پناهجویان افغان در ناروی امنیت روانی ندارد

سالانه صد ها شهرون افغان بنابر مشکلات امنیتی، اجتماعی و سیاسی از کشور خارج می شود و به کشور های اروپایی، امریکایی و استرالیا درخواست پناهندگی می دهد. ناروی یکی از کشور های است که بسیاری از افغان ها در آن درخواست پناهندگی می دهند؛ اما به ندرت جواب مثبت می گیرند.

بر اساس آمار اداره کل مهاجرت و اتباع جارجه ناروی در سال 2013 تعداد 752 پناهجوی افغان درخواست پناهندگی داده اند که از آن تعداد 230 تن جواب رد گرفته و 125 تن بر اساس مقررات دبلین به کشور های مربوطه بازگردانده شده اند.

سالانه حدود صد ها پناهجوی افغان وارد ناوری می شود. تعداد اندکی از آنها بعد از بررسی کیس های شان قبول می شود. این کشور در سال 2007 جمع بزرگی از پناهجویان افغان را که تعداد از آن ها سال ها در انتظار قبولی در این کشور زندگی می کردند جواب مثبت دادند. این امر باعث شد که از سال 2007 الی 2009 هزار ها افغان به کشور ناروی درخواست پناهندگی بدهند. بنا بر آن کشور ناروی مجبور شدند تصمیمات سختگیرانه را در قبال پناهجویان افغان اتخاذ کند.

آمار ماه اگست سال 2013 ریاست کل امور مهاجرت و اتباع بیگانه ناروی نشان می دهد که 1804 پناهجوی افغان در کمپ های ناروی زندگی می کنند. 537 تن از این تعداد را کودکان زیر هجده سال تشکیل می دهند. گفته می شود تعداد زیادی آن ها بیشتر از سه سال در ناروی زندگی می کنند.

سید جاوید حسینی می گوید: در سال 2009 به اداره کل امور مهاجرین و اتباع بیگانه درخواست پناهندگی دادم، در آن زمان شانزده و نیم ساله بودم، بعد از یک سال انتظار این اداره برایم جواب منفی داد. بیشتر از پنج سال است که در این کشور بدون سرنوشت و کار و مصروفیت مناسب زندگی می کنم.

صد ها پناهجوی افغان مانند سید جاوید حسینی سال ها است که در کمپ های ناروی در انتظار و با ترس و هراس از دیپورتی زندگی می کنند. از یک طرف بیکاری و عدم مشغولیت های مناسب، از طرف دیگر ترس و هراس از بازگردانده شدن به کشور که زندگی و امنیت شان تامین نیست سبب شده که اکثریت از آنها دچار مشکلات روانی گردند. تعدادی زیادی هم بعد از مدتی به صورت اجباری به افغانستان بازگردانده می شوند.

به گزارش وبسایت NRK در سال 2013 تعداد 516 پناهجوی افغانی از ناروی دیپورت گردیده است. در این گزارش آمده است که این تعداد به دلیل مرتکب جرم و تخطی از قوانین مهاجرت ناروی دیپورت گردیده است.
در این اواخیر دیپورتیشن نسبت به سال های قبل بیشتر از پیش افزایش یافته است. گفته می شود در هر هفته 6 تن از افغان ها دیپورت می شود.

جدیداً یک خانواده ای که بیشتر از چهار سال در انتظار قبولی در کمپ "ال تروپو" ناروی زندگی کرده، توسط پولیس ناروی جبرا دیپورت گردیده است. به نقل از وبسایت "استاپ دیپورتیشن" امین 16 ساله، فاطمه 11 ساله و نصیر احمد 8 ساله با پدر و مادر (مریض) و کاکایش در بیستم جنوری 2014 از کشور ناروی دیپورت گردیده اند. به گفته هوشنگ مولایی یکی از پناهجویان افغان در ناروی میگوید، این خانواده در مهمان خانه آی. او. ام در کابل زندگی می کند و دیگر محل بود و باش ندارند.

عکس: وبسایت استاب دیپورتیشن

گفته می شود قبل از این نیز چندین خانواده دیگر از این کشور دیپورت گردیده اند.

با در نظر داشت ماده 32 کنوانسیون 1951 مربوط به امور پناهندگی "دول متعاهد پناهنده های را که به طور منظم در سرزمین آن بسر بردند اخراج نخواهند کرد، مگر به دلایل حفظ امنیت ملی یا نظم عمومی."
همچنان در ماده 33 این کنوانسیون به صراحت آمده است که: " هیچ یکی از دول متعاهد به هیچ نحو پناهنده ای را به سرزمین های که امکان دارد، به علل مربوط به نژاد، مذهب، ملیت، عضویت در دسته اجتماعی به خصوص با دارا بودن عقاید سیاسی، زندگی یا آزادی او در معرض تهدید واقع شود، تبعید نخواهند کرد یا باز نخواهند گردانید."
با آنکه کشور ناروی بر تطبیق این کنوانسیون متعهد می باشد، ده ها پناهجوی افغان را به صورت اجباری دیپورت می کند. مطابق آمار وبسایت اداره کل مهاجرین و اتباع بیگانه "یو دی ای" در سال 2014 مبلغ 6.8 ملیون کرون را برای بازگرداندن پناهجویان اختصاص داده است.

این آمار ها و خبر ها امنیت روانی تمامی پناهجویان افغان را برهم زده است و امید شان را از کشور ناروی زدوده و در شرایط ترس و حشت زندگی می کنند.

سالانه صد ها پناهجوی افغان که پول های هنگف شان را به مصرف رسانیده اند، تا یک زندگی امن داشته باشد. به خواب و خیال تبدیل می شود. تعداد از این پناهجویان در راه رسیدن به اروپا جان های شان را از دست می دهند. طبق گزارش های رسانه ها حد اقل یک قایق حامل 28 تن در سال 2012 و یک قایق حامل 26 تن در سال 2013 از پناهجویان افغان در آب های یونان غرق شده است.

پناهجویانی که سختی های این راه را متحمل می شوند از مرگ به نحوی فرار می کنند، در چاله دیگر به نام "دیپورتیشن" می افتد که از ترس و وحشت امنیت روانی ندارند.

پناهجویان که به افغانستان بازگردانده می شوند، به مشکلات فراوان از جمله بیکاری، عدم امنیت و بی سر پناهی دچار می گردند.

بر اساس گزارش سال 2013 سازمان بین المللی کار 77 درصد از افغان های که به کشور بازگشته اند امنیت شغلی ندارند و در شرایط آسیب پذیر قرار دارند.

در آخر باید گفت پناهندگی یکی از حقوق هر افغان و هر انسان است، این حق را از افغان ها نباید سلب کرد.