موقعیت ناموسی زنان در حکومت ایدولوژی

بانوان چون دوبوار و اوریانافلاچی به حیث یک زن، در ایدئولوژی مردانه رخنه کردند، اما بیشتر از این که در موقعیت یک زن ظهور کنند، می‌خواستند جایگاه مرد را از خود نمایند، آن‌ها برای آفرینش جایگاه زنانه در پهلوی مرد، حق برابر به مرد را خواستار بودند، که این خود بحث جدل بر انگیز است.

آفرینش موقعیت ویژۀ زنانه در گسترۀ تاریخ و با همکاری و شناخت جنس زن، به حیث یک موجود فعال در اجتماع، کار قرن‌ها مبارزه است. آفرینش موقعیت ویژه به معنای نادیده گرفتن نقش مرد و یا پامال کردن نقش تاریخی مرد نیست. ما به خاطر رشد گیاهای کوچک مجبور به کوتاه کردن گیاهای بلند نیستیم، اگر روی چنین فرمولی دادخواهی زنانه ادامه یابد، خطا در عدالت بشری به شمار میابد. باید گیاهای کوچک، در خلال گیاهای بلند رشد می‌کردند، تاریخ فرصت همسان را از ابتدا محیا کرده بود. و اکنون دادخواهی برحق زنان این است که به فکر قطع موقعیت اجتماعی مردان و یا تقلیل آن نباشند، بلکه در پهلوی مردان رشد و نمو کنند تا فرصت‌های مساوی مساعد شود.

حکومت ایدئولوژی مردانه اکنون جهان را فرا گرفته است، نخست این ذوق در صنعت پدید آمد و سپس با ملاحظه به این ذوق، حق برابر زنان در مقابل مردان مسأله شد. بیشترین فراورده‌های صنعت با استفاده از لطافت جنس زن به خاطر به دست آوردن بازار مردانه صورت می‌گیرد، و این روند ادامه دارد، چنان که امروز گوشی‌های مبایل با رنگ‌ها براق، ماشین‌های مدل بلند با رنگ‌ها و دیزاین کاملاً هموار و لشم که درست شباهتی به اندام لطیف زن دارد، وارد بازار می‌شود. این مسأله از سویی شاید به نفع موقعیت اجتماعی زن در جامعه بی‌افزاید، اما این روش از نهاد به سود زنان نبوده و از این لحاظ هیچ تغییری در موقعیت زنان نیاوره است.

با در نظرداشت این که زنان به حیث یک واقعیت انکار ناپذیر در طول تاریخ پهلوی مردان، گاهی از موقعیت خاصی هم برخوردار بودند، اما در اکثر مواقع زبان زنانه محکوم به فنا شده است، زنان نخست در زبان انکار شده اند. افت زنانه‌گی نسبت به مردانه‌گی چرخش برعکس داشته است. زن از هنگامی که در موقعیت ناموس درآمد، کنش تند مردانه را در خودش واجب شمارید و تحت ملکیت قرار گرفت. اکنو در افغانستان زنان به نسبت جنس لطیف‌شان همچنانی که در ملکیت ناموسی قراردارند، از افشای نام‌شان خود داری می‌شود. در اکثر نقاط کشور زنان در خانه به نامی که یاد می‌شوند، در هنگام نکاح چنین نامی ندارند، مردان عیب میدانند تا نام اصلی دخترشان را در محفل عقدنکاح یاد آوری شود، بناً دفعتاً نام‌های مستعاری برای دختران چون فاطمه، زهرا، عایشه و غیره انتخاب می‌شود. اکثراً ازدواج‌ها با نام‌های جعلی صورت می‌گیرد.

هشت مارس یگانه روزی که زنان می‌توانند، این روز را به حیث سمبول وحدت موقعیت زنانه‌گی به شمار بیاورند، بهترین درخواستی که زنان می‌توانند از مردان ارائه کنند، در خواست به رسمیت شناختن جهان ویژۀ زنانه است. مدعی حقوق مساوی و یا گرایش‌های ضد مردانه ره‌به جایی نمی‌نبرده بلکه ضدیت و اختلاف‌های قشری را به بار میاورد.