این عوعو سگان شما نیز بگذرد

شعر معروفی از مولانا سِیف‌ُالدّین ابوالمَحامِد محمّد فَرغانی
()ـ معروف به سیف فرغانی ـ است که در زمان یورش مغولان به سرزمین پارسی و خراسان بزرگ
سروده شده است. با توجه به تلاش­های نکبت­باری که بی­خردان کنونی حاکم بر خراسان
بزرگ برای پارسی­ستیزی و فرهنگ­زدایی در این سرزمین باستانی به کار می­بندند،
بازخوانی شعر سیف فرغانی پاسخ دندان­شکنی است به این ترک­تازی ارگ­نشینان بی­خردی
که مغول­وار به جان فرهنگ ملت افتاده­اند. ارگ­نشینان نگون­بخت، هم­نوا با «برادران
ناراضی­»شان و «فتوادهندگان» کوری که هر روز علیه «کتاب»، حکم سوختن و در آب انداختن
صادر می­کنند؛ سرمستانه، عربده پیروزی سر داده­اند، ولی گویا از یاد برده­اند که
«مرگ بر جهان شما نیز بگذرد». 

هم مرگ
بر جهان شما نیز بگذرد

هم رونق
زمان شما نیز بگذرد

وین بوِم
محنت از پی آن تا کند خراب

بر دولت
آشیان شما نیز بگذرد

باد خزان
نکبت ایّام ناگهان

بر باغ
و بوستان شما نیز بگذرد

آب اجل
که هست گلوگیر خاص و عام

بر حلق
و بر دهانِ شما نیز بگذرد

ای تیغتان
چو نیزه برای ستم دراز!

این تیزی
سنان شما نیز بگذرد

چون داد
عادلان به جهان در بقا نکرد

بیداد
ظالمان شما نیز بگذرد

در مملکت
چو غُرّش شیران گذشت و رفت

این عوعو
سگان شما نیز بگذرد

آن کس
که اسب داشت، غُبارش فرونشست

گرد سُم
خران شما نیز بگذرد

بادی که
در زمانه بسی شمع­ها بکُشت

هم بر
چراغ­دان شما نیز بگذرد

زین کاروان­سرای
بسی کاروان گذشت

ناچار
کاروان شما نیز بگذرد

ای مُفتخر
به طالعِ مسعود خویشتن

تأثیر
اختران شما نیز بگذرد

این نوبت
از کسان به شما ناکسان رسید

نوبت ز
ناکسان شما نیز بگذرد

بیش از
دو روز بود از آنِ دگر کسان

بعد از
دو روز از آنِ شما نیز بگذرد

بر تیر
جورتان ز تحمّل، سپر کنیم

تا سختیِ
کمان شما نیز بگذرد

در باغ
دولت دگران بود مدّتی

این گُل،
ز گُلستان شما نیز بگذرد

آبی است
ایستاده در این خانه، مال و جاه

این آب
ناروان شما نیز بگذرد

ای تو،
رمه سپُرده به چوپان گرگ طبع

این گُرگیِ
شبان شما نیز بگذرد

پیل فنا
که شاه بقا، مات حُکم اوست

هم بر
پیادگان شما نیز بگذرد

ای دوستان،
خواهم که به نیکی، دُعای «سیف»

یک روز
بر زبان شما نیز بگذرد