گروه افراطی داعش «دولت اسلامی» و نظم نوین منطقه
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
داعش یا دولت اسلامی که امروزه به دلیل پیشرفت های سریع و اقدامات وحشیانه اش ائتلاف جهانی را علیه خود بر انگیخته است. بر سر زبان هاست. زائیده ای نا رضایتی بزرگ در جوامع اسلام سنی است و برای تغییر در صدد ایجاد نظم نوینی است، پیوستن تعداد زیادی از جوانان مسلمان از کشور های اروپایی به این گروه افراطی نشانگر وضعیتی است بهرانی ، که تنها با اقدامات نظامی به فرجام نخواهد رسید.
داعش کیست و چه می خواهد؟
دولت اسلامی در عراق و شام که امروزه بعد از تصرف موصل و فلوجه و تکریت به دولت اسلامی تغیر نام داده است یکی از افراطی ترین گروه های جهادی در خاور میانه است .
دولت اسلامی به رهبری ابوبکر البغدادی که در سوریه نیز درگیر است. و از آنجا بسط و گسترش یافته است اکنون به نیروی تبدیل شده است که خواستار ایجاد خلافت اسلامی است و این خطر جدی را برای موجودیت کشور های عرب خاور میانه که دولت اسلامی می خواهد خلافت اش درین گستره ای جغرافیایی بگستراند مبدل شده است.
بی گمان دولت اسلامی با استقرار خطر جدی است برای منافع غرب در جهان خواهد بود و نباید از یاد برد که اولین هدف پیکان دولت اسلامی اسرائیل خواهد بود که منافع مشترک غرب با آن گره خورده است. و کشور های غربی که در حول و حوش منافع مشترک در شرایط این چنینی به رهبری ایالات متحده ای آمریکا گرد هم جمع می شوند به خوبی دریافته اند که اگر اقدامات سریعی را انجام ندهند در آینده برای رسیدگی به معضل دولت اسلامی یا خلافت اسلامی بسیار دیر و بسی مشکل خواهد بود.
عوامل موثر در ایجاد دولت اسلامی
حملات یازدهم سپتامبر و اقدامات ایالات متحده امریکا و هم پیمانان نظامی اش در افغانستان و عراق به رشد و تشدید فعالیت های گروه های افراطی انجامیده است.به طوری که القاعده که به عنوان تنها سازمان منسجم علیه منافع غرب در افغانستان پایه گذاری شده بود. امروزه شاهد حضور گروه های افراطی و تروریستی نه تنها در افغانستان و پاکستان بلکه در شاخ آفریقا ،یمن ،سوریه،عراق، نیجریه،لیبی و سایر کشور ها هستیم که موجودیت و فعالیت دارند.
اما فعالیت های گروه های جهادی و تروریستی در کشور های عرب خاورمیانه که به تضاد و درگیری مذهبی انجامیده است ازاقدامات کشور های ایران و عربستان سعودی ناشی میشود. ایران به حمایت و سازمان دهی گروه های شیعی در هر نقطه ای از جهان که وجود داشته اند مبادرت ورزیده است به طوریکه در لبنان،عراق، سوریه و یمن شاهد حضور پر رنگ گروه های شبه نظامی شیعی در این کشور ها هستیم که همواره از حمایت های ایران برخوردار بوده اند.
و در بحرین و کویت و خود عربستان در قالب تظاهرات های مردمی برای احقاق حقوق شان به ظهور پیوسته که واکنش کشور های عرب را در پی داشته است و وضعیتی را که امروز در سوریه و عراق شاهدیم ناشی از اقدامات ایران و کشور های عربی در راس عربستان سعودی و میلیونر های عرب هستیم که زائیده آن داعش یا دولت اسلامی است که با اقدامات غیر انسانی اش جهان را علیه خود بسیج کرده است.
منابع و حامیان مالی دولت اسلامی
داعش منابع نفتی در کشور سوریه در تصرف دارد که با فروش آن در بازار سیاه مقدار قابل توجهی ارز به دست می آورد.گذشته ازین کمک های را از کشور های قطر و عربستان سعودی به دست می آورد .اینکه آیا خود دولت های عربستان سعودی و قطر به تمویل مالی و تسلیحاتی گروه داعش و امثال آن می پردازند که با اعمال وحشیانه شان بربریت قرون وسطی را در اذهان ظاهر می سازند و هیچگونه کنترلی نیز برای آنها ندارند؟ خود جایی پرسش های فراوان است زیرا کشور های عرب خاورمیانه خود از اهداف اصلی داعش خواهند بود و تنها اقامت و استقرار شان عراق و سوریه نخواهد بود.
اما اینکه گروه های افراطی همانند داعش از طرف سازمان ها ،گروه ها و افراد ثروتمندی از داخل کشور های عرب خاورمیانه نیز تمویل می شوند که شمار و ثروت شان کم نیستند شکی وجود ندارد، چنانچه از گذشته های دور تا کنون میلیونر های افراطی عرب به تمویل مالی گروه های جهادی در هر نقطه ای عالم که بوده اند پرداخته،تمویل گروه های جهادی در افغانستان و سفر سر کرده های این گروه ها به کشور های عربی برای جمع آوری کمک های مالی از این شیوخ ثروتمند خود نمونه ای خوبی است که درین مورد می توان از شبکه ای حقانی و گروه طالبان نام برد.
گذشته از این مالیات راهی که این تشکیلات در طول مرز های عراق و سوریه می گیرد دولت اسلامی را به ثروتمند ترین سازمان جهادی افراطی تبدیل کرده است.
ائتلاف ضد داعش
دولت اسلامی خواستار ایجاد نظم و نظام نوینی در کشور های خاور میانه است . پیوستن شمار فراوانی از جوانان مسلمان از کشور های غربی نیز عطش شدید آنان را برای ایجاد خلافت اسلامی که در قالب شریعت اسلامی فعالیت می کند نشان می دهد.
اما جای سئوال بسیار مهمی درین جاست که دولت اسلامی با سربریدن ها و اعدام های دست جمعی به وحشیانه ترین نوع ممکن آن و قرار دادن آن در فضای مجازی بی اعتنا به احساس های جوامع انسانی است که این چنین اقداماتی را به شدت تام و تمام می نکوهد. گذشته از جوامع غیر مسلمان که برای اکثریت تام مسلمان چنین اقداماتی در اسلام مجوزی ندارد و نمیتوان آن را در زیر پرچم اسلام آن هم با آرم «لا الا الا الله و محمد رسول الله» انجام داد در حالیکه به اعتقاد کلیه مسلمان پیامبر گرامی اسلام در مکارم اخلاق سرآمد بوده است.
اقداماتی و حشیانه و فوق افراطی داعش این سئوال را در اذهان مطرح کرده است . که جامعه و نظامی را که دولت اسلامی بر تلی از کشته ها آن هم به فجیع ترین شکل می خواهند ایجاد کند چگونه نظامی خواهد بود؟ آن هم نظامی که اقلیت های دینی دیگر در آن هیچگونه نقشی نخواهند داشت . یا باید آیین داعش را بپذیرند یا راهی کوه دشت و بیابان شوند و بمیرند و به بردگی گرفته شوند. بی خبر از اینکه در جهان متمدن کنونی دیگر جایی برای بربریت قرون وسطی وجود ندارد.
اقدامات غیرانسانی داعش و اکنش های جهانی را ازهمان ابتدا در پی داشته است که به ائتلاف جهانی علیه آنها انجامیده است . آنچه مهم است این است که آیا با از میان برداشتن دولت اسلامی که همین سادگی هم نیست چون با جنگجویان بسی معتقد باید جنگید که در راه آرمانشان تا پای جانشان ایستاده اند. ده ها گروه دیگری چون داعش و بدتر از آن به و جود نخواهند آمد ؟ چون تجربه حملات یازده سپتامبر و اقدامات ایالات متحده ای آمریکا را در مقابله با تروریسم بین المللی را در پیش رو داریم که نه تنها به نابودی تروریسم و افراطی گری نینجامید بلکه به رشد روز افزون و جهانگیر شدن آن انجامید و دولت اسلامی نیز زائیده ای همان اقدامات پس از یازده سپتامبر ایالات متحده ای آمریکا و ائتلاف جهانی بر ضد تروریسم است. آنچه که بسی مهم است ریشه یابی افراطی گری اسلامی در منطقه است که تا زمانی راه حل عادلانه برای آن جستجو نشود با مشکلات و بهران آفرینی های از قبیل داعش کما کان روبرو خواهیم بود.
پيامها
4 نوامبر 2014, 17:34, توسط جعفر عطایی
اولين كتاب تاريخ درباره واقعه كربلا، مقتل الحسين است كه توسط ابومخنف سال ها بعد از واقعه كربلا نوشته شده است. احتمالا ابومخنف سال ها بعد از شهادت امام حسين به دنيا آمد. هرچند تاريخ تولد او مشخص نيست، اما همه مورخان تقريبا توافق دارند كه ابومخنف در سال ١٥٧ ه.ق يعنى ٩٦ سال بعد از عاشورا از دنيا رفته است. با اين وجود به نظر مى رسد كه مقتل الحسين حداقل چهل-پنجاه سال بعد از واقعه كربلا جمع آورى شده است.
مقتل الحسين عموما از طريق تاريخ طبرى به دوران ما رسيده است. اما روايت هاى ديگرى از اين كتاب هست كه با روايت طبرى از آن تفاوت هاى واضح و فاحش دارد. بنابرين خيلى ها معتقدند كه مقتل الحسين فعلى تحريف شده و متفاوت با نسخه ى اصلى آن است.
با توجه به اينكه همزمان با حادثه كربلا، جزئيات آن ثبت نشده و اولين كتاب چند دهه بعد جمع آورى شده است، به احتمال زياد بخش بسيار زيادى از اطلاعات امروزى ما درباره حادثه كربلا، افسانه بافى محض است. علاوه بر اينكه امكانات نشر، ثبت و جمع آورى اطلاعات در قرن اول و دوم هجرى بسيار بدوى و ابتدايى بوده است و اكثريت غالب مردم، سواد خواندن و نوشتن قابل اعتنا نداشتند. قدرت سياسى، فرهنگى و اجتماعى هم در اختيار بنى اميه، دشمنان سرسخت و سنتى بنى هاشم بود. احتمالا اين نيز زمينه را براى ثبت دقيق واقعه كربلا توسط ابومخنف نامساعد ساخته است.
دستگاه مذهبى و سياسى شيعه در قرون بعدى هميشه تلاش كرده اند كه واقعه كربلا را از همه جهت تراژيك و يك فاجعه همه جانبه و تمام عيار جلوه بدهند. در حالى كه از لابلاى روايت هاى نقل شده و عموما مورد توافقِ همه، مى توان نتيجه گرفت كه جنگ كربلا به تناسب ديگر جنگ هاى آن زمان، خيلى غيرمعمول و به دور از استانداردِ جنگِ آن دوره ها نبوده است.
در ارتباط فجيع جلوه دادن بيش از حد معمول حادثه كربلا، به طور نمونه، روضه خوان ها عموما تلاش مى كنند تا آب و هواى ده روز محرم را داغ و سوزان و غيرقابل تحمل در يك دشت لايزرع تصوير كنند. در حالى كه اين با واقعيت آب و هوايى منطقه دجله و فرات در فصل خزان خيلى سازگارى ندارد. واقعه كربلا در آخرين روزهاى ماه اول خزان اتفاق افتاده است. در اين ماه معمولا گرمى هوا بين ١٩ و ٣٣ درجه در نوسان است كه به استاندارد آب و هواى شبه جزيره عربستان، زادگاه امام حسين، نسبتا معتدل و از بهترين فصل ها مى باشد. اين منطقه بسيار حاصلخير و پر از نخلستان هاى خرما است و با مناطق خشك و بى آب و علف حجاز قابل مقايسه نيست.
خلاصه ى حرف من اين است كه وضعيت اهل البيت در ده روز محرم بد و سخت بوده است و امام حسين در نهايت درگير يك جنگ نابرار شد، اما اين سختى، بدى و ظلم و ستم در حق آنها در آن مقياسى كه تصوير مى شود، نبوده است. بلكه از همه لحاظ خصوصيات يك جنگ معمولى را داشته است. به خصوص اينكه آوردن خانواده و فرزندان، انتخاب خود امام حسين بوده است و نه اجبار يزيد. حتى رواياتى وجود دارد كه ابوحنيفه برادر امام حسين نيز او را از همراه ساختن خانواده ها منع كرده بود. با اين هم بعد از ختم جنگ، اسراء بعد از مدتى رها شدند و به زندگى عادى برگشتند.
لشكر يزيد تا نهايت فشار وارد كرد تا امام حسين را مجبور به تسليم شدن كند. مقاومت تا جنگ و كشتار هم انتخاب امام حسين بوده است. او بين بيعت و جنگ، جنگ را انتخاب كرد.
عاشورا بيشتر از اينكه يك فاجعه ى خلق شده توسط يزيد باشد، يك نمايش حماسى از طرف امام حسين در تسليم ناشدن و مقاومت كردن است. در كربلا به آن اندازه كه امام حسين در مقاومت و تسليم ناشدن سرسختى نشان مى دهد، سپاه يزيد در ظلم و ستم و خونريزى پافشارى ندارد. براى سپاه يزيد، كشتن امام حسين و جنگ آخرين گزينه بوده است. بيشتر از اين، آنها مى خواستند كه با گرفتن بيعت از امام حسين، قضيه ختم به خير شود. ولى امام حسين به هيچ وجه و تحت هيچ شرايطى حاضر به بيعت با يزيد نبود و تا آخر هم حاضر نشد به اين خواسته تن بدهد و در عوض، سلامتى جان خود و خانواده و ياران اش را تضمين كند.
5 دسامبر 2014, 10:28, توسط ebi
در پاسخ به پاراگراف عوامل موثر در ایجاد دولت اسلامی
ایران به حمایت و سازمان دهی گروه های شیعی ....
http://www.aparat.com/v/l4yek
دکترین ایران مشخصه و ربطی به شیعه یا سنی و عرب یا عجم بودن ندارد