فاجعه ی انسانی در دايکندی و باميان

سرک های کليدی زيادی که منتهی به اين مناطق می شوند و همچنان سرک ها در داخل مناطق ارتفاعات
مرکزی برای بيشتر از يک و نيم ماه مسدود بوده است. گرچه فعلاً بعضی از سرک ها بازشده اند و برف
پاکی سرک ها جريان دارد، اما هنوز هم دسترسی، خصوصاً در ولايت دايکندی و همچنان در بخش های
جنوبی ولايت باميان، يک مشکل بزرگ است.

از ولسوالی های اطراف اين منطقه گزارش های در مورد مرگ مردم، خصوصاً در نتيجه برف کوچ ها،
سرمای شديد، سينه و بغل و بيماری های شديد طرق تنفسی و همچنان تخريب خانه ها و تلف شدن مواشی
بدست رسيده است. در نتيجه عدم دسترسی، تا هنوز مشکل است که تعداد مشخص تلفات را تصديق بکنيم. اما
رويهم رفته تقريباً 76 نفر زندگی خود را از دست داده اند.

کميساری عالی ملل متحد در امور پناهندگان و صندوق و جهی ملل متحد برای اطفال (يونيسف) از طريق
هليکوپتر يوناما مواد غير غذايی به باميان و دايکندی فرستادند. اما مقدار بزرگ مواد کمکی هنوز در کابل باقی مانده است. در حال حاضر يوناما با مقامات اداره ضد حوادث افغانستان و شرکای ديگر تلاش می کند.

فعاليت ها را هماهنگ کرده و با استفاده از هليکوپتر های وزارت دفاع ملی در هفته آينده اين مواد کمکی را
در موارد عاجل به ولسوالی های اشترلي، سنگ تخته، گجران، نيلی و ميرامور که همه مسدود اند، انتقال
بدهد.

سازمان خوراک و زراعت 60 تن مواد غذايی حيوانی به دهاقين متاثر شده در ولايت باميان توزيع می کند.
طی هفته های آينده، ولسوالی های منزوی دايکندی و بخش های از يکاولنگ، پنجاب و وارس در ولايت
باميان به کمک نياز خواهند داشت. عدم دسترسی و مشکلات در قسمت جمع آوری معلومات در ولايت
دايکندی هنوز هم يک چالش بزرگ می باشد. با توجه به ميزان بلند برف باری در زمستان امسال، ضرورت
جدی برای آمادگی و برنامه ريزی برای مبارزه با سيلاب ها بهاری از همين حالا محسوس می شود.