مناطق مختلف افغانستان توسط کوچی ها با همکاری دولت و طالبان نا امن می شود

در همین حال گزارش ها حاکی از آن است که کوچی ها در برخی از مناطق ولایت غزنی مانند منطقه اندر مسلح سازی شده و برای انتقال به مناطق مختلف آماده می باشند.

تحرکات طالبان کاملا مسلح با نام کوچی در مناطقی از ولایت های هرات، بادغیس، فاریاب، جوزجان، سر پل، بلخ، بغلان، قندوز و تخار نیز آغاز شده است. این تحرکات در حالی با نام کوچی صورت می گیرد که خشکسالی در نقاط مختلف افغانستان بیداد می کند. برای نمونه از شهرهای میمنه و شبرغان گزارش می رسد که خشکسالی چنان است که حتا مردم بومی گوسفند و مال خود را با قیمت های بسیار ارزان به فروش می رسانند تا مال آنان تلف نشود.

در برخی از مناطق، مراکز اصلی ایجاد نا امنی و شروع حرکت طالبان مناطقی محسوب می شود که دولت در برنامه های منظم آنان را به کوچی ها یا افرادی بنام بی جای شده تقسیم کرده است. بسیاری معتقدند که همچون زمان پادشاهان دیکتاتور افغانستان، از کوچی ها به عنوان پیشقراولان خشونت و ناامنی استفاده می شود.

کوچی ها در افغانستان با توجه به حاکمیت قبیله سالاران، دارای حقوق و امتیازات ويژه ای شده اند که مردم افغانستان از آن بی بهره اند. نبود کنترل لازم و وجود هماهنگی های دولتی با آنان علاوه بر گسترش خشونت و غصب زمین، امکان قاچاق مواد مخدر، سلاح و اشیای قیمتی و تاریخی افغانستان را برای آنان در مسیر افغانستان پاکستان بوجود آورده است.