آیا پاکستان جنگ جدید را اجاره خواهد کرد؟

در اوایل سال های 80 یعنی بیش از چهل سال پیش پاکستان جنگ افغانستان را با اخذ "چک سفید" از امریکا و کشور های غربی به اجاره گرفت.
اجاره دار و اجاره دهنده های جنگ افغانستان، آنقدر ماهرانه عمل کردند که گویا اتحاد جماهیر شوری را شکست دادند و موجبات فروپاشی آن را فراهم نمودند. همچنان پاکستان به تدریج به کمک مجاهدین، طالبان و امریکا افغانستان را نیز به افراد دست پرورده شان تسلیم نمود. پاکستان از برکت اجاره داری جنگ افغانستان صاحب بمب اتوم شد که البته به احتمال قوی این بم اتوم بیشتر در اختیار کشور های غربی است تا پاکستان. شاید هم این بم پاکستانی ـ امریکایی بالای یکی از کشور های منطقه استعمال شود و آغازگر جنگ جهانی شود.

اکنون علایمی از اجاره گرفتن جنگ دوم توسط پاکستان دیده می شود که در این جنگ باز هم افغانستان میدان جنگ خواهد بود. تنش های اخیر میان پاکستان و ایران، تنش عادی نیست. این تنش ها شامل بسته های بزرگ و دورمدت سیاست منطقوی و جهانی امریکا است که تسلیمی افغانستان به طالبان توسط امریکا جز آن میباشد.
امریکا و کشور های غربی از دیر زمان به دو چیز آمادگی می گیرند. اول اعمال نفوذ جنگی در منطقه از هر راه ممکن برای مهار کردن اجماع منطقوی میان کشور های منطقه، ایجاد مزاحمت برای در برقراری روابط منطقوی و حفظ ناامنی و بی ثباتی و دوم آمادگی برای جنگ های گسترده مانند جنگ جهانی.

امریکا بعد از ایجاد نا امنی ها در نقاط مختلف دورادور روسیه و ایران مانند جنگ اوکراین، مناقشه قره باغ کوهستانی در قفقاز، تجاوز نظامی بر غزه، کودتا های ناکام در قزاقستان، ازبکستان و سایر کشور های آسیای میانه، تجاوز نظامی بر یمن، داعش سازی در شمال افغانستان وغیره، اکنون به هدف برزگ تری نزدیک می شود که تحمیل جنگ بر ایران است تا توان نظامی ایران را در جنگ های رهبری شده توسط امریکا ضعیف کند و رقیب نظامی اسرائیل و دشمن اقتصادی خود را از سر راه اش بردارد.

حمله راکتی به کرمان ایران، حمله های متقابل ارتش های ایران و پاکستان به خاک یکدیکر شان، تنش زدایی هایی است که وقوع یک جنگ منطقوی میان پاکستان و ایران را نشان میدهد.
پاکستان کشوری که تهداب آن با تنش و تناقض گذاشته شده، سیستم دولتی، اقتصاد و ساختار های دینی آن بیشتر جنگی و تهاجمی است.
ارتش پاکستان از منابع خارجی تمویل می شود، استخبارات آن جز استخبارات کشور های غربی به ویژه انگلیس است، ساختار های دینی پاکستان با استخبارات وابسته است. پس پاکستان نمی تواند مصارف ارتش، استخبارات و مولوی ها و مدرسه های خود تأمین کند. همه معاش بخور و مزد بگیر امریکا و کشور های غربی هستند و برنامه های خارجی را در منطقه عملی می کنند.

اگر امریکا و کشور های غربی جنگی را علیه ایران آغاز کنند، پاکستان همچنان اجاره دار جنگ خواهد بود که در آن صورت افغانستان به میدان جنگ تبدیل می شود و طالبان، داعشی ها و سایر گروه های تروریستی از افغانستان و کشور های عربی بویژه از سوریه و عراق در این نبرد سوق داده خواهند شد.

چیزی که جنگ ها را تحرک بیشتر میدهد، وضعیت اقتصادی و سیاسی کشور های جنگ طلب است که با جنگ تغذیه می شوند و با استفاده از جنگ بر مردمان شان حکومت و بر مردمان جهان سروری می کنند. بدون جنگ سیستم پوسیده نظم جهانی کنونی از هم می پاشد و هر کشور جنگ طلب از داخل دچار تحولات بنیادی می شود. البته در قدم اول پاکستان بدون جنگ از هم می پاشد.