سرنوشت آوارگان افغان

همراه با عليم صديق سرپرست دفتر سخنگوی یوناما

ترجمه کلمه به کلمه

یوناما: خانم ها و آقايان صبح همه شما بخير. به کنفرانس خبری امروز ما خوش آمديد. نام من عليم صديق
است و از دفتر سخنگوی يوناما با شما هستم. امروز ما سلواتور لمباردو، نماينده کميساری عالی ملل متحد در
امور پناهندگان در کشور را با خود داريم که شما برای شما آخرين معلومات در مورد عودت مهاجرين افغان
از کشور های همسايه را تقديم خواهد کرد.

اما قبل از اينکه سلواتور به سخنان خود آغاز کند، ابتداء چند خبر کوتاه برای شما دارم.

اکثر شما اگاه هستيد که نماينده خاص سرمنشی ملل متحد در افغانستان، آقای کای ايدی روز جمعه گذشته به
کشور مواصلت کرد. از زمان رسيدن به افغانستان نماينده خاص سرمنشی ملل متحد با رئيس جمهور کرزی و
وزرای کليدی حکومت و مقامات ديگر ملاقات کرد. در روز های آينده آقای کای ايدی در جلسه سران پيمان
اتلانتيک شمالی ناتو در بخاريست کشور رومانيا اشتراک خواهد کرد و ما اميداور هستيم که بعد از برگشت
شان از جلسه سران ناتو بتوانيم که ايشان را به شما معرفی کنيم.

توزيع کمک های غذايی به افغان های آسيب پذير

بين مارچ و جون 2008 ، پروگرام غذايی جهان ملل متحد قصد دارد تا مواد خوراکه عاجل را برای 2.5
ميليون افغان به شمول فاميل های که توسط زنان سرپرستی ميشوند، فاميل های بسيار بزرگ که توسط يک
نفر اعاشه ميگردند و مردمان ناتوان هم در مناطق روستايی و شهری توزيع نمايد.

در 27 مارچ، يک کاروان مواد خوراکه پروگرام غذايی جهان شامل 20 لاری( 600 تن) در ولسوالی زرنج
مواصلت ورزيد. اقلام غذايی شامل گندم، روغن، نخود بسکيت برای 50،000 مستحقين 24،000 آنها را
زنان تشکيل ميدهند از طريق پروگرام غذايی جهان در مقابل کار و غذا برای برنامه های تعليمی در ولايت
نيمروز توزيع خواهد گرديد.

در شهر کابل پروگرام غذايی جهان تا اکنون 2،400 تن گندم را برای 24،000 خانواده های آسيب پذير که
بيش از اين توان خريدن گندم و آرد، مواد غذايی افغانی را ندارند توزيع نموده است.

توزيع مواد خوراکه در مناطق شهری ولايات کندز و مزار شريف در 6 اپريل آغاز خواهد گرديد. اين توزيع
به 61،000 مردمان آسيب پذير مستقر در اين دو شهر صورت خواهد گرفت.

تحت پروگرام کاهش قيمت بازار، پروگرام غذايی جهان 110 تن مواد خوراکه مخلوط را که قرار است در
مقابل پاک سازی کانال های آبياری در ولسوالی وتپور ولايت کنر تهيه گردد به تصويب رسانده است. اين
پروژه فرصت های کاری کوتاه مدت را به 251 کارگرفراهم خواهد آورد و 1،500 خانواده از آن مستفيد
خواهند شد.

کارگاه اختصاصی آموزشی در مورد تجارت غير قانونی مواد متلاشی کنندۀ قشر اوزون در شهر کابل
تدوير خواهد يافت

اداره ملی حفاظت محيط زيست افغانستان و پروگرام محيطی ملل متحد و ديگر همکاران درحال حاضر يک
کارگاه اختصاصی آموزشی را روی تجارت مواد غير قانونی متلاشی کنندۀ قشر اوزون در شهر کابل
برگذار مينمايند. هدف براه اندازی اين ورکشاپ عبارت از بالا بردن سطح دانش کارمندان گمرکات افغان روی مواد يخچالی که به لايه اوزون زمين آسيب ميرساند و کمک در مرحله يی کردن استفاده چنين مواد در
افغانستان ميباشد. آسيب به لايه اوزون زمين تاثيرات گوناگون هم بالای صحت انسان ها و محيط به شمول
افزايش دما خواهد داشت. ورکشاپ امروز به پايان خواهد رسيد، و يک بيانيه مطبوعاتی با جزيات بيشتر
روی ميز قرار دارد.

سلواتور لموبارد از کمشنری ملل متحد در امور مهاجرين،

صبح بخير و تشکر از شما. جای خوشی است که در بين شما هستم. طوريکه می بينيد من کنفرانس مطبوعاتی
امروز را به مثابه يک بخشی از نشست های منظم مان در نظر گرفته ام. وقتيکه يک سال قبل برای اولين بار
به افغانستان آمدم، برای خود مشخص ساختم که به نشست های منظم با شما نياز دارم، پس بسيار خوشحالم از
اينکه چهره های آشنا را در اينجا می بينم و از آشنايی با چهره های جديد نيز خوشحالم.

چند سخن کوتاه می گويم و سپس برای پاسخ به سوالات شما آمده هستم.

دور جديدی از عودت و بازگشت به کشور يک ماه قبل آغاز شده است. در پايان ماه مارچ، حدود 10 هزار
افغان از پاکستان به کشور بازگشتند. باز يکبار ديگر اکثر اين مردم به مناطق شرقی کشور بازگشتند؛ يعنی
حدود 50 تا 60 درصد آنها به ننگرهار، کنر و لغمان رفتند، 30 درصد به مناطق مرکزی و باقيمانده آنها به
سمت شمال کشور رفتند. ارقام موجود بصورت آشکار در مقايسه با ارقام همين وقت سال گذشته بسيار کم
است. شايد بخاطر داشته باشيد، سال گذشته در همين موقع سال تعداد عودت کنندگان بدون کارت و راجستر
نشده بسيار بسيار زياد بود. اما امسال مسئله آن طور نيست و تنها افغانهای که کارت ندارند و راجستر نشده
اند، باز می گردند، به همين علت ارقام امسال در مقايسه با تجربه سال گذشته ما کمتر است.

اولين نشانه ها به ما می گويد که تقريبأ مساوی با سطح عودت کنندگان سال 2006 هستيم و اگر دقيق بگويم با
ميزان سال 2005 برابری می کنيم، که همين تعداد افراد در عين مدت زمان به کشور بازگشتند. همچنان دو
روز قبل با مسئولين دولت پاکستان و افغانستان در دوبی بر سر همين مسئله صحبت کرديم و در همان نشست
مسئله کلی بازگشت افغانها را در سال جاری مورد بحث قرار داديم. در جريان گفتگو ها مسايل ديگری نيز
مطرح شد که حتمأ در زمان پرسش و پاسخ مطرح می شود. فقط چند مسئله را تذکر می دهم: بدتر شدن
وضعيت امنيتی در اکثر بخش های کشور، مسئله ظرفيت جذب که دولت افغانستان مدت ها قبل با آن روبرو
است، و چالش های ادغام مجدد که بصورت خاص در شرق کشور ديده می شود و از نبود سرپناه الی نبود
منابع آب آشاميدنی در بعضی از ولسوالی ها بخصوص در شرق کشور می باشند.

همچنان در مورد برگزاری يک کنفرانس بين المللی در خزان امسال در رابطه به بازگشت و ادغام نيز
صحبت کرديم که به ميزبانی ما و وزارت امور خارجه خواهد بود. در ضمن پلان مشهور و تصويب شده سه
ساله توسط کابينه پاکستان را نيز مورد بحث قرار داديم که اين پلان شامل بستن کمک ها نيز می گردد. اينها
همه مسايلی اند که مطمئنأ در زمان پرسش و پاسخ نيز مطرح می شوند.

در ارتباط به ايران بايد گفت که اکثر شما در کنفرانس مطبوعاتی ای که در اوايل مارچ در پايان نشست سه
جانبه با ايران برگزار شد، حضور داشتيد. فقط می خواهم ياد آور شوم که از همان زمان به بعد، تعداد
افغانهای راجستر شده در حال بازگشت به کشور بسيار کم شده است. پروسه راجستر و ثبت مجدد افغانها در
ايران تقريبأ تکميل شده که حدود دو روز قبل رقم آن به 950 هزار افغان ميرسيد.

در همين جا گفته های خود را خاتمه داده و با کمال ميل پذيرای سوالات شما هستم.

راديو آزادی: در جريان ملاقات تان در مورد مسدود شدن کمپ های مهاجرين افغان در پاکستان چی توافقات
تازه صورت گرفت؟

کميساری عالی ملل متحد در امور پناهندگان: اولاً، شما ميدانيد که در مورد سه کمپ از قبل توافق وجود دارد
که آنها عبارت از جلوزی، گردی جنگل و جنگل پير علی زی می باشند. اين توافق است که از مدت طولانی
بدينسو وجود داشته و بناءً اين موضوع مورد بحث و گفتگوی ما نبود، چون روی اين مسئله در سال های قبل
توافق صورت گرفته بود. بناءً گفتگو در مورد امکان مسدود شدن کمپ های بيشتر مطح شد که از جانب ما و
همچنان از جانب حکومت افغانستان يک گفتگوی و بحث خيلی آزاد بود. ما يک سلسله نگرانی های خود در
مورد مسدود شدن کمپ ها، خصوصاً در مورد تعداد بيشتر افراد عودت کننده را داريم. ما نگرانی های خود
در مورد اوضاع امنيتی در بعضی بخش های کشور که تعداد زياد اين مردم شايد به آن مناطق عودت کنند را
بيان کرديم. ما همچنان نگرانی خود در مورد اوضاع کلی اجتماعی اقتصادی در کشور را به آنها گفتيم و
همچنان در مورد مشکلات ايکه اين کشور در قسمت جذب يک تعداد زياد مهاجرين افغان که از پاکستان و
ايران عودت می کنند را به آنها خاطر نشان ساختيم. هيئت پاکستانی ملاحظات و نگرانی های را که ما مطرح
ميکرديم ياداشت کرده و وعده دادند که اين مسئله را به کابينه جديد راجع می سازند. البته آنطوريکه شما
ميدانيد تا هنوز کابينه جديد در پاکستان بوجود نيامده است که با نگرانی های ما و حکومت افغانستان را با آنها
در ميان بگذارند. بناءً بصورت خلاصه بايد گفت که هيچ توافق در مورد مسدود شدن کمپ های بيشتر وجود
نداشت. اين بحث در ماه های که در پيش است ادامه خواهد يافت.

تلويزيون طلوع: آيا شما در پاکستان در مورد مسدود شدن کمپ های بيشتر به توافق رسيديد و در مورد نام
اين کمپ ها چی ميدانيد؟ يکی از دلايل عمده ايکه مردم عودت کرده ميخواهند که دوباره از کشور خارج شوند
عبارت از نبود و قلت فرصت های کاری است، آيا شما گاهی اين موضوع را با حکومت افغانستان مورد بحث
قرار داده ايد و اگر بلی نتايج چی بوده است؟

کميساری عالی ملل متحد در امور پناهندگان: طوريکه من قبلاً گفتم، در جلسه کميسيون سه جانبه در دبی يک
بحث در مورد مسدود کردن کمپ های بيشتر صورت گرفت. کمپ های که حکومت پاکستان يک وقت در
نظر داشت که بايد مسدود ميکرد به يازده کمپ ميرسد. ما از حکومت پاکستان خيلی ممنون هستيم که اين
مسئله را در کميسيون سه جانبه به بحث گذاشت و جويای نظر کميساری عالی ملل متحد در امور پناهندگان و
همچنان حکومت افغانستان قبل از اتخاذ تصميم در اين موردشد. من فکر می کنم اين يک کار است که از سال
ها بدينسو صورت ميگيرد که ما از آن خيلی استقبال می کنيم، بخاطر اينکه اين مسئله تنها مورد نگرانی حکومت پاکستان نه بلکه مورد نگرانی کميساری عالی ملل متحد در امور پناهندگان و حکومت افغانستان نيز
است. طوريکه من گفتم، آنها به نگرانی های ما گوش دادند و تصميم به اين گرفتند که نگرانی های ما را برای
اتخاذ تصميم نهايی به حکومت شان انتقال بدهند و بناءً هيچ بحث در مورد مسدود ساختن کمپ های بيشتر،
طوريکه من قبلاً توضيح دادم، صورت نگرفت. شما مسئله کاريابی را در سوال تان ذکر کرديد، بلی طبعاً اين
موضوع است که ما بصورت منظم با مقامات حکومت افغانستان در مورد آن بحث می کنيم. در جريان بحث و
گفتگو ها با افغان ها در پاکستان و ايران و همچنان زمانيکه دوباره به کشور برميگردند، در واقع موضوع
کار در صدر فهرست آنها قرار دارد. من متيقن هستم که شما درک ميکنيد که ما منحيث يک موسسه خيريه
توانايی پاسخگويی و رسيدگی به 30 % بيکاری در اين کشور را نداريم.

بی بی سی بخش دری: چی توقع داريد که در سال 2008 چه تعداد مهاجرين از پاکستان و ايران عودت
خواهند کرد و وقت که به افغانستان عودت می کنند شما چی نوع کمک به آنها فراهم خواهيد کرد؟

کميساری عالی ملل متحد در امور پناهندگان: من سوال شما را با مراجعه به تعداد ثبت شده افغان ها در اين
اوراق پاسخ ميدهم که به اين اساس من در مورد تقريباً 2 ميليون افغان ثبت شده در پاکستان و در حدود يک
ميليون افغان راجستر شده در ايران صحبت ميکنم. اين گروه های اند که در اين دو کشور از 30 سال بدينسو
زندگی می کنند. اگر شما به پاکستان نگاه کنيد و همچنان به جريان عودت مهاجرين از آن کشور، در مقايسه
2006 بود و – 2006 ، ما توقع داريم که اين جريان خيلی مشابه به آنچه که در سال 2005 – به سال 2005
در حدود 150000 الی 200000 نفر عودت کردند، اما اين اصولاً يک نوع بازگشت است که در اين مرحله
ما توقع داريم که به اين تعداد از پاکستان عودت کنند. البته اين تا حد زياد به اين مسئله ارتباط ميگيرد که
اوضاع به چه شکل انکشاف خواهد کرد. طبعاً اگر فشار بيشتر بر مردم وارد گردد، اين رقم شايد از اين هم
بالا برود که البته اين چيزی است که ما نمی خواهيم که چنين کاری شود، و به اين خاطر بود که ما با حکومت
پاکستان و ايران اين گفتگو و بحث ها را انجام داديم و نگرانی ها خود در مورد سرازير شدن تعداد زياد
عودت کنندگان را بيان کرديم.

طوريکه شما ميدانيد، بازگشت تعداد مهاجرين راجستر شده از ايران در چند سال اخير نسبتاً کمتر بوده است و
ما توقع داريم که به همان تعداد افراد در سال جاری نيز از ايران عودت کنند.

ما برای آنها چی کرده می توانيم؟ يکجا با وزارت عودت مهاجرين در طی 7 سال گذشته به احتمال زياد ما
بزرگترين و بيشترين پروگرام های اعمار سرپناه در کشور را عملی کرديم و ما در اعمار 100000 باب خانه
در مناطق روستايی و دوردست سهم گرفتيم و امسال ما تلاش می کنيم که با اعمار 8000 خانه ديگر در اين
قسمت کار بکنيم که يقيناً اين کار به يک تعداد زياد مردم فايده خواهد رسانيد.

آب نيز يک بخش مهم برنامه های ما است. کمک های نقدی که 100 دالر آمريکايی برای هر نفر است هنوز
هم يک بخش مهم برنامه ما است. ما همچنان يک برنامه مهم برای افراد آسيب پذير داريم که در سال گذشته ما
به هزاران افغان آسيب پذير خدمات فراهم کرديم.

اما رويهمرفته ما يک بخش کوچک همه اين تلاش ها هستيم، بخاطر اينکه تقدير و تحسين بيشتر در پذيرايی و
استقبال از عودت کنندگان به نظر من به خانواده های افغان ها بر ميگردد که تا هنوز هم بار سنگين تعداد زياد
از عودت کنندگان در بخش های مختلف کشور را متحمل می شوند.

تلويزيون تمدن: پيش بينی شده که افغانستان امسال با خشکسالی روبرو خواهد بود. اگر مهاجرين خودشان به
ميل خود نخواهند بياييند، آيا در اين مورد اين که تا چه زمانی اينها می توانند در آنجا بمانند، آيا با پاکستان و
ايران به توافق رسيده ايد؟

کمشنری عالی ملل متحد در امور پناهنده گان: درست است، يکی از نگرانی های ما در اين سال خشکسالی
ميباشد، و يک موضوع است که روی آن مشترکاً با ادارات ملل متحد بحث نموده ايم. اگر شما ديده باشيد هر
افغان حالا يک کارت ثبت دارند که تا به سال 2010 مدار اعتبار است. در ظرف چند روز گذشته کارت ثبت
جديد برای افغان های مقيم ايران صدور گرديده است. در رابط با پاکستان، ما تا حال دو سال ديگر داريم تا در
مورد آينده اين مردم با دولت آن کشور صحبت نماييم. بياييد امروز روی خشکسالی تمرکز نماييم و انتظار
باشيم که در اخير دو سال آينده چی اتفاق خواهد افتاد.

الجزيره: شما اظهار داشتيد که هنگام بحث در مورد بازگشت و ادغام مجدد مهاجرين افغان از ايران و پاکستان
يک تفاهم مشترک وجود داشت که اوضاع امنيتی، اجتماعی و اقتصادی بايد مورد رسيده گی قرار گيرند. در
مورد امنيت سرحدات شما چی نظر داريد زيراکه کشور های ايران و پاکستان مهاجرين را عامل بی امنيتی
کشور های خود ميپندارند؟

کمشنری عالی ملل متحد در امور پناهنده گان: در ملاقاتم با دولت پاکستان يک تفاهم عميقتر وجود داشت در
مورد اينکه منشا اصلی بی امنيتی در بسياری از اين جاها کدام است؟ بسيار مسرور بودم از اينکه حالا
حضور مهاجرين افغان در کشور های همسايه عامل بی امنيتی تلقی نميشود طوريکه در گذشته بود. جای
خوشی است که يک تفاهم وسيع تر و جود دارد در مورد اينکه عامل مشکلات چی ميباشد. و بالآخره جای
خوشبختی است که همکاری ميان افغانستان و پاکستان در راستای اين تفاهم تقويت ميابد.

زمانيکه شما با افغان های بازگشت کننده صحبت ميکنيد طوريکه ما هر روز انجام ميدهيم بخاطريکه زنده گی
ما نسبت به ورق با مردم بيشر است، من فکر ميکنم که جنبه اجتماعی و اقتصادی يک عامل بسيار مهم
ميباشد. هم در پاکستان- به نظر من پنادهنده گان افغان در پاکستان از بحران مواد خوراکه و بيکاری متاثر اند
همان طوريکه پاکستانی ها هستند. اين چيز است که از زبان بسياری افغان های بازگشت کننده شنيده شده
است. عامل ديگر عبارت از بهای بلند زنده گی در شهر ها است. کرايه در پشاور نسبت به 6 يا 12 ماه قبلی افزايش يافته است. فکر ميکنم که جنبه اجتماعی و اقتصادی منحيث يک عامل عمده بازگشت افغان ها از
پاکستان ميباشد.

صدای امريکا: بازگشت يک چيز نو نيست. همچنان کمشنری عالی ملل متحد در امور پناهنده گان از مشکلات
اجتماعی اقتصادی آگاهی دارند. بناعاً موقف اين سازمان در اين راستا چی است، تشويق يا عدم تشويق
بازگشت کننده گان؟

کمشنری عالی ملل متحد در امور پناهنده گان: من هرگز به خود اجازه نميدهم که يک افغان را بگويم که چی
بايد بکند بخاطريکه آنها خود ميدانند که چی کنند. توصيه من اينست که اگر روند بازگشت داوطلبانه ادامه پيدا
کند مردم خود يک انتخاب دارند. به نظر من افغان ها از اوضای کشور شان واقف اند و هم ميدانند که بهترين
راه برای شان چی است. برای ما اين مهم است که اطمينان حاصل نماييم که برخی اصول اساسی بازگشت،
روش داوطلبانه را تضمين نموده است تا افغان ها خود انتخاب داشته باشند. اگر شما ديده باشيد افغان ها خود
تصميم درست را اتخاذ نموده اند. آنها اوضاع امنيتی، اجتماعی و اقتصاد را تحت نظارت دارند و اينکه چی
برای شان مناسب است خود تصميم ميگيرند. شما مينگريد که بازگشت دسته جمعی کاملاً به پايان رسيده است.
تا زمانيکه افغان ها مجبور به بازگشت اجباری و يا داوطلبانه نگردند شما نخواهيد ديد که افغان به شکل
گسترده بازگشت نمايند. يک عامل ديگر نيز وجود دارد که عبارت از مشکل نسل دوم است که مادر کشور
های پاکستان و ايران با آن مواجه هستيم. اين مشکل مردم است که در خارج بدنيا آمده اند و 50 فيصد آنها زير
سن 18 قرار دارند. زمانيکه آنها از خود ميپرسند که چی بايد بکنند، نه تنها در مورد افغانستان فکر نمی کنند
بلکه در مورد اينکه آنها در کجا قرار دارند فکر ميکنند و اين يک چيز است که من بسيار به شفقت و بطور
طبيعی برای هر فرد می انديشم.

آژانس خبری روز: شما در مورد برنامه های سرپناه کميساری عالی ملل متحد در امور پناهندگان در کشور
صحبت کرديد و دليل عمده اين را که چرا تعداد زياد به کشور عودت کرده نمی توانند نيز عبارت از مشکل
سرپناه است. شما همچنان در مورد برنامه های سرپناه موسسه خود نيز صحبت کرديد. تعداد زياد افغان های
که سال گذشته از کشور همسايه اخراج شده بودند در مرز ها بدون داشتن کدام سرپناه معطل ساخته شده بودند.
آيا شما فکر نمی کنيد که بجای تشويق کردن مردم برای عودت به کشور، يک برنامه روی دست گرفته شود
که براساس آن تعداد زياد سرپناه اعمار و فراهم شود که اين خود به نحوی يک فکتور تشويق کننده برای
عودت است.

کميساری عالی ملل متحد در امور پناهندگان:: در حقيقت سوال شما مسايل زياد را در بر ميگرد. من کوشش
می کنم که به آن موضوعات پاسخ ارايه کنم که به نظرم نکات اساسی در سوال شما بود. اول، آنطوريکه من
به همکاران شما از صدای آمريکا گفتم، در اينجا چيزی که من در مورد آن صحبت می کنم عبارت از
خواست و تنها خواست مردم است. من فکر می کنم که هيچ کسی در اينجا ديگری را گفته نمی تواند که چی
بايد بکند. اين مربوط به تصميم خود هر شخص می شود که اگر بخواهند عودت کنند يا خير. مسؤليت ما منحيث ملل متحد اين است که ما بايد مطمين شويم که از تصاميم آنها حمايت صورت ميگيرد و مورد احترام
قرار ميگيرد. اين چيزی است که به نظر من مهم ترين کار کميساری عالی ملل متحد در امور پناهندگان در
اين منطقه است. بايد مطمين شد که خواست های مردم مورد احترام و از آن حمايت می شود و ما اين مسايل
را در صورت مطرح خواهيم کرد اگر خواست و تصاميم آنها مورد احترام قرار نمی گيرد.

شما در مورد رد مرز شدگان در جريان سوال خود صحبت کرديد. من فکر ميکنم که شما درست ميگوئيد که
در آغاز، اپريل سال گذشته، زمانيکه اولين رد مرز ها شروع شد، در جريان آن پاسخ و رسيدگی طوری بود
که ما تا آن وقت شاهد ان نبوديم و ما شايد در آن دوره کار های بهتر انجام ميداديم. من فکر ميکنم از آن زمان
تا حال ما کار های خوبتر انجام داده ايم و من از شما دعوت می کنم که از زرنج و اسلام قلعه بازديد کنيد که
تيم های کاری متعدد از نمايندگی های مختلف و حکومت وجود دارد که به مسايل و مشکلات افراد آسيب پذير
رسيدگی ميکنند. در ماه های اخير ما در واقع يک تعداد زياد فاميل ها را داشتيم، تعداد زياد خانم ها واطفال
آسيب پذير، کسانيکه از مرز بدون اينکه بدانند به کجا ميروند عبور کردند و من فکر می کنم که کمک های که
توسط حکومت افغانستان و تمام نمايندگی های ملل متحد و نه تنها کميساری عالی ملل متحد در امور پناهندگان
فراهم شده بود خيلی خوب بود که ما تا آن زمان شاهد چنين کاری نبوديم.

دی پی ای: چه تعداد افغانها امسال از ايران و پاکستان بازگشته اند و چه مقدار کمک به آنها ارايه شده است؟

کمشنری ملل متحد در امور مهاجرين: در ماه مارچ به تعداد 10 هزار افغان به کشور بازگشته که 60 درصد
آنها به شرق، 20 تا 25 درصد به مناطق مرکزی و تعداد باقيمانده آنها به سمت شمال کشور رفته اند.
ايرين: درک شما از پاليسی دولت پاکستان در ارتباط به افغانهای که غير قانونی در آن کشور زندگی می کنند
چيست، و با توجه با اين واقعيت که تصميم ايران برای خروج افغانهای غير قانونی از آن کشور در ماه مارچ
بوده، بنائأ در آينده نزديک يک اخراج گروهی ديگر را بايد انتظار کشيد؟

کمشنری ملل متحد در امور مهاجرين: من فکر ميکنم که شما شنيديد که نماينده ايران چه گفت زيرا شما درآن
کنفرانس مطبوعاتی حضور داشتيد. ايشان گفتند که اخراج مهاجرين کم شده اما ادامه داشته و ادامه خواهد
داشت. من چيزی جديدی را در اين ارتباط نمی بينيم. ما يکجا با دولت افغانستان در صحبت و گفتگو های
شرکت داشتيم تا حصول اطمينان از نوع انسانی و صلح آميز اخراج مهاجرين که همواره برآن تاکيد نموده ايم
شود. و اين عبارت است از احترام به مقام والای انسان. اين فريضه هر دولت است که به اين ارزش احترام
قايل شود.

رويترز: شما زمان تعيين شده برای بازگشت مهاجرين از پاکستان را ياد آور شديد، در مورد مهاجرين
راجستر شده در ايران چی می گوييد؟ آيا برای خروج آنها نيز زمانی تعيين شده است؟

کمشنری ملل متحد در امور مهاجرين: ثبت و راجستر ها حدود چندهفته قبل پايان يافت و شامل کل جمعيتی
می شود که قبلأ نيز راجستر شده بودند. کارت های فعلی بنام آمايش سوم ياد می شوند که به احتمال زياد
آمايش چهارم و پنجم نيز خواهيم داشت که دوره هر همايش شش ماه می باشد و اکنون به يک سنت برای
کارت هويت افغانها در ايران تبديل شده است. از زمان اولين دوره ثبت نام که در سال 2000 بود و در آن
زمان حدود 2،5 ميليون افغان در ايران ثبت و راجستر شدند، اکنون مدت زمان هر دوره شش ماه الی يکسال
می باشد.

از همه شما بخاطر حضور در کنفرانس مطبوعاتی امروز تشکر می کنم و من در آينده نيز در اينجا حضور
خواهم داشت و باز هم بخاطر توجه خاص شما به مسايل بشری يکبار ديگر از شما تشکر می کنم و بصورت
خاص بخاطر سوالات شما در ارتباط مهاجرين که يک مسئله بسيار مهم است تشکر می کنم.