برای حکومت نمایان می سازد ،جامعه جهانی و مردم به نمایش می گذارند .
در کشور ما رسانه ها تنها و تنها به فرهنگ های غربی و هندی و امریکای را از طریق سریال ها و فلم ها به نشر می سپارند و اکثرا رسانه ها حتا مو ضوعات اخلاقی و عنعنوی جامعه افغانی را زیرپا می کنند و حتی از لهجه های ایرانی که بسیاری کلمات انرا مردم ما نمی دانند در برنامه های خویش به کار می برند .که حتی بر روان نو جوانان و جوانان ما اثرات منفی را به بار می اورد .
بطور نمونه ! همین حالا در اوقات بیکاری در دفاتر قصه های سریال های هندی شنیده می شود و یا از کشتی کج که فلانی قهرمان کپ قهرمانی را برده و حتی نو جوانان ما از حرکات کشتی کج در برابر همدیگر استفاده می کنند
و بسیاری برنامه های تلویزیون ها که اصلا هیچ برنامه ای را ندارد و صرف از نشرات کشور های دیگر استفاده می کنند و فقر فرهنگی را بیشتر از حالاتضعیف بکند .
که این خود به عوض اینکه در جامعه اثر مثبت داشته باشد اثرمنفی را به جا می گذارد و جامعه را بطرف خشونت سوق می دهد .و رسانه های تصویری که امید زیاد از انها می رود تا در قسمت بهبود نظام در کشور و اگاهی دادن برای مردم و ایجاد برنامه های علمی و تفریحی که جوانان و نو جوانان مارا در تمام ابعاد زنده گی کمک و یاری برسانند بسیار زیاد است .نه اینکه با برنامه مبتذل و دور از اخلاق اسلامی و افغانی یکبار دیگر کشور را بطرف نابودی اخلاقی سوق بدهند .
در افغانستان معمولا رسانه ها نه برای خدمت مردم بلکه برای اندوختن پول و گرفتن فند از کشور های خارجی و اشخاص ایجاد گردیده است و هدف انها تنهاو تنها اهداف سیاسی و اندوختن پول است . بنا براین در کشوری که هیچ زیربنای اقتصادی ،فرهنگی و اجتماعی ندارد و تمام مردم ما به فقر و تنگدستی زنده گی خویش را به پیش مر برند . تعدد رسانه های تصویری و شنیداری زیاد چی معنی را افاده خواهد کرد ؟
رسانه های افغانستان باید اولویت ها و مشکلات حاد جامعه رادر نظر گرفته که ما فعلا دامن گیر ان هستیم ،نبود امنیت، فقر و صدها مشکلات دیگر را که فعلا جامعه ما گریبانگیر ان هست در نظر بگیرند . بنا براین رسانه های افغانستان باید اصول و مقرارت ژو رنالیزم و حقیقت گفتن و ارایه نمودن خدمت بهتر برای مردم خودرا عیار بسازند . تحلیلی از و ضعیت فعلی جامعه ما را داشته باشد . و نویسنده محترم تنها به ورزش اولویت داده است .و رزش هم باید از طریق رسانه ها بسیار رشد بکنند .اما نویسنده محترم بسیار مسایل دیگری هم هست که رسانه ها باید ابتدا ان را مد نظر گرفته بعدا برنامه خودرا اضافه تر از حالا به ورزش معطوف نماید .
رسانه ها باید به رسانه های ملی تبدیل شوند و تا حد امکان از برنامه های که در کشور خود ما می توان ان را ایجاد کرد استفاده نمود. به امید رسانه های پویا و پر ارزش و صرف پل ارتباط بین مردم و حکومت " و من الله تو فیق "

29 دسامبر 2008, 13:25, توسط توفیق

"بز در غم جان و قصاب بفکر چربی"

مردم افغانستان از گرسنگی و حملات انتحاری و خارجی ها قتل عام میشوند ولی بعضی ها در فکر نشر نشدن اخبارورزشی میباشند...
30 دسامبر 2008, 00:40, توسط حنیف رستم

روزی شاهد اهتزاز پرچم این خطه مقدس بر بلندای ورزش دنیا باشیم.
سلام خدمت کارمندان کابل پرس^? و خواننده گان ارجمند !
در این شکی نیست که رسانه ها در افغانستان یکی از پیشرفت های چشمگیری در افغانستان تلقی می شود . ودر هر نظام دیموکراسی رسانه ها باید منحیث پل ارتباط بین مردم و جامعه باشد و صدای ملت و خواست های و نظریات مردم را باید در دیدگاه دولت و مردم قرار بدهد . و مشکلات مردم و خواست های انانرا به دولت ها گوشزد کنند .
اما در افغانستان متاسفانه از رسانه ها برداشت های دیگری را مبتوان استنباط کرد به این معنی که ، رسانه در خدمت مردم نه بوده بلکه اکثرا اهداف سیاسی خودرا براورده بسازند .
معمولا رسانه ها را چنانچه نویسنده محترم نیز تذکر داده است می توان چنین تقسیم بندی نمود .چاپی ،تصویری ،و شنیداری که رول رسانه ها در جوامع کشور های دیگر و افغانستان نیز فرق می کند به این معنی که در کشور عزیز ما افغانستان رسانه های چاپی از ارزش اندکی بر خوردار هستند زیرا اکثر مردم ما از نعمت سواد محروم هستند و رسانه های چاپی تنها در ولایات بزرگ کشور و برای کسانیکه انها سواد دارند نشر می شوند .
اما در قسمت رسانه های تصویری که از ارزش و یژه ای بر خوردار هستند و رول انها در جامعه از هر لحاظ بیشتر هست می توان از ان در صورت داشتن برنامه های علمی و تحقیقی ، برنامه اموزشی برای جوانان ونوجوانان بسیار استفاده مثبت نمود .
اما در افغانتسان به تناسب رسانه های تصویری و چاپی چون تلویزیون ،مجلات و اخبار ها رول رسانه شینداری بسیار زیاد و هم چنان مفید است بخاطریکه در کشور عزیز ما افغانستان چون تمام مردم دسترسی به برق و تلویزیون ،ندارند بنا رادیو را می توان پرقدرت ترین رسانه نامید .
و هرکس می توانند از رادیو که مصارف ان هم انقدر زیاد نیست استفاده نمود . اما درافغانستان همانطوری که از هرچیز انقدر استفاده مثبت صورت نمی گیرد رول رسانه ها هم در اگاهی دادن برای مردم و جامعه انقدر زیاد نیست . به این دلیل که رسانه ها در خدمت کشور های خارجی و احزاب سیاسی قرار دارند و بسیار اندکی از رسانها هستند که مسایل خوبی را در رابطه به اگاهی دادن مشکلات مردم و ازدرد و رنج مردم برای حکومت نمایان می سازد ،جامعه جهانی و مردم به نمایش می گذارند .
در کشور ما رسانه ها تنها و تنها به فرهنگ های غربی و هندی و امریکای را از طریق سریال ها و فلم ها به نشر می سپارند و اکثرا رسانه ها حتا مو ضوعات اخلاقی و عنعنوی جامعه افغانی را زیرپا می کنند و حتی از لهجه های ایرانی که بسیاری کلمات انرا مردم ما نمی دانند در برنامه های خویش به کار می برند .که حتی بر روان نو جوانان و جوانان ما اثرات منفی را به بار می اورد .
بطور نمونه ! همین حالا در اوقات بیکاری در دفاتر قصه های سریال های هندی شنیده می شود و یا از کشتی کج که فلانی قهرمان کپ قهرمانی را برده و حتی نو جوانان ما از حرکات کشتی کج در برابر همدیگر استفاده می کنند
و بسیاری برنامه های تلویزیون ها که اصلا هیچ برنامه ای را ندارد و صرف از نشرات کشور های دیگر استفاده می کنند و فقر فرهنگی را بیشتر از حالاتضعیف بکند .
که این خود به عوض اینکه در جامعه اثر مثبت داشته باشد اثرمنفی را به جا می گذارد و جامعه را بطرف خشونت سوق می دهد .و رسانه های تصویری که امید زیاد از انها می رود تا در قسمت بهبود نظام در کشور و اگاهی دادن برای مردم و ایجاد برنامه های علمی و تفریحی که جوانان و نو جوانان مارا در تمام ابعاد زنده گی کمک و یاری برسانند بسیار زیاد است .نه اینکه با برنامه مبتذل و دور از اخلاق اسلامی و افغانی یکبار دیگر کشور را بطرف نابودی اخلاقی سوق بدهند .
در افغانستان معمولا رسانه ها نه برای خدمت مردم بلکه برای اندوختن پول و گرفتن فند از کشور های خارجی و اشخاص ایجاد گردیده است و هدف انها تنهاو تنها اهداف سیاسی و اندوختن پول است . بنا براین در کشوری که هیچ زیربنای اقتصادی ،فرهنگی و اجتماعی ندارد و تمام مردم ما به فقر و تنگدستی زنده گی خویش را به پیش مر برند . تعدد رسانه های تصویری و شنیداری زیاد چی معنی را افاده خواهد کرد ؟
رسانه های افغانستان باید اولویت ها و مشکلات حاد جامعه رادر نظر گرفته که ما فعلا دامن گیر ان هستیم ،نبود امنیت، فقر و صدها مشکلات دیگر را که فعلا جامعه ما گریبانگیر ان هست در نظر بگیرند . بنا براین رسانه های افغانستان باید اصول و مقرارت ژو رنالیزم و حقیقت گفتن و ارایه نمودن خدمت بهتر برای مردم خودرا عیار بسازند . تحلیلی از و ضعیت فعلی جامعه ما را داشته باشد . و نویسنده محترم تنها به ورزش اولویت داده است .و رزش هم باید از طریق رسانه ها بسیار رشد بکنند .اما نویسنده محترم بسیار مسایل دیگری هم هست که رسانه ها باید ابتدا ان را مد نظر گرفته بعدا برنامه خودرا اضافه تر از حالا به ورزش معطوف نماید .
رسانه ها باید به رسانه های ملی تبدیل شوند و تا حد امکان از برنامه های که در کشور خود ما می توان ان را ایجاد کرد استفاده نمود. به امید رسانه های پویا و پر ارزش و صرف پل ارتباط بین مردم و حکومت " و من الله تو فیق "