ونگوگ به روايت نقاشی

مروری بر نقاشی های متفاوت جهان
چهار شنبه 9 جنوری 2008

زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )

همرسانی

ونسان ویلِم ون گوگ (تلفظ صحیح: وینسنت وان گوخ) (۳۰ مارس ۱۸۵۳-۲۹ژوئیه ۱۸۹۰) نقاش نامدار زاده هلند بود. نام او در زبان هلندی فینسِنت فان خُخ تلفظ می شود. ونسان تلفظ فرانسوی اسم کوچک اوست و در انگلیسی وینسنت می گویند( Vincent van Gogh).

تعدادی از اثر های هنری ونسان وان گوگ از مشهورترین آثار هنری است. او به عنوان یک پست امپرسیونیست شناخته شده. او از کشمکش های بیماری روانی رنج می برد و در یک حادثه قسمتی از گوشش را برید. ون گوگ جوانی خود را به عنوان دلال هنری، معلم و واعظ هنری گذراند.او اعتقاد دینی عمیقی داشت و مدتی در انگلستان و نیز در میان کارگران معادن زغال سنگ بلژیک به عنوان مبلغ غیرروحانی مسیحی فعالیت کرد.پس از مواجهه با آثار "ژان فرانسوا میله" عمیقا تحت تاثیر نقاشی او و پیام اجتماعی آن قرار گرفت و تصمیم گرفت نقاش شود. برادر جوان ترش تئو که مغازه تابلو فروشی داشت باعث آشنایی او با نقاشان امپرسیونیست شد.[۱] او کار هنری خود را به عنوان یک هنرمند از سال ۱۸۸۰ و در سن ۲۷ سالگی شروع کرد. او در ابتدا از رنگهای تیره و محزون استفاده می کرد تا اینکه در پاریس با امپرسیونیسم و نئو امپرسیونیسم آشنا شد و این آشنایی پیشرفت هنری او را سرعت بخشید. او در ۱۰ سال آخر عمرش حدود ۹۰۰ نقاشی و ۱۱۰۰ طراحی بر جای گذاشت. برخی از مشهور ترین آنها در ۲ سال پایانی عمرش کشیده شده اند. او در ۲ ماه پایانی عمرش تنها ۹۰ نقاشی برجای گذاشت. در سال ۱۸۹۰ به دکتر روانشناس (Dr.Gachet) که از او پرتره ای کشیده است، مراجعه کرد. پیسارو این دکتر را به او معرفی کرد. اولین برداشت ون گوگ از دکتر این بود که دکتر خودش از او بیمار تر است. فرورفتگی و افسردگی ون گوگ عمیق تر شد و در جولای ۱۸۹۰ در سن ۳۷ سالگی به سمت کشتزار ها قدم زد و گلوله ای در سینه اش خالی کرد. او در روز بعد در مهمان سرای Ravoux مرد. برادرش به بالین او آمد و او آخرین احساسش را اینگونه بیان کرد:غم برای همیشه باقی خواهد ماند.

دوران کودکی (۱۸۵۳-۱۸۶۹)

ونسان ونگوگ در خروت-زوندرت (Groot-Zundert)در ایالت برابانت هلند نزدیک مرز بلژیک به دنیا آمد. او پسر آنا کورنلیا کاربنتوس و تئودورس ونگوگ بود. پدر و پدر بزرگش کشیش بودند و سه تا از عموهایش به کار دلالی آثار نقاشی اشتغال داشتند. اسم پدر بزرگ و عموی او نیز ونسان بود که به او عمو کنت می گفت.نخستین فرزند خانواده شش هفته بعد از تولد مرد و یک سال بعد ونسان به دنیا آمد و نام برادر مرده اش را بر او نهادند. برادر محبوب و حامی اش تئودورس(تئو) چهار سال بعد از ونسان در ۱ می ۱۸۵۷ به دنیا آمد. سپس خانواده ونگوگ دارای چهار فرزند دیگر شد: یک پسر به نام کور و سه دختر : آنا‌،الیزابت و ویل. ونسان کودک ساکت و آرامی بود.

خودکشی و مرگ

هنگام مرگ همچون رافائل، سی و هفت سال بیشتر نداشت و سال هایی که به نقاشی مشغول بود از ده سال بیشتر نمی شد.تابلوهایی که باعث شهرت او شده در طول سه سالی کشیده شد که مدام گرفتار حمله های عصبی و افسردگی بوده است.امروز بیشتر مردم بعضی از این تابلوها را می شناسند؛ گل های آفتابگردان، صندلی خالی، درختان سرو و بعضی پرتره هایش به صورت تصاویر چاپی شهرت جهانی دارند و در بسیاری از اتاق های ساده مردم عادی نیز دیده می شوند. این دقیقا همان چیزی است که ون گوک می خواست. دوست داشت تابلوهایش تاثیر برانگیزی مستقیم و قوی چاپنقش های رنگی ژاپنی را داشته باشند که بسیار تحسینشان می کرد.آرزو داشت هنر صاف و ساده ای بیافریند که نه تنها هنرشناسان متمول را خوش بیاید، که مایه شعف و تسلای خاطر همه انسان ها باشد.

وقتی ونگوگ مرد تابوتش راپر از گل های آفتابگردان کردند.

مهمترین آثار وان گوگ

شب پرستاره

مزرعه

خورندگان سیب زمینی

برگریزان پاییز

پرتره ی دکتر گاچد

گل آفتابگردان


متن از ويکی پديا

آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره

مجموعه شعر بی نظیر از 125 شاعر شناخته شده ی بین المللی برای مردم هزاره

این کتاب را بخرید
Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

تازه ترین ها

اعتراض

ملیت ها | هزاره | تاجیک | اوزبیک | تورکمن | هندو و سیک | قرقیز | نورستانی | بلوچ | پشتون/افغان | عرب/سادات

جستجو در کابل پرس