پارادوکس و هذیان گویی آقای رئیس جمهور!

از ان سال های که حلقات مشخص ی در درون ارگ ریاست جمهوری افغانستان همچون کرم پیله، در فضای فکری و فیزیکی آقای حامد کرزی شروع به تنیدن نمودند، از همان ایام " تناقض در گفتار؛ و عمل به شیوه طالبانی " در کنش و واکنش های آقای کرزی کم و بیش رو نما گردیده است! تیم ماموریت یافته از جانب بانیان اندیشه های طالب ی در درون دولت و ارگ، به اضافه کوشش در راستای تغیر در باور های رئیس جمهور، بد نام نمودن؛ و یا در نهایت به ناکامی کشاندن پروسه دموکراسی نوپا در افغانستان، نیز از جمله اهداف این گروه به محسوب می گردیده است! بنابر علل، و شواهد موجود در این راستا، از جناب آقای کریم خرم به عنوان یکی از چنین مهره ها میتوان یاد آوری نمود!
آقای کریم خرم، همچون سایه یی گام به گام، و یا بهتر است گفته شود، که شانه به شانه جناب کرزی در تمام فعالیت های ملی و بین المللی بروی سایه افکن بوده است! احساس میشود که جناب کریم خرم، ضمانت خط، و یا اینکه همان ولینعمت بخشاینده گی جناب کرزی در پسا حضور طالبانیزم، بعد از خروج قوت های ناتو در افغانستان نقش ایفا مینماید! آقای کریم خرم، همچون آموز گار دل نگران، قدم به قدم در تعقیب، و زیر زره بین قرار دادن« شاگرد خویش» با وی در همه فعالیت های رئیس جمهور حضور به هم می رساند... حضور مستدام و سایه وار آقای خرم، بدون شک تایید ی بر القا ی ایدیالوژی طالبانیزم از جانب وی بر تفکر و کنش های آقای کرزی به حساب میرود!
با گذشت زمان، بر تناقض گفتار و هذیان گویی های جناب رئیس جمهور نیز شدت یافته است. که ازجمله این هذیان گویی ها، میتوان از کان فرانس مطبوعاتی اخیر رئیس جمهور در جمع از خبرنگاران داخلی و خارجی یاد آوری نمود.هذیان گویی های که نه تنها شعور و درایت وی را به عنوان رئیس جمهور یک کشور و مملکت زیر سوال میبرد؛ بلکه اهانت به شعور تاریخی جامعه و ملت افغانستان نیز محسوب میگردد!
در این کان فرانس مطبوعاتی، جناب کرزی غرق در اندیشه های فاشیستی عبدالرحمن خانی، نه تنها تحت پوشش و لفافه به عنوان مدافع لایه های خاص اجتماعی سخن گفته، بلکه " همچون خان قبیله " به گونه " عریان و مستبدانه " به دفاع از قبیله خویش داد سخن میراند. گویی این " نه " جناب حامد کرزی رئیس جمهوری که مردم به خون نشسته افغانستان به وی اعتماد نموده، و به او رای داده اند بوده، بلکه این آقای ملا عمر است که در این کنفرانس مطبوعاتی به دفاع و حمایت از طالب و اندیشه طالبانیزم گلو پاره نموده و مظلومیت نمایی سر داده است!
« گویی طالب و طالبانیزم در صلح و صفا خاص در خانه های شان نشسته، و مصروف کار، زحمت، تحصیل و در فکر آبادانی این سرزمین و مملکت اند؛ اما توده های میلیونی این سرزمین، در تبانی جامعه جهانی برای این عزیزان جناب رئیس جمهور « طالبان» مزاحمت ایجاد نموده، با قتل، ترور، راه گیری، انفجار، اسید پاشی و.... پروسه صلح خواهی و آباد سازی کشور و مملکت را برای آنان مختل مینمایند!»
جناب کرزی، شعور ملت شریف افغانستان را به اهانت گرفته، از کشتار، انفجار، ترور، گردن بریدن، اسید پاشیدن، گوش و بینی بریدن، سنگسار نمودن، توحش، بستن مدارس، جفا بر زنان، کودکان و...؛. و در نهایت کشو و مملکت را به قهقرا ه سقوط دادن- و در نهایت به تجزیه وا داشتن؛ کوچک ترین کلام ی به میان نه میاورد! اما برای دفاع از زندانیان بگرام، آنان که تا مرفق به خون این ملت دستان شان آغشته است، و محکومیت بمباردمان های شبانه دهن شان به کف افتاده، و اشک میریزد! گویی در این سرزمین، این فقط و فقط خون افغان است که رنگین است و دیگران به پیمانه مگس ی ارزش و بهایی ندارند! جناب کرزی در این کنفرانس به جای ریشه یابی های این همه خون ریزی و قتل ها، در یک پارادوکس کال از گفتار، در پی بر انگیختن احساسات عوام کوشش مبذول میدارد! اشک تمساح میریزد و هذیان میگوید و حقایق را ماست مالی مینماید، تا شاید کشتار و توحش برادران ش را توجیه تاریخی بنماید!
جناب کرزی که گویی درون ارگ ریاست جمهوری را به قحط الرجال ی مطلق باز یافته است، همچون " خان قبیله " همچون " امیر آهنین دست " در دیکتاتوری مطلق خویش " داد سخن میراند! مصالح ملت، خواست توده های خسته از جنگ و خشونت های متواتر، استرس و هراس مردم دل نگران و به خون نشسته، برای وی به عنوان شخصیت اول مملکت هیچ گونه، و به اندازه ارزن ی قابل ارزش نبوده، بلکه در این نشست تلاش و کوشش به عمل آمده است تا طالبان و اندیشه طالبانیزم به عنوان قربانیان خشونت د ر افغانستان به معرفی گرفته شوند! از دید گاه آقای کرزی، جامعه جهانی و مردم به خون نشسته افغانستان باید به طالب و بانیان وی غرامت پرداخته و از آنان پوزش بخواهند! طالبان که منبع اساسی خشونت و خون ریزی در افغانستان بوده، و طلایی ترین ادوار تاریخ سرزمین مان را به آتش گرفته اند..

جناب کرزی! مظلومیت نمایی جناب شما از طالبان، این قصی ترین باز مانده گان اندیشه های عبدالرحمن خانی، اهانت به ساحات مقدس عدالت بوده، و جفا بر رای و اعتماد توده های میلیونی این سرزمین به شمار میرود!!
جناب کرزی! دفاع عریان شما از طالب و جریان طالبانیزم،جفا و خیانت بزرگ تاریخی در حق ملت افغانستان محسوب می گردد. زیرا بیش از یک دهه است که توسط این جریان، پیکره جامعه افغانستان بیش از هر زمان دیگر خون چکان و زخمی میباشد. طالبان از آغاز پیدایش خویش پدیده توحش و خشونت بوده اند. و حال شما در آخرین روز های زمام داری تان درنهایت تلاش برای بازگشت طالبان در درون ارگ مشغول فعالیت، دیپلوماسی، و اشک ریختن میباشید!
جناب آقای کرزی! حال، در سایه بیش از یک دهه حضور جامعه جهانی در افغانستان، نسل شعور مند ی در این سرزمین قامت بر افراخته اند. گفتار و داد خواهی جناب شما از طالب و اندیشه طالبانیزم، اهانت به شعور نسل روشنفکر جامعه ما به حساب میرود!
جناب رئیس جمهور!
برای صداقت در گفتار تان، و مانده گاری این صداقت در لای ورق های تاریخ، لازم بود تا در پیشگاه ملت و تاریخ آنان صمیمانه و صادقانه معذرت خواهی می نمودید! معذرت خواهی از آن جهت که دولت شما به عنوان نا لایق ترین ی دولت ها شهره آفاق جهان گردیده است!
معذرت از آن جهت که با داشتن پشتوانه قوی و مستحکم جامعه جهانی، صلح و امنیت را در خانه مظلوم ترین انسان های تاریخ، به ارمغان داده نتوانستید؛ و یا نخواستید صلح ی در این سرزمین حاکم گردد!! معذرت از این که در قلم رو حاکمیت شما فجیع ترین جنایت های تاریخی از جانب طالب و برادران ناراضی شما در حق این مردم که سزاوار آن نیستند، مردم که تشنه علم و دانش و زنده گی میباشند، صورت گرفته است!
شهامت شما در معذرت خواهی از هزاران و میلون ها قربانی و داغدیده گان ی استبداد طالبانی در سرزمین افغانستان میباشد!
شهامت شما، در معذرت خواهی از جامعه جهانی بوده، که عزیزان شان را در این سرزمین در راستای احیای دموکراسی، و زیستن انسانی به قربانی گرفته اند و... اطمینان خاطر دارم که در آن صورت اخلاق انسانی از خود برای تاریخ و جامعه جهانی به ارمغان میگذاشتید!
شهامت و صداقت شما در معذرت خواهی از جامعه جهانی بوده که در قلمرو حاکمیت جناب شما، سالانه صد ها و هزاران تن مواد مخدر کشت و تولید گردیده و روانه جامعه جهانی میگردد.. و در نهایت شهامت جناب شما در این است که با بند تنبان خویش خود را حلق آویز ..سقف توالت ارگ تان بنمایید...