وضعيت زنان در افغانستان

کنفرانس مطبوعاتی (ترجمه کلمه به کلمه)

ضياد شيخ، متخصص برنامه و عمليات، معاون صندوق زنان ملل متحد در افغانستان

يوناما: سلام عليکم و صبح بخير. به مصاحبه مطبوعاتی هفته وار یوناما خوش آمدید. من عليم صدیق از
دفتر سخنگوی یوناما هستم. امروز ميزبان مهمانهایی از صندوق زنان ملل متحد و صندوق جمعيت ملل متحد
هستيم. همانطور که بعضی از شما اطلاع دارید، شنبه آینده برابر با 8 مارچ، ملل متحد روز جهانی زنان را
گرامی خواهد داشت. همانگونه که شما می دانيد، این روز اهميت خاصی برای افغانستان دارد. امسال ملل
متحد، دولت، جامعه مدنی و صدها تن از زنان برنامه های گوناگونی را در طول هفته های آتی اجرا خواهند
کرد. این برنامه ها شامل کنسرت ها، کنفرانس ها، برنامه های رادیویی و تلویزیونی و ارایه خدمات رایگان
برای زنان در سرتاسر کشور خواهد بود. در یکی از تابلوها، برنامه این فعاليت ها در سطح کشور ارائه
شده است و همه شما می توانيد در این برنامه ها شرکت کرده و از آنها گزارش تهيه کنيد.
در کابل، ملل متحد جشنی را در محيط آزاد در روز جمعه برابر با هفتم مارچ در باغ زنانه برنامه ریزی
کرده است.

اميدواریم که شما بتوانيد در این جشن شرکت کنيد و باید در اینجا خاطر نشان کنم که این جشن در روز
جمعه برگزار خواهد شد، یعنی یک روز قبل از روز جهانی زنان، تا تداخلی با برنامه های دولتی که قرار
است در روز شنبه براگزار شود نداشته باشد. این برنامه ساعت یک بعد ازظهر آغاز خواهد شد و از همه
شما دعوت می شود تا در این جشن شرکت کنيد. ضمناً از شما می خواهم که لطفاً در صورت تمایل به
شرکت در این جشن، از خبرنگاران زن استفاده کنيد.

پيش از آنکه تریبون را در اختيار مهمانان قرار دهم، می خواستم خبرهایی را در مورد نهادهای ملل متحد
در اختيار شما قرار دهم. مخصوصاً اینکه، در حال حاضر، نمایندگانی از دولت های افغانستان، ایران و
سازمان مهاجرین ملل متحد مذاکرات دو روزه ای را در کابل در مورد بازگشت داوطلبانه مهاجرین از ایران
به افغانستان آغاز کرده اند.

درجلسه امروز کميسيون سه جانبه، آقای عبدلقادر احدی، معين وزارت مهاجرین و عودت کنندگان، به
نمایندگی از طرف دولت افغانستان، و آقای سيد تقی قائمی، مشاور وزارت داخله و رئيس کل اداره اتباع و
مهاجرین خارجی، به نمایندگی از دولت ایران شرکت دارند.

قرار است امروز بعد از ظهر، ساعت 15:30 ، آنها در کنفرانس مطبوعاتی که در وزارت خارجه برگزار
می شود شرکت کنند و معلومات بيشتر در این زمينه را می توانيد از جدول که بالای ميز پهلو است به دست
آورید.

اجازه می خواهم تا سخنگویان مهمان امروز را معرفی کنم. ضياد شيخ، سخنگوی صندوق زنان ملل متحد
که سخنان اوليه را ایراد خواهد کرد و بعد از آن به سخنان همکارم از صندوق جمعيت ملل متحد گوش
خواهيم داد و سپس به سوالهای شما پاسخ داده خواهد شد. اکنون می خواهم ضمن سپاسگذاری از آقای ضياد
شيخ به خاطر تشریف آوریشان از ایشان بخواهم تا صحبت های خود را آغاز کنند.

صندوق زنان ملل متحد:

سلام عليکم و صبح بخير. صندوق زنان ملل متحد با همکاری دولت، ملل متحد، جامعه مدنی و کشورهای
کمک کننده در جهت نيل به سوی یک افغانستان آرام و پيشرو که در آن زنان و مردان دارای امنيت، حقوق
و فرصت های برابر در تمام ابعاد زندگی باشند فعاليت می کند.

ما بخشی از جمع روز افزون افراد و نهادهای داخلی و بين المللی که به دولت در زمينه دستيابی به برابری
جنسی در اجندای انکشافی کلی کمک می کنند می باشيم.

پروگرام ما در سه ناحيه مرتبط با یکدیگرفعال می باشد. عدالت جنسی، توانا ساختن مردم و انکشاف
اقتصادی، و افزایش ظرفيت نهادی برای مسير دهی تساوی جنسی.

هدف ما در افغانستان افزایش فرصت ها برای زنان می باشد تا اینکه آنها بتوانند به نحو شایسته نقش خود را
در توسعه کشور ایفا کنند. ما همچنين از هدف بلند مدت زنان افغان برای دستيابی به حقوق بشر همانگونه
که در کنوانسيون پایان هرگونه تبعيض عليه زنان آمده حمایت می کنيم.

شرایط بسيار دشوار زنان در افغانستان همچنان معضل بزرگی می باشد. با این وجود، در این زمينه فرصت
هایی برای بهبود شرایط زنان وجود دارد.

اجندای صلح و بازسازی افغانستان با در نظر داشت حقوق زنان به عنوان یکی از دغدغه های اصلی
طراحی شده است. با تصویب کنوانسيون و اتخاذ احکام قانون اساسی که تبعيض جنسی را ممنوع می کند و
حقوق برابر زنان و مردان را تضمين می نماید، چهارچوبی قوی برای پاليسی جنسيتی ایجاد شده است.
علاوه براین، اهداف انکشاف هزاره افغانستان یک سری معيارهایی که مخصوصاً در مورد زنان می باشند
را اتخاذ کرد و بر اساس توافقنامه افغانستان، دولت متعهد به دستيابی به یک سری شاخص ها به شمول پلان
عمل ملی برای زنان افغانستان که یک پلان انکشافی ده ساله برای زنان می باشد و توسط دولت و با حمایت
تخنيکی صندوق زنان ملل متحد طراحی شده است، ميباشد.

در حاليکه یک چارچوب قوی پاليسی در مورد بهبود وضيعت زنان وجود دارد، تلاشهای وسيعتر از سوی
آنهائيکه دراین موضوع ذیدخل اند نياز است تا تطبيق این پاليسی را تامين نمایند.

بمنظور ایجاد حکومت داری و ایجاد صلح، صندوق وجهی انکشافی زنان ملل متحد به فراهم نمودن کمک
تخنيکی و منابع به رهبران سياسی اناث ادامه ميدهد.

بمنظور بلند بردن سطح دسترسی زنان به عدالت، ما مشوره ها و کمکهای حقوقی را برای زنان، بخصوص
در روستاها فراهم مينمائيم. همچنان آموزشهای نيمه حقوقی برای کارمندان در مراکز مراجعه زنان نيز
فراهم ميگردد.

و بمنظور پيگيری از محو خشونت عليه زنان، صندوق وجهی انکشافی زنان ملل متحد مهارت های تخنيکی
را برای کميسيون محو خشونت عليه زنان که توسط فرمان رئيس جمهور تاسيس گردیده است فراهم
مينماید.

اداره صندوق وجهی انکشافی زنان ملل متحد نيز جهت بهبود امنيت اقتصادی زنان و حقوق آنان بعنوان
متشبث و کارگران خانه از طریق تاسيس مراکز انکشافی زنان و تطبيق پروژه های معيشتی زنان کار
مينماید.

و همچنان اداره صندوق وجهی انکشافی زنان ملل متحد به حمایت خویش با وزارت امور زنان درتطبيق و
نظارت از برنامه عمل ملی فوق برای ارتقای زنان که وسيله اوليه حکومت برای حقوق و مشارکت زنان در
بازسازی افغانستان است ادامه ميدهد.

روز جهانی زن فرصتی برای همه ما است تا این و سائر موضوعات را مطرح نمائيم وما ميتوانيم از
همکاران خویش، بشمول شرکای رسانه ای بخواهيم تا مطمئن سازند که این مسایل الی اخير سال پا برجا
باقی بمانند.تشکر!

صندوق جميعت ملل متحد:

دوستان اسلام عليکم و صبح همه تان خوش. ميخواهم بمناسبت روز جهانی زن احترامات بسيار گرم و تعهد
قوی اداره صندوق جميعت ملل متحد را خدمت همه مادران، خواهران، دختران و مردان افغان تقدیم نمایم.
چنين یک فرصت موقعی مفيدی است تا به گذشته و پيشرفت های حاصله، چالش هائيکه به آن روبرو بوده
ایم، کاری را که اکنون انجام ميدهم و چگونه آنرا انجام ميدهيم، تابه کجا رسيده ایم و تا کجا باید برسيم نگاه
نمائيم.

اداره صندوق جميعت ملل متحد با اغتنام از این فرصت ميخواهد تعهد خویش را در راستای سرمایه گذاری
بالای زنان و دختران ابراز بدارد. همانطوریکه همه شما ميدانيد، سرمایه گذاری بالای زنان سرمایه گذاری
در جامعه، در قریه و ایجاد ملت است. بزرگترین چالشی که زنان افغانستان به آن مواجه اند صحت مادران
و مرگ و مير آنها است. فقط ميخواهم بعضی احصائيه ها را خدمت تان ارائه نمایم. از هر 100،000 زنی
که ولادت مينمایند به تعداد 1،600 تن آنان جان شانرا در اثنای ولادت طفل از دست ميدهند که این رقم
24،000 نفر در سال را نشان ميدهد که تقریبآ 25 برابر تعداد مردمی را که بنابر واقعات خشونت بار
امنيتی جان شانرا از دست ميدهند، ميشود. همين لحظه ای که ما صحبت مينمائيم، دو زن درقسمتی از
افغانستان بنابر مشکلات حاملگی و ولادت طفل جان شانرا از دست ميدهند.

چرا این واقع ميشود؟ چرا به این تعداد مادران افغان که 87 درصد آنها قابل وقایه اند ميميرند؟ این
بخاطریست که دختران در سن کم ازدواج ميکنند. بيشتر از نصف دختران قبل از سن 18 سالگی به ازدواج
داده ميشوند، بعضی از آنها حتی پائين تر از سن هشت سال ميباشند. مراکز صحی وجود ندارد. عدم داشتن
تعليم نيز مردم، زنان، بخصوص شوهران را از بردن زنان به شفاخانه وا ميدارد. دائه یا قابله ماهر بطور
کافی در محل وجود ندارد. مراکز مراقبت های ولادی و خون کافی وجود ندارد. اینها از جمله چالش های
است که ميتوان به آنها رسيده گی کرد. و این دقيقآ چيزی است که حکومت به کمک و حمایت ملل متحد و
جامعه جهانی آنرا انجام ميدهد.

باید تاکيد کرد که پيشرفت های زیادی در طی پنج سال گذشته صورت گرفته است. استراتيژی انکشاف ملی
افغانستان واضيحآ اهميت صحت مادران را برسميت ميشناسد و نقش مرکزی را در راستای بهبود صحت
مادران و کاهش مرگ و مير آنها ایفاء مينماید. وزارت صحت عامه یک استراتيژی جامع در مورد صحت
باروری دارد. این وزارت به سطح ساحوی، به تعداد 16،000 تن کارکنان صحی محلی دارد که ازدیاد
چشمگيری در تعداد ادارات که قابله های محلی را آموزش ميدهد بشمار ميرود. امروز در 90 درصد از
مراکز صحی این کشور حداقل یک زن، یک داکتر، نرس یا قابله عملاً کار مينماید.

بطور مثال، درسال 2001 صرف 4 درصد از مادران حامله در جریان حاملگی از مراقبت لازم مستفيد
گردیدند، در حاليکه سال گذشته 30 درصد از مادران حامله از مراقبت لازم از سوی کارمندان مسلکی
صحی مستفيد گردیدند.

درسال 2001 ، صرف 6 درصد از ولادت ها توسط دائه های ماهر صورت ميگرفت و این رقم در طی
سالهای اخير به 80 درصد رسيد.

پيشرفت هائيکه صورت گرفته چشمگير بوده، اما هيچگاه کافی نبوده اند. در حقيقت 40 درصد از مادران به
مراکز عاجل مراقبت های ولادی که در آنجا سيزرین سکشن (عمليات برداشتن طفل از روی بطن) بتواند
صورت گيرد دسترسی ندارند. صرف 80 درصد از زنان مراقبت از سوی دائه های ماهر بدست مياورند که
خود یک خلای بزرگ را نشان ميدهد.

خود را متعهد ميداند تا حکومت (UNFPA) در این موارد است که صندوق وجهی ملل متحد برای نفوس
افغانستان را کمک نموده و با شرکای دیگر از طریق موسسات غير دولتی کار بکند، تا همه ما شاهد روزی
باشيم که هيچ مادری در افغانستان در جریان ولادت طفل خود دیگر از بين نرود. این اهداف است که در
جهت بدست آوردن آن ما کار می کنيم. به سطح ملی ما در هماهنگی و نزدیکی با نمایندگی های دیگر ملل
متحد، وزارت صحت عامه، وزارت جوانان، وزارت امور زنان، وزارت حج و اوقاف کار می کنيم تا
اجندای خود را تطبيق و به پيش ببریم. پيش برد اجندا البته که منتج به کاهش مریضی و مرگ و مير مادران
وهمچنان بهبود وضع صحی آنان خواهد شد.

صندوق وجهی نفوس ملل متحد یکجا با سازمان صحی جهان و صندوق وجهی ملل متحد برای اطفال در
جهت تطبيق برنامه کاهش مرگ و مير مادران کار کرده و با وزارت صحت عامه در قسمت انکشاف یک
پلان عمل برای صحت باروری و همچنان یک پلان عمل برای مراقبت های زایمانی و یک پلان عمل دیگر
برای افزایش تعداد پرستاران دوره زایمانی و آموزش دکتوران و قابله ها کمک می کند. ما همچنان به
حکومت کمک کرده ایم تا یک مرکز بزرگ برای درمان فيستولا و پرولاپس که یک مشکل جدی صحی در
ميان زنان است، در کابل ایجاد کند و ما تصميم داریم همچون مراکز را در سال جاری در مزارشریف و
بدخشان نيز ایجاد بکنيم.

همزمان با آن، ما در پنج ولایت، باميان، بدخشان فاریاب، لوگر و دایکندی کار می کنيم و ما 26 ولسوالی را
در این پنج ولایت زیر پوشش داریم تا در قسمت اشتراک مجتمع یک نمونه ایجاد کرده و از اینطریق آگاهی
در سطح محلات را بوجود بياوریم و ایشان را از طریق واحد های سيار با مراکز خدمات وصل داده و
مراکز درمانی عاجل صحت مادران را تقویت ببخشيم. این در یک هماهنگی نزدیک با حکومت به سطح
ولایات، با موسسات غير حکومتی و با مجتمعات، خصوصاً مجتمعات و رهبران مذهبی ایکه اشتراک شان
خيلی مهم است، البته اگر ما بخواهيم این مشکل جدی را مورد بررسی قرار بدهيم، صورت خواهد گرفت.
صندوق وجهی نفوس ملل متحد نيز در همکاری نزدیک با افراد جوان و مرد ها، خصوصاً در مورد بلند
بردن آگاهی آنها کار می کند، برای اینکه این مشکلات، خصوصاً مشکلات مربوط به صحت مادران، تنها
توسط خود زنان حل شده نمی تواند. این شوهر ها هستند، پدران و برادران و پسران هستند که باید تلاش
بکنند. تمام این افراد اگر مصمم باشند که دیگر هيچ مادر در جریان ولادت طفل اش از بين نرود، مادران
می توانند یک زندگی خوش و ثمربار داشته باشند.

ما همچنان در همکاری نزدیک با موسسات همتای خود در داخل خانواده ملل متحد مانند صندوق وجهی
کودکان ملل متحد و نمایندگی های دیگر در جهت محو خشونت عليه زنان کار می کنيم. هشتاد فيصد زنان،
بصورت مستقيم یا غير مستقيم، در یک مرحله ازحيات خود مورد خشونت قرار گرفته اند. و این یک چالش
بزرگ است که تمام ما باید عليه آن مبارزه کنيم و خصوصاً مرد ها.

من ميخواهم که از این فرصت استفاده کرده و از تمام اتباع کشور، تمام تمویل کنندگان و از تمام نمایندگی ها
و دفاتر ملل متحد بخواهم که یک بار دیگر خود را وقف این راه کنند، خود را متعهد به این هدف یعنی محو
مرگ و مير مادران، کاهش بيماری مادران و ارتقای سطح زندگی زنان در این کشور نمایند.

و در اخير من ميخواهم که از تمام شما ژورنالستان دعوت کنم که خود را امروز و هر روز متعهد به پيش
برد اجندای زنان بکنيد. تشکر از شما.

يوناما: تشکر از سخنرانان مهمان. فعلاً ما به سوالات ژورنالستان ميرویم و ميخواهم بالای نکته که رامش
ذکر کرد، یعنی نقش مرد ها در بوجود آوردن تساوی جنسيت، تاکيد کنم. به اجازه شما من ميخواهم که سوال
اول ما را از مردان ژورناليست داشته باشيم

تلويزيون نور: بودجه شما برای سال جاری چقدر است؟ در ارتباط به خشونت عليه زنان می خواهم بپرسم
که برای مبارزه با این مشکل چه روشی را اتخاذ می کنيد و سوال دیگر اینکه، از آنجائيکه یکی از دلایل
عمده مرگ و مير مادران نبود برنامه ریزی خانوادگی است، پس برخورد شما در این ارتباط چی می باشد؟

صندوق زنان ملل متحد: دفتر ما ( صندوق انکشافی زنان ملل متحد) یکی از فعالين بسيار کوچک در داخل
خانواده ملل متحد می باشد. بودجه ما برای امسال حدود 5 ميليون دالر بوده، اما بر اساس مسایلی که امروزه
زنان در افغانستان با آن روبرو اند، ما انتظار افزایش بودجه را از سوی جامعه تمویل کننده داریم. همچنان
بر اساس کاری که ما توانستيم از زمان آغاز دفتر مان در سال 2002 در اینجا انجام دهيم، ما خواهان
افزایش قابل ملاحظه بودجه برای کار های روی دست گرفته در سالهای آینده می باشيم.

در اضافه، طوریکه همکاران مان اشاره نمودند باید بگویم که یک تعداد پروگرام های مشترک در داخل ملل
متحد وجود دارد که طی آن نمایندگی های مختلف منابع شان را به سوی اهداف مشترک می کشانند و یکی
از این اهداف همانا مشکل صحی مادران در برنامه های مشترک می باشد.

در پاسخ به سوال دوم شما؛ یعنی محو خشونت عليه زنان باید گفت که دو موضوع وجود دارد که ميخواهم به
آنها اشاره کنم. اول، تلاش ها بخاطر درک ماهيت و دامنه مشکلی که با آن مواجه هستيم. در این ارتباط ما
در سال 2006 بعضی از تحقيقات را فراهم نمودیم. تحقيقات اطلاعات ثانوی را که اکنون با تحقيقات
اطلاعات اوليه یکجا نموده ایم و این کار به ما کمک می کند تا تصویر کاملی را از وسعت و همچنان اشکال
خشونت های که عليه زنان در سراسر کشور اعمال می شود، بدست بياوریم. همچنان با همکاران ما در
یوناما و کميسيون مستقل حقوق بشر افغانستان نيز دوسيه های آماری را بررسی می کنيم تا بدین طریق این
مشکل را بيشتر تر تعریف نمائيم. با بدست آوردن این ارقام و آمار ما می توانيم بهتر مشوره دهيم تا روی کدام پاليسی کار کنيم و با هدف برخورد با این مشکل بسيار جدی و عميق چه اقداماتی لازم و ضروری می باشد. من مطمئن ام، شما نيز می دانيد که بدست آوردن این اطلاعات در قدم اول چندان کار آسانی نيست.

مسئله دومی را که می خواهم بگویم، تأسيس یک صندوق خاص برای محو خشونت عليه زنان می باشد. این
هم یک ابتکار جدیدی است که با مشارکت نمایندگی های خواهر در داخل ملل متحد، با اعضای جامعه تمویل
کننده و وزارت امور زنان انجام شد. این صندوق خاص بصورت رسمی به تاریخ 8 مارچ در مرکز منابع
برای زنان در سياست در دفتر صندوق انکشافی زنان ملل متحد آغاز می شود و اميدوارم تا اکثر شما را در
روز افتتاحيه در آنجا ببينم.

صندوق جمعيت ملل متحد: می خواهم بصورت مختصر چند کلمه اضافه کنم. اینکه خانواده ها سعی دارند تا
وسيعتر باشند یک واقعيت است و اوسط اندازه خانواده ها در افغانستان 6.6 می باشد. زنان زود ازدواج می
کنند و به همين علت فاصله ولادت ها بسيار کم می باشد. ما با دولت همکاری می کنيم تا ميزان شيوع یا
استفاده از وسایل ضد حاملگی را بهتر بسازیم. امروزه حدود 15 درصد زوج ها اشکال مختلف وسایل ضد
حاملگی یا جلوگيری از حاملگی را بکار می برند. ما بصورت مشترک با وزارت در حال ایجاد یک پلان
عمل ملی مواد مصئون صحت مولدی هستيم که در نتيجه ادویه، کاندوم (پوش) و تزریقاتی را با کيفيت بهتر
در سراسر کشور فراهم می سازد. همچنان کارکنان صحی شفاخانه رابعه بلخی و زایشگاه ملالی را آموزش
می دهيم. همچنان یک تعداد کارکنان آموزش دیده ای وجود دارند که کارکنان شفاخانه های ولایتی را
آموزش می دهند. در ضمن یک تلاش بسيار آگاهانه جهت رشد حفاظت زوج ها انجام شد. مسئله فاصله بين
ولادت ها نيز بسيار مهم است و این وقفه ها حد اقل بين 2 تا 3 سال باید ایجاد شود و با این هدف اقدامات
زیادی در سراسر کشور موجود می باشد.

یک موضوع دیگر در ارتباط خشونت عليه زنان: ما توجه خود را به سوی مردان و رهبران مذهبی جهت
حساس نمودن آنها در برابر این مشکل معطوف نموده ایم. ما برای رهبران مذهبی یک ورکشاپی را در نظر
گرفته بودیم و قصد داریم تا گفتگوی مشابه ای را با رهبران مذهبی و بزرگان قومی در سطح ولایات براه
بياندازیم، زیرا دانستن اینکه خشونت عليه زنان به مثابه نقص اساسی حقوق انسان می باشد، بسيار مهم و
ضروری بوده و مشارکت هر فرد در این امر بسيار مهم است. دوم اینکه، یک مرکز مشاوره در کابل داریم
و سعی داریم تا این مرکز را به ولایات هرات و بدخشان، جائيکه زنان به مثابه قربانی خشونت ها بتوانند
مراقبت های صحی، حمایت های روانی و اجتماعی و دیگر حمایت ها را دریافت کنند. این ها تلاش های اند
که با مشارکت دیگر همکاران ما انجام شد.

يوناما: فقط ميخواهم بگویم که ما عادت داریم تا ببنيم، چه مقدار پول مصرف شده و اینکه دولت و جامعه
بين المللی جهت تأمين مساوات جنسی چه کار های را انجام می دهند. اما یک نقص داریم و باید اعتراف
کنيم که بزرگترین تأثير را می توانيم خودمان در داخل خانواده ها و در سطح وسيع تر در جامعه ایجاد کنيم.
از همين امروز وقتيکه اتاق کنفرانس مطبوعاتی را ترک کردیم، ما در برابر مساوات جنسی برای
خواهران، مادران و دختران خویش مسئوليت داریم و از این طریق هر فرد ما بصورت جداگانه می تواند بزرگترین تأثير را ایجاد نماید. این یک تلاش مشترک است و نه تنها مسئوليت دولت و جامعه بين المللی،
بلکه مسئوليت همه ما می باشد.

راديوی آزادی: سوال من متوجه آقای عليم است. گزارش های وجود دارد که آقای حامد نواز خان وزیر
امور داخله پاکستان ایالات متحده امریکا، هندوستان، و افغانستان را به حمایت از تروریستان در ساحات
قبایلی پاکستان متهم نموده است. شما در این مورد چی فکر ميکنيد، آیا دولت افغانستان دقيقا از ترورستان در
ساحات قبایل پاکستان حمایت ميکند؟

يوناما: ما در این را واضح ساخته ایم که مشکل تروریزم و افراطيت یک مشکل مشترک است که هر دو
کشور برادر پاکستان وافغانستان به آن مواجه است. ما باید شاهد اقدامات مشترک از طرف دولت افغانستان
و پاکستان جهت مبارزه با این تهدید که هردو کشور به آن مواجه است باشيم. متهم نمودن جای را نميگيرد،
چيزیکه مهم است عبارت از اقدام مشترک از طرف هر دو کشور. ما تدابير را جهت مبارزه با این افراطيون
که زنده گی مردم را تهدید نموده اند مشاهده نموده ایم ولی هر دو کشور ضرورت دارند تا با کمک جامعه
بين المللی اقدامات بيشتر را روی دست بگيرند. و ملل متحد اینرا واضح ساخته است که با اقدامات نظامی ما
باید شاهد انکشاف به نفع صلح برای مردم هر دو کشور باشيم. این نياز به تلاش های بيشتر سياسی دارد تا
مردم ترغيب گردند سلاح های شانرا به زمين گذاشته و به روند صلح بپيوندند که در هر دو کشور صورت
ميگيرد.

راهی نجات: باجود تلاش ها زیاد از طرف جامعه بين المللی به منظور ریشه کن کردن خشونت عليه زنان،
چرا ارقام نشان ميدهد که خشونت افزایش یافته است؟ وزارت امور زنان گزارش داده است که 1016 قضيه
خشونت در سال گذشته وجود داشته است، اما فعلا 2330 قضيه ميباشد و از طرف دیگر گزارشات نشان
ميدهند که از وقت طالبان به این طرف خشونت افزایش یافته است؟ موقف شما در این رابطه چی است؟

صندوق جميعت سازمان ملل متحد. راپورها حاکی از افزایش گزارش دهی است. ما ضرورت داریم تا ميان
چيز که اتفاق می اقتد و چيزیکه گزارش داده ميشود فرق قایل شویم. دقيقا از یک طرف افزایش گزارش
دهی قدرت زنان را نشان ميدهد. همچنان یک آگاهی در حال افزایش در ميان مقامات تنفيذ قانون وجود دارد
که نشان ميدهد خشونت افزایش نيافته است بلکه کاهش یافته است. ولی چيزیکه در افزایش به عمل مياید
عبارت مردم اند که گزارش ميدهند. هيچکس حاضر نيست که بگوید که این چه زمانی در چهاردیوار خانه
صورت گرفت. امروز، مردم راضی نيستند، زنان راضی نيستند تا باشند و بگویند. خوب، من اینرا خواهم
برداشت، بناً، ما ضرورت داریم تا تفاوت ميان اینکه افزایش واقعات دارد یا افزایش در گزارش دهی به
عمل آمده است بدانيم، بناً هيچ ثبوت وجود ندارد که نمایانگر افزایش خشونت بوده باشد. هميشه بلند بوده
است، هيچکس نه گفته است که پایين است، اما تمایل به گزارش دهی خود نشاندهنده آگاهی بزرگتر و قدرت
بزرگتراست.ما باید آن را مثبت ببينيم.

ژورنالست آزاد: سوال متوجه یونيفم ميباشد: من ميخواهم بدانم اگر شما روی دو ناحيه یکی نمایندگی سياسی
زنان در کابينه و در سکتور عدلی که بعضی اوقات با متضررین زن مانند مرتکبين جنایی رفتار ميکنند نظر
بياندازید بطور مثال رفتار شان در زندان ها. چرا پيشرفت های کم در این سکتور های مهم یعنی ساحه
سياسی و قضایی به عمل آمده است. آیا توقوع دارید تا تغيرات را در این راستا ببينيد؟

صندوق زنان ملل متحد: به نظر من قسميکه دوستان اظهار داشتند، ما قدم های بزرگ را در چند سال قبل
برداشته ایم سهم زنان در پارلمان و در مقام های تصميم گيری عبارت اند از گام های بزرگ که برداشته
شده است، اما یک راهی طولانی را در پيش داریم.

مسایل را که شما به آن ها اشاره نمودید تنها ارتباط به موضوعات زنان نميگيرد بلکه موضوعات اند که به
همه ساحات زنده گی مردم افغانستان مربوط ميباشند. من فکر ميکنم منحيث همکاران ملل متحد و جامعه بين
المللی نکات کليدی که مشترکاً با دولت افغانستان روی آن کار ميکنيم عبارت از تقویه سيستم حاکميت قانون
و درک کنوانسيون های حقوق بشرميباشد، در حاليکه ما چهارچوب های فعال داریم، کوشش های ما روی
تطبيق وعملی نمودن شان باید بطور گسترده افزایش یابد.

يوناما: دست یافتن به تساوی جنسيت خود یک پيشرفت ميباشد، نه انقلاب . مهم اینست که رسيدن به تساوی
جنسيت در اروپا و امریکای شمالی دهه ها را دربر گرفته است. بيایيد افغانستان را با معيارهای غيرعادلانه
مقایسه نکنيم. فعلا ما در یک وضيعت پنج یا شش سال بعد از جنگ قرار داریم و اگر قرار باشد تساوی
جنسيت در این کشور برقرار گردد ضرورت به یک پيشرفت ثابت ميباشد ما نياز نداریم انقلاب ها را مشاهده
نمایيم زیراکه انقلاب متداوم نيست. ما نياز به یک تغيیر فرهنگی داریم و نياز به یک تغير در طرز فکر
مردم داریم. این یک روند منظم است چيز نيست که در یک شب بدست بياید. اما در چند سال گذشته شما
شاهد تلاش های زیاد از طرف دولت بوده اید، از طرف جامعه بين المللی تا چگونه تغير را بوسيله آموزش
حقوق بشر برای نکات کليدی که در حاکميت قانون و قضا و در سيستم پوليس و زندان ميباشد بوجود آورند.
ولی همه ما اینرا ميدانيم که بسيار چيزهای باقی مانده اند تا صورت گيرند. پيشرفت های به عمل ميایند،اما
متاسفانه زود صورت نميگيرد. پيشرفت های آهسته و ثابت به عمل آمده است و نياز به وقت دارد.

تشکر از شما