یادداشت های روز: سلیمه نیکبین؛ حکومت موقت؛ زندانی کردن بی گناه و آزاد کردن تروریست

سلیمه نیکبین را به جرم هزاره بودن با وجود برنده شدن نگذاشتند که به پارلمان راه یابد !

جواب هرگند را در افغانستان باید یک هزاره بپردازد ، جواب کابل بانک را شیرخان فرنود با مرگ مشکوک خود پرداخت کرد ، جواب هجده سال فساد را به دوش عبدالرزاق وحیدی انداختند و جواب تقلب گسترده انتخاباتی را از سلیمه نیکبین گرفتند .
سلیمه نیک بین یکی از معدود کاندیدای برنده در لیست ابتدایی انتخابات بود که رأی پاک مردم را با خود داشت و به هیچ باند مافیای زر و زور وابسته نبود و خودش هم صاحب زر و زور نیست که ایشان را به جرم هزاره بودن از لیست نهایی برنده های حوزه انتخاباتی کابل حذف کردند ، تا تقلب را توجیه کنند . سلیمه نیکبین برای اولین بار از میان دود و آتش تبعیض سیستماتیک و آن هم از میان هزاره های اسماعلیه که دچار تبعیض مضاعف هستند برخواسته بود و تصمیم گرفته بود که صدای فراموش شده بیش از یک میلیون هزاره پیروان مذهب اسماعیلیه در پارلمان افغانستان باشد که بعد از پیروزی با دستور ارگ نشینان از لیست نهایی حذف می گردد و انتصاب جایی انتخاب را می گیرد .
سرقافله ارگ به مدت دوشبانه روز در درون ارگ اعتکاف می کند و از نظر مردم پنهان می شود و مصروف بیوگرافی خواندن کسانی می شود که باید در پارلمان انتصاب گردد که ناگهان برایش از عالم غیب الهام می شود که در میان برنده ها یک هزاره کم بغل که رأی مردم را گرفته است هم وجود دارد و بیدرنگ نام سلیمه نیکبین را حذف می کند و شکر خدا را به جا می آورد که با این کار خود روح امیر عبدالرحمن خان را شاد کرده است .

چرا طرح دو گزینه ای شورای نامزدان ریاست جمهوری برای ایجاد حکومت موقت از جانب ارگ نشینان رد گردید ؟

طرح دو گزینه ای شورای نامزدان ریاست جمهوری مبنی براینکه اگر اشرف غنی احمدزی می خواهد بعد از اول جوزا به عنوان رییس حکومت موقت به کار خود ادامه دهد باید از کاندیداتوری ریاست جمهوری منصرف گردد و یا اگر منصرف نمی شود حکومت موقت را برای شخص دیگری که مورد قبول برای اکثریت نامزدان ریاست جمهوری ، احزاب سیاسی و شخصیت های مطرح قابل قبول باشد واگذار نماید ، یک طرح آبرومندانه و تا جایی به نفع اشرف غنی احمدزی است زیرا اگر اشرف غنی احمدزی بپذیرد که حکومت موقت را تا انتخابات ریاست جمهوری سرپرستی می کند ممکن است تا یک مدت نا معلوم در قدرت باقی بماند چون هنوز معلوم نیست که انتخابات می شود و یا نمی شود ، محافل بین المللی برای برگزاری انتخابات پول می پردازند و یا نمی پردازند و بالاخره کمیسیون های انتخاباتی ظرفیت و توانایی برگزاری انتخابات را دارند و یا ندارند اما به چه دلیل اشرف غنی احمدزی به فیصله شورای نامزدان ریاست جمهوری تمکین نکرده و از طریق کودتای نرم زیر نام دادگاه عالی خود را تا هر زمان که خواسته باشد مستحق ارگ می داند ، اشرف غنی احمدزی نیک می داند که که مخالفان خود را با دو گزینه سرکوب می کند ، یا از طریق قوای مسلح و کماندو ها و یا هم از طریق انتحاری و انفجاری ، نامبرده مطمئن است که هرگاه در قدرت باشد هر زمان که انتخابات صورت گیرد از درون صندوق انتخابات نام ایشان به نام پیروز انتخابات می براید فرق ندارد که کسی در انتخابات شرکت می کند و یا نمی کند ، رأی می دهد و یا نمی دهد .
در نتیجه برای شورای نامزدان انتخابات ریاست جمهوری و احزاب سیاسی فقط یک راه باقی می ماند و آن اینکه چگونه می توانند اشرف غنی احمدزی را به زور از ارگ بیرون نمایند و در این مورد باید راه های عملی را جستجو نمایند زیرا در صورت کشیدن مردم به جاده ها ارگ نشینان بدون درنگ از گزینه های انتحاری و انفجاری استفاده می نمایند ، در صورت که مردم به جاده ها برایند لازم است که امنیت و حفظ امنیت مردم در نظر گرفته شود ، تکیه بر قانون و یا استدلال قانونی در افغانستان به همان اندازه بی هوده است که مسأله وحدت ملی بی هوده است ، در افغانستان زور قانون است و الفاظ بیکاره و فریب کارانه وحدت ملی .

زندانی کردن بیگناه، آزاد کردن تروریست

عبدالرزاق وحیدی را که از محکمه برائت گرفته بود به جرم هزاره بودن از طریق توطئه در زندان نگهداشته اند و صد ها قاتل سربازان ، افسران و مردم افغانستان را که به حکم محکمه محکوم شده بودند با تقدیر از زندان رها کرده اند و رها می کنند !

در این که هزاره ها بیش از یک قرن می شود با تبعیض سیستماتیک و سازمان داده شده دست و پنجه نرم می کنند قابل درک است اما اینکه به جای دیگران و برای توجیه عمل دیگران هم جواب ده باشند اصلا قابل درک نیست ، کابل بانک را مافیای مشهور وابسته به ارگ نشینان و شریک ارگ نشینان به تاراج بردند و مسوولیت آن را به دوش شیرخان فرنود گذاشتند تا اینکه ایشان در یک مرگ مشکوک در زندان جان باخت ، دزدی را فاروق وردک ، عمر زاخیل وال و اکلیل حکیمی کردند و به جای آن ها وحیدی را به زندان انداختند و بالاخره گند تقلب های انتخاباتی جهان را گرفته بود که بعد از مدت ۷ ماه با حذف سلیمه نیکبین که یکی از معدود کسانی بود که آرای پاک مردم را با خود داشت پایان یافت .
شاید افغانستان یگانه کشور در کره زمین باشد که ترور ، قتل ، تجاوز ، دزدی ، رشوت ، انتحاری و انفجاری جرم نباشد و فقط تعلقات قومی جرم باشد و یا اینکه حتی نفس جرم قومی باشد ، اگر چنین نیست مگر مسوول غارت و تاراج میلیارد ها دالر کمک های بین المللی در مدت ۱۸ سال تنها یک وزیری هزاره تبار بوده است که اکنون به زندان به سر می برد و دیگر اعضای کابینه چنان پاک و مبرا از فساد بوده اند که اصلاً دوسیه ندارند ؟ در حال که دزدان میلیاردی معلوم الحال هستند و همه می دانند اما از آنجایی که وابسته به قوم خاص هستند آزاد هستند که هرچه خواهند انجام دهند .
عبدالرزاق وحیدی را فراموش نکنیم زیرا جایی ایشان در زندان نیست ، زندان جایی جنایت کاران ، دزدان ، انتحاری و انفجاری است که گاهی با تفنگ در جبهات جنگ سربازان و افسران را می کشند و گاهی در زیر چادر زنانه در میان مردم انتحاری و انفجاری می کنند و با دید قومی با تحفه شمله و لباس طویانه از زندان ها گله گله رها می گردند .
وحیدی بیگناه است و جایش در زندان نیست ، پس وحیدی را از یاد نبرید !